Routingperikelen.........

Ze leren het nooit. Afspraken die gemaakt zijn, worden zonder veel blablabla onder tafel geveegd. Ge vraagt je soms af wie voor wat verantwoordelijk is. Neem nu de routing, waar ik bijna twee jaar mee samenwerk. Eerst met R., dan de opvolger D. en nu N. Onder het bewind van R. liep het min of meer op wieltjes, wat me normaal lijkt aangezien het de Routing is en die wagens zonder wielen gene meter vooruitkomen hé? Maar bij R. wist men duidelijk wie er verantwoordelijk was. Geen inmenging, hoogstens een vraag of ze rekening kon houden met een eventuele wijziging in de planning. Bij D. lag het enigszins anders. Die jongen was te braaf, had geen inzicht in de problematiek van een degelijke planning, kon de stress niet aan en was derhalve totaal ongeschikt om de routing te leiden. N. kwam in de plaats, ik zag dat ze leergierig was en zich wou bewijzen. Zoals alle mensen die wat klein uitgevallen zijn. Ik ben ook zo'n type, we zetten wel een grote mond op, maar meestal kunnen we het nog ook. Daarentegen zijn er die lawaai maken om te verbergen dat ze incompetent zijn. Luister naar m'n woorden, maar zie niet naar m'n daden hé?
N. is verantwoordelijk voor de routing, punt komma andere lijn. Da's niet zo moeilijk te begrijpen, me dunkt. Ik respecteer N. om wat ze doet, ik zou zo veel geduld niet hebben. M'n carrière zou, negen kansen op tien, van korte duur zijn. Als men stokken in m'n wielen steekt, wat bijna dagelijks is bij N., dan bestaat de kans dat ik al die betweters gewoon aan de deur schop. Wat dan weeral niet mag, want ge moogt niet handtastelijk worden, laat staan iemand een schop onder z'n achterste geven.
Op al die maanden dat ik samenwerk met N., heb ik haar zien veranderen van een meegaande persoon tot iemand die haar kas opvreet, omdat ze telkenmale genegeerd wordt. Moesten er meerdere N.'kes rondlopen, dan was het een plezier om samen te werken. De mond vol hebben over een nieuwe start is één, maar het in praktijk brengen is een ander paar mouwen. Wat baten kaars en bril, als de uil niet ziene wil ?
Regioverantwoordelijke zijn, is misschien een nobele taak, misschien een moeilijk taak. Maar regioverantwoordelijke zijn, wil niet zeggen dat ge provinciegouverneur zijt en te pas of te onpas een hele routing in de war kunt sturen. Schoenmaker blijft bij uw leest, zou ik zo zeggen. Kan men mij verklaren waarom het telkens met dezelfde persoon is, waar men last van heeft? Is dit pure koejonatie of schuilt er meer achter ? Is er ergens een verborgen agenda ? Na al wat ik hier meegemaakt heb, denk ik er zo het mijne van hé?
N., veel vrienden zult ge niet hebben, ge kunt ook maar roeien met de riemen die ge hebt of krijgt. En als men je riemen afneemt, dan dobbert je bootje maar wat in 't rond hé? Maar je moet maar bedenken, dat er nog weinig reclamaties zijn, wat bewijst dat je je werk degelijk en goed doet. En blijven lachen, 't is 't einde van de wereld niet hé? En weet dat er ergens een plaats is, waar men je wel respecteert om hetgene wat je bent, om hetgene waar je voor staat.......In 't slechtste geval kun je nog altijd te rade gaan bij GoNo, wat ik persoonlijk niet zou aanraden, want dan zijt ge nog verder van huis. Als ik diene GoNo ooit tegenkom, zal het z'n beste dag niet zijn. Die verdient nu eens een schop onder z'n dikke kont, diene betweter, diene mislukte schrijver annex dichter. Maar 'k moet oppassen met wat ik zeg of hij schrijft er weer een verhaaltje over, die zelfs z'n kat nog niet wil lezen.........

©GoNo

'k Weet het niet......

'k Zou willen zeggen
hoeveel ik van je hou
met woorden uitleggen
maar ik pieker me blauw

ik ben wel geen grote dichter
zelfs een klein beetje poëet
't maakt m'n gemoed wat lichter
't schrijven over 't menselijk leed

't kost me geen moeite, stof in overvloed
m'n verhaaltjes, gedichtjes doen het goed
maar één ding weet ik nog steeds niet
of je me nog bemint en graag ziet........

©GoNo

Vaar(t)wel.........

Je hebt je tijd nu gehad
van veel vallen, opstaan
Jezus die je zo aanbad
is je reeds voorgegaan..........

je hoeft niet bang te zijn
dit afscheid duurt maar even
het doorknippen van je levenslijn
leidt je tot een hoger leven........

je hebt je rust nu wel verdiend
je reis zal vlot en vlug verlopen
we reizen met je mee, m'n vriend
de hemel kunt ge nimmer afkopen.......

doe nu je ogen voorgoed maar dicht
laat nu dit vleselijk omhulsel hier
stijg op naar het Allesomvattende Licht
de hemelpoort staat al op een kier.......

©GoNo

Marie & Kamiel 3

“ Kamiel, we zouden dringend eens wat gewijde kaarsen moeten halen......”
“ Allé, Marie, waar zijn al die kaarsen van Lourdes, Scherpenheuvel en Oostakker gebleven?”
“ Kamiel, denkt ge dat ik die opgegeten heb, soms?”
“ Ik zie er u wel toe in staat, Marie, ge zijt bijna heiliger dan de paus hé?”
“ Wat zegt ge ?”
“ Dat we er moeten halen met de beeltenis van de paus op.......”
“ Zeg Kamiel, ik heb gehoord dat er ergens een kluizenaar in Schilde woont en die maakt kaarsen in alle soorten en kleuren. En 't is dan nog een pater op de koop toe.....”
“ Zeg dat het niet waar is......”
“ Jawel en als ge 10 kilo kaarsen koopt, krijgt ge er nog de zegen en een rozenkranske boven op....”
“ Zeg Marie, wat zouden wij met 10 kilo kaarsen moeten doen ?”
“ Een kapelleke ter ere van m'n naamgenote maken, dan kunnen we alle dagen kaarskes branden.....”
“ Marie, ik zal ter ere van u alle dagen m'n grote lichten van mijne auto aansteken, is dat ook goed?”
“ Kamiel, gij zijt toch ne hartvreter en een dikke egoist, ge moet diene pater ook iets gunnen hé?”
“ Marie, als ik alle paters moet onderhouden, kan ik beter zelf pater worden, wat me op 't eerste zicht wel iets lijkt.....”
“ Maar als we een kapelleke bouwen en we zeggen dat de Moeder Gods verschenen is, dan komen ze van heinde en ver hier bidden. Dan kan diene pater z'n bougiekes hier verkopen, wij vragen een klein procentje voor de gemaakte kosten, verstaat ge dat nu niet of wilt ge me niet verstaan?”
“ Marie, ik ga u binnen steken in 't klooster, ik denk dat er ergens een kaars loszit bij u.......?”
“ Kamiel, 'k heb zo den indruk dat ge van mij af wilt zijn hé?”
“ 't Is maar een gedacht, 't is maar een gedacht, Marieke......”
“ Rijden we nu naar Schilde of niet ?”
“ “t Zal voor vandaag niet zijn, Marie, want ik denk er juist aan dat ik nog nieuwe bougies moet steken.......”

©GoNo

Kaars- recht..........

Ik brand een kaars
voor hen die willen zien
voor hen die zonder schromen
nog geloven in hun dromen

ik brand een kaars
voor hen die moeten lijden
voor hen die zonder verpinken
m'n bloed wel kunnen drinken

ik brand een kaars
voor hen die moeten zwijgen
voor hen die anderen de das omdoen
't getuigt van weinig fatsoen

ik brand een kaars
voor allen die zich hoger wanen
voor al die supermalcontenten
die naastenliefde uitrekenen in centen

ik hoef geen kaars
ik heb genoeg aan één theelichtje
één theelichtje mij met liefde geschonken
zegt me meer dan duizend kaarsen aanééngeklonken.......


Opgedragen aan Pater Erik
van de Firma “ Kaars & Vet “

©GoNo

Een staaltje van........

Beste medewerker, medewerkster;

Het doet mij genoegen u zo talrijk te mogen verwelkomen op deze heuglijke dag. Zoals jullie zullen gemerkt hebben, zijn er de laatste maanden een paar belangrijke wijzigingen in onze Firma doorgevoerd.. Deze veranderingen waren noodzakelijk om onze Firma de 21ste eeuw binnen te loodsen. Het is evident en voor de hand liggend, dat wij niet over één nacht ijs gegaan zijn bij het doorvoeren van deze belangrijke, maar o zo noodzakelijke veranderingen. We hebben gekozen voor een resolute en drastische nieuwe aanpak. Dit is ook de reden dat we een volledig nieuw bestuur verkozen hebben.
Onze Firma was dringend aan verjonging toe, willen we blijven meespelen op de economisch markt. Een economische markt die onderhevig is aan de dagelijkse schommelingen van de inflatie. Maar samen met ons nieuw bestuur, samen met u allen, zal onze Firma terug sterk staan. Wat zeg ik ? Samen zullen we terug aan de top staan. Mag ik dan ook van u vragen om solidair te zijn met onze Firma ? Als het ware, onze solidariteit te bundelen ?
Het is zeker onze bedoeling niet een heksenjacht te ontketenen, maar zoals u weet, zijn er altijd wel een paar rotte appelen, die gans de mand verzieken. Welnu, die kankergezwellen gaan we wegsnijden, het mes er in zetten, chirurgisch verwijderen. Onze Firma moet blaken van gezondheid en dynamiek. Onze Firma moet er boven uit steken qua inzet, doortastendheid, vriendelijkheid tegenover de klant. Iedereen, van hoog tot laag moet zich hier thuis kunnen voelen. Iedereen moet onze Firma zien als een veilige thuishaven, waar men kan binnenvaren en schuilen, als er een storm opsteekt. Onze deuren staan wagenwijd open, onze oren zijn luisterende oren. Onze ogen zijn ziende ogen. Steken er problemen de kop op, vertel ze ons. Wij zijn er voor u en met u. Dat noemen wij transparantie.
Er zullen zich ongetwijfeld nog problemen voordoen, da's normaal . Maar als we samen aan deze problemen werken, samen onze schouders onder deze nieuwe aanpak zetten, komen we er wel uit. Deze nieuwe aanpak vergt veel van jullie, medewerkers en medewerkersters, het zal niet altijd even gemakkelijk zijn. We breken met het verleden, kijken naar de toekomst, de toekomst die dankzij jullie tomeloze inzet een rooskleurige toekomst is.
Daarom wil het ganse nieuwe bestuur jullie van harte danken, omdat jullie samen willen verder werken aan deze toekomst. Mogen wij vragen om onze Firma hoog in het vaandel te voeren en in jullie vrije tijd, onze Firma blijvend te propageren ? Zodat wij de concurrentie steeds een stapje voor zijn ? Jullie zijn de Firma, jullie maken de Firma tot wat ze nu is......
Ik geef nu het woord aan onze nieuwe directeur van het Economisch Planbureau, een bureau die in het leven geroepen is om al onze doelstellingen te verwezenlijken. Het woord is aan de heer W. Indbuil, die een uitéénzetting zal doen over de doelstellingen en het financiële haalbare van de nog te verwezenlijke projecten.
Het woord is aan u, meneer W.Indbuil.......

Kameraden, sorry, beste vrienden, beste medewerkers en medewerkersters..........

©GoNo

Marie & Kamiel 2

“'t Was een schoon feest hé, Kamiel?”
“ Ja, Marie, een heel schoon feest.......”
“ En die mis was ook niet mis......”
“ Ja, Marie, 't was een schone mis.....”
“ 't Is al bij al toch straf dat ne mens twee dagen voor z'n pensioen zo gewoon dood kan gaan hé?”
“ Ja, Marie, ne mens werkt heel z'n leven om op pensioen te kunnen gaan en dan ineens is 't gedaan, over, finito......”
“ Zeg Kamiel, ge moogt feitelijk van geluk spreken dat ge dat hartinfarct overleefd hebt, voor dezelfde prijs lag je nu onder de zoden en was ik weduwe......”
“ En hoe zou dat komen, Marie, hoe zou dat komen ?”
“ Wat zegt ge ?”
“ De bomen, de bomen moeten nog gekapt worden......”
“ Kamiel, wie spreekt er nu over bomen, 'k heb het over Germaine, die nu weduwe is......”
“ Een lustige weduwe Marie, want toen de Jef nog leefde stak het ook niet zo nauw, ze was nooit in haar kot hé?”
“ En dan ? Ze heeft hem toch gans die tijd dat 'em in 't gasthuis lag bezocht ?”
“ Ja, Marie, van 14:00 tot 16:00 en ze kon niet rap genoeg weg zijn.......”
“ Wat wilt ge daar mee zeggen, Kamiel ?”
“ Dat uiteindelijk de Jef moederziel alleen gestorven is, dat 'em lid was van al die verenigingen en hij alleen z'n laatste reis moest maken. Dat wil ik zeggen, Marie.......”
“ Ja zeg Kamiel, Germaine kon toch ook niet weten dat haren Jef zou doodgaan, terwijl ze bij den coiffeur zat?”
“ Bij den coiffeur op zijnen schoot zeker?”
“ Hoedat ? Is haren coiffeur ook dood ?”
“ Laat maar Marie, ge hoort alleen wat ge wilt horen hé?”
“ Ja, Kamiel, ne mens is geen lang leven beschoren.......”
“ In uw geval, hopelijk niet......”
“ Wat zegt ge?”
“ De karekiet zingt in 't riet.......”
“ Hoezo, ne friet ? En we hebben juist koffiekoeken gegeten, ge gaat me toch niet vertellen dat ge terug honger hebt?”
“ Nee, Marie, 'k heb alleen dorst, veel dorst.....”
“ Kamiel, morgen maak ik stoemp met worst, morgen is niet vandaag hé?”
“ Ja , Marie 'k weet het, vanavond een boterham met confituur of choco hé?”
“ Zeg Kamiel, onzen krans was toch één van de schoonste, ze trokken nogal ogen hé?”
“ Welke krans, 'k wist nog niet eens dat we ook een krans neergelegd hebben ?”
“ En hebt ge die trien van den beenhouwer gezien? Ze moest weer opvallen met haar coiffure, 't was precies Fabiola.........”
“ Was Fabiola daar ook ? 'k Wist niet dat den Jef van koninklijke bloede was ?”
“ En die lellebel van café “ Den zotten Inval” zat gans den tijd te snotteren, die zal wel aan de centjes gedacht hebben, want als voorzitter van de spaarkas en den duivenbond, zag den Jef op gene cent hé?”
“ Germaine ook niet, Germaine ook niet.......”
“ Zeg Kamiel, gij als ondervoorzitter, zijt nu automatisch voorzitter geworden hé ?”
“ Ja, Marie, tot we een nieuwe voorzitter hebben......”
“ Kamiel, nu kunt ge eens laten zien wie de baas is, moest ik van u zijn, ik smeet al die roddeltantes en neven aan de deur.......en lidgeld op tijd betalen of er uit......”
“ Marie, als ik u zou laten doen, is morgen gans den boetiek failliet hé ?”
“ Ja, Kamiel, omdat ge nu den voorzitter bent, krijgt ge ne friet.......”
“ Marie, de ene z'n dood, is de and're z'n brood hé ?”
“ Ja Kamiel, ne mens gaat tegenwoordig rap dood........”


©GoNo

Flauwe kul......

Het rommelt, dondert in m'n bovenkamer
m'n verstand staat op nul
er klopt iets op m'n hersens met een hamer
en 't is geen flauwe kul

't zal wel door de pillen komen
de chemische reacties in m'n kop
ze benevelen zodanig m'n dromen
dichten, schrijven wordt een strop

het rommelt, dondert in m'n bovenkamer
m'n verstand staat op nul
alles gaat een pak en een stuk langzamer
en da's geen flauwe kul.......

©GoNo

Tijd brengt raad.......

Vandaag ga ik terug werken, of toch minstens aanwezig zijn hé? Voel ik mij al beter ? Eerlijk gezegd niet, maar na 10 dagen thuis gezeten te hebben is het welletjes geweest. De muren beginnen op me af te komen, de ramen en deuren ook. 'k Ben m'n katerdag van gisteren goed doorkomen. Al bij al viel het nog mee. 'k Heb al erger meegemaakt.
Wat zal de dag me brengen in WMH ? Of nog beter, bijbrengen ? Zal men het lef hebben mij vragen te stellen ? Het ergste is, dat ge daar, buiten een paar personen niemand meer in vertrouwen kunt nemen.......Maar soit, so be it.....
Ik zal wel een reden vinden om eens goed te lachen en er het mijne van denken. De dagen worden langer en langer, de mijne korter en korter. Toch op sommige momenten. 'k Ben gaan slapen rond 1:30 en ik vind dat die nacht nogal rap voorbij was. Ik heb nog wat zitten schrijven, een paar gedichten gemaakt en een beetje gegoogled. Tot m'n pc het moe was en rare kuren begon te vertonen. Na een flinke bolwassing van mijnentwege en de wijze raad van zich te gedragen als een normale pc, heb ik besloten om mij te ruste te leggen. Zo ook mijn venster op de wereld. Schijnbaar heeft die opgelegde rust ons beiden goed gedaan. 't Enige verschil met mijn pc is: ik pak pillekes en hij niet. Wat bij mij plotseling de vraag stelt- is een pc vrouwelijk of mannelijk ? Gezien de vele sleufen en spleten, zou ik geneigd zijn te zeggen: vrouwelijk. Gezien het karakter ook. M'n vorige pc was ook al zo'n eigenzinnige, op 't randje van vrijzinnige. En deze, moet zeker niet onder doen voor z'n collega in de videotheekkamer. Maar wat wilt ge als ge onderling met elkaar verbonden zijt hé? De ene steekt de andere op. Ze spannen samen tegen mij. Ik vermoed dat m'n kat aan de basis ligt, wie zegt me niet dat m'n kat 's nachts zit te chatten ?In het woord chatten, zit al een kat verscholen hé ? Ik koop geen smeerkaas meer van La vache qui rit, ik koop nu van Le chat qui rit. Maar laat ze maar doen hé? Uiteindelijk ben ik de baas en zorg ik voor hun voeding. Met één vinger zet ik m'n pc zonder voeding. Knopke duwen en weg electriciteit. Gedaan met lachen. Met m'n kat is het een paar andere mouwen, die is zo gemakkelijk niet uit te schakelen. Maar die laat ik soms moedwillig wachten op haar eten.........tot ze zo lief is om het mooi te komen vragen. Wat ook gebeurt. Achteraf zal ze wel wraak nemen.
Och, het werk ligt op mij te wachten en ik zal het druk hebben of op z'n minst toch doen alsof. De dag zal voorbij vliegen en zal me weer wat dichter bij het afscheid brengen. En als de dag zal aanbreken dat ik moet stoppen, zal het met pijn in m'n hart zijn omdat die 2 jaren zo vlug gegaan zijn. Ook omdat ik nu al weet, dat ik sommigen zal missen.......

©GoNo

Dankwoord volgens het evangelie van GoNo.......

Prachtig weer om een BBQ te organiseren, de regen die voorspeld was, bleef gelukkig uit. 'k Heb er van genoten, van het eten, de vriendelijkheid van de mensen, het warme onthaal. Zij die hun kat gestuurd hebben, hadden ongelijk. 't Zegt veel over die personen, met alle respect.
De sfeer die er heerste zindert nog na. Het bier ook. Zet de kat niet bij de melk en GoNo niet bij de tap.
Ik ben een Kriekdrinker en 't kost me vandaag een dag verlof, wegens de kater en het laattijdig innemen van m'n medicatie. Die combinatie van alcohol en bloeddrukverlagers is puur vergif. Maar aangezien ik verantwoordelijk ben voor m'n eigen daden, moet ik niet klagen. Het zou onverantwoord zijn om alsnog te gaan werken. Dan liever één dagje verlof en dinsdag met frisse (? ) moed er terug invliegen. 't Kan ook er uitvliegen zijn, ge weet maar nooit.
't Was een fijne dag, ééntje om te koesteren, ééntje om later nog eens aan terug te denken, als we oud en versleten zijn. Maar tegen diene tijd zal m'n Alzheimer zulke proporties aangenomen hebben, dat ik waarschijnlijk niet eens meer zal weten ter ere van wie dat dit feest was.......
Denis blijft wie hij vroeger was en nog steeds is, een man die relativeert, een man die niet blijft hangen in 't verleden. Een man die naar de toekomst kijkt, iemand die normaal het recht heeft om op z'n lauweren te rusten. Nee, hij is geen heilige, verre van, maar wie zelf zonder zonden is, werpe de eerste steen. Loesje heeft in haar dankbetuiging de nagel op de kop geslagen, zij het dat het mij een beetje te veel deed denken aan verering. Maar ze is nog jong en 't was goed bedoeld.
Ik bind me niet aan firma's . Ik ben wat ik ben, en 't maakt me geen moer uit wat ze van mij denken. Ik bind me aan mensen, mensen die openstaan voor hun medemensen. Niet de mensen die mij komen vertellen wat ik in m'n vrije tijd moet doen. Ik vind het eigenaardig dat men druk uitoefent op sommige personen. Maar wat ik nog eigenaardiger vind, is dat sommigen aan die druk toegeven. Uit schrik om hun postje kwijt te spelen? Sjonge toch, met wat zijt ge dan bezig hé? Er bestaat nog zoiets als het recht op privacy hé?
Ze zullen me vragen hoe het geweest was op de BBQ. M'n antwoord zal kort en bondig zijn.” Had dan ingegaan op de invitatie, had dan eindelijk eens zelf een beslissing genomen.......”
Ik wil Denis nog een fijn pensioen toewensen, een rijkgevuld pensioen met een lach en een traan, want zo is nu éénmaal het leven. Rozemarijn en haar equipe wil ik bedanken voor het onthaal en het doen slagen van een onvergetelijk, bruisend feest. Ik voel me thuis in hun midden, bij hen ben ik wat ik ben en hoef ik mij niet zonodig anders voor te doen. Zij die mij kennen of menen te kennen, weten wat ik bedoel......
En voor m'n trouwe fan in haar rolstoel, waarvan ik tot m'n spijt de naam vergeten ben, sorry maar ik heb de tijd niet gehad om met je te praten. Maar dat gesprekje zullen we zeker wel eens hebben. Je bent een toffe meid en blijven lachen hé? Mensen die lachen, laten de zon schijnen zelfs als het bewolkt is en de regen met hele bakken uit de hemelsluizen gekieperd wordt.
Bedankt mensen en tot slot: Denis moest alle dagen op pensioen gaan. Alle dagen feest in Signum, 't lijkt me wel wat..........

©GoNo

Marie & Kamiel........

“ Kamiel, hebt ge de hond al eten gegeven ?”
“ Ja, Marie, de hond heeft z'n eten al gehad.”
“ Kamiel, hebt ge de kat al eten gegeven ?”
“ Ja, Marie, de kat ook .”
“ Kamiel, en Coco ?”
“ Marie, de hond, de kat, Coco en de vissen hebben allemaal eten gehad.”
“ Zeg Kamiel, 'k mag het toch vragen hé?”
“ Natuurlijk, Marie, natuurlijk.” Ouwe zaag”, binnensmonds mompelend
“ Kamiel, zijt ge bijna klaar, want we moeten vertrekken, subiet ?”
“ Marie, ik moet nog juist de konijnen, de kippen en m'n duiven voederen.”
“ 't Zijn altijd dezelfden waar ne mens moet op wachten !”
“ Zeg, Marie, steekt dan een handje toe hé?”
“ Dat gaat niet Kamiel, ik zit onder de droogkap.....”
“ Zeg, Kamiel, kunt ge me geen koffietje brengen, 'k stik van de dorst.”
“ Pak het zelf, Marie !”
“ Wat zegt ge ?”
“ Dat het gaat regenen, maar ik zal eerst uwen koffie brengen.”
“ Zeg Kamiel, zie dat alles goed op slot zit en de ramen ook dicht zijn......”
“ Doe dat zelf, Marie, 'k ben uwen knecht niet hé ?”
“ Wat zegt ge ?”
“ 'k Zal alles potdicht doen, want met die inbrekers tegenwoordig.....”
“ Ja, Kamiel, 't is wat zeggen, ne mens is niet meer gerust hé ?”
“ Nee, Marie, spijtig dat ze u niet meepakken.....”
“ Ja, spijtig dat ze alles meepakken, ne mens werkt heel z'n leven en die dieven pakken alles mee.....”
“ Verdomme, moet ik met zo een zaag m'n oude dag doorbrengen ?”
“ Ja, Kamiel, die vraag stel ik me ook ?”
“ Welke vraag, Marie ?”
“ Awel, van die zaag van onze oude buurman, als ne mens oud wordt begint hij te zagen hé ?”
“ Ze wordt met de dag dover, 't kan nog plezant worden.....”
“ Zeg Kamiel, waar blijft mijne koffie ?”
“ Hoedat, 'k heb hem juist gebracht.....”
“ Da's gene koffie, da's een kommeke teer, ge kunt er uwen lepel rechtop inzetten....”
“ Maak hem in 't vervolg zelf hé Marie, als ge het allemaal beter kunt !”
“ Moet ik hier altijd alles zelf doen ?”
“ Zeg Kamiel, 'k ben klaar, we zijn er mee weg en gedraag u een beetje bij den boerinnenbond hé ? Doe maar alsof ge dooft zijt, beter nog doofstom. Dan kunt ge niks misdoen. Laat mij maar het woord doen, want hier heb ik toch niets te zeggen........”
“ Ja, Marie, 'k zal doofstom en zelfs blind zijn en 't is waar ........hier hebt ge nikske te zeggen hé?”
“ Staat diene auto nu nog niet voor de deur ?”
“ Nee Marie, 'k vind de sleutels niet......”
“ Hoe, ge vindt de sleutels niet ? Ze lagen toch in 't mandje ? Ge hebt gisteren toch alles gekuist, dan moeten ze er toch nog liggen ?”
“ Marie, ik zeg u dat ze er niet liggen, straffer nog, de auto staat er ook niet meer......”
“ Maar allé Kamiel, zeg dat het niet waar is ?”
“ Marie, 't is niet waar, de auto staat voor de deur en de sleutels heb ik in m'n handen.....”
“ Zeg Kamiel, flauwe plezante, daar kan ik nu eens niet mee lachen, 'k kreeg bijna een beroerte.....”
“ Ja, 't was ook de bedoeling.....”
“ Wat zegt ge ?”
“ Dat het precies gaat regenen Marie, en ge een kappeke op uw haar moet zetten.....”
“ Ja, Kamiel, die bomen moeten dringend gekapt worden, maar 'k denk dat het gaat regenen, zou ik niet beter een kappeke op m'n haar zetten ?”

©GoNo

Ik geloof.........

Ik geloof dat God ons verlaten heeft
het hem geen barst meer kan schelen
of er bloed aan onze handen kleeft
en wij geen liefde meer kunnen delen.......

ik geloof dat God een nieuw paradijs
aan het maken is, zonder slechte mensen
waar de hemel immer blauw, zonder grijs
en we elkaar geven liefdevolle wensen......

ik geloof dat God de finale in zal zetten
het einde van deze rotwereld is in zicht
't is te laat om nog op je passen te letten
had maar gekeken naar z'n Goddelijk Licht.......

©GoNo

Duizenden jaren later.......

Geheel toevallig stootte ik op YouTube op een clipje van Jesus Christ Superstar. Uit 1973. Het jaar dat ik naar het leger moest, om m'n vaderlandse plicht te vervullen. Het jaar van de flower-power. Make peace, not war. Ik heb ook nog met zo'n botton rondgelopen. Wat moeilijk te combineren viel met het vrijwillig in dienst gaan bij het ABL. Waar is die tijd gebleven hé ? Ondertussen ligt deze tijd al 35 jaar achter mij.
M'n geheugen begint al gaten te vertonen, als het er op aankomt om mij die tijd terug voor de geest te halen. Toen ik een jaar of 15 was, denk ik toch, was het volop hippie-tijd. Iedereen ging toen naar San Fransisco, Los Angeles of nog beter naar Indië. Op zoek naar het spirituele, op zoek naar zichzelf. Het was de tijd van de revolte tegen het gezag, het in vraag stellen van de beleidsdaden van de politiekers.
De tijd van de come-back van Elvis, de grote massa- betogingen tegen de kernwapens, de oorlog in Vietnam en zoveel andere dingen, waar we niet mee akkoord gingen. Leuven zou Vlaams worden, willen of niet.De tegenstellingen tussen noord en zuid in ons klein landje staken toen al de kop op, waar politiekers handig gebruik van maakten. Om stemmen te ronselen, een partijtje van niemendal: de toenmalige VolksUnie met vader Anciaux en Hugo Schiltz streefde toen al naar een onafhankelijk Vlaanderen. Niets nieuws onder de zon hé ? Vijfendertig jaar later zijn ze nog aan het palaveren over Brussel-Halle- Vilvoorde.
Waar een klein land groot in kan zijn. Degenen die toen halve hippies waren, zijn nu aan de macht en willen niets meer geweten hebben van die tijd. Als het ware uit hun collectief geheugen gewist. Moesten ze al hun idealen van die tijd nu in de praktijk omzetten, het zou er hier volledig anders uitzien. Weg met de verzuring van de maatschappij, weg met al dat gekibbel over een stukje land ter grootte van een volwassen zakdoek. Een mens is niet gemaakt om in vrede te leven, een mens is een zoogdier dat moordt en doodt, zuiver uit genoegen en niet noodzakelijk om te overleven. De overgrote meerderheid zal morgen terug een figuur zoals ene A.Hitler nalopen. Kijk wat er nu aan het gebeuren is in Zuid-Afrika. Een land, die na Nelson Mandela, nog altijd kampt met rassenhaat. Die in de 21ste eeuw z'n bevolking in sloppenwijken laat kreperen. Terwijl het één van de rijkste landen ter wereld is. Wie zit daar achter, wie orchestreert zo'n haat ? Zo een opstand tegenover al wat vreemd is, komt niet zomaar uit de lucht gevallen hé?
Multiculturele samenlevingen hebben geen schijn van kans om te overleven, de verschillen zijn te groot en bij de minste vonk slaat het vuur in de pan. Dit zal, vroeg of laat in het bastion dat Europa heet, ook gebeuren. Culturen die opgedrongen worden aan een bevolking zijn gedoemd om te verdwijnen. Alle mooie praatjes ten spijt. Er bestaat geen harmonieuze samenleving zolang de mensheid oorlog blijft voeren. Moesten al die legers, die massa's geld opslokken, er eens de brui aangeven ? Waar zouden de politiekers dan staan ? 't Is simpel, nergens hé? Maar zolang er problemen geschapen worden, zal men die zogenaamde politiekers nodig hebben om ze op te lossen. Problemen die ze notabene zelf in de hand werken. Om hun bestaansrecht te kunnen verantwoorden?
Ik heb bijna 3 jaar in Schaarbeek gewoond, ten tijde van een zeker Nols, die met z'n lokettenkwestie alle voorpagina's in binnen-en buitenland haalde. Maar toen hadden we nog Eddy Merckx, onze nationale trots. Toen waren we eendrachtig Belg en schaarden we ons achter de Belgische vlag. Ging het dan slechter met ons land ? De staatsschuld kende ongeziene hoogten, maar de modale burger lag er niet van wakker. Tot er een oliecrisis kwam en die sjeiks uit die olieproducerende landen, de kraan dichtdraaiden. Toen werden we met de neus op de feiten gedrukt en begon de bezuinigingsronde. Vijfendertig jaar later zijn we nog altijd aan het bezuinigen. De olievelden zijn bijna uitgeput, en toch rijden er miljoenen wagens meer op onze wegen. 't Is zo'n beetje met de snelheidsbeperkingen . Verdomme, als al die wagens te rap rijden, waarom stelt men ze dan niet af op 130 km ? Lijkt me niet zo moeilijk. Geef een gastje van 18 jaar een wagen, die om en bij de 200 haalt en wat denk je ? Je moet de kat ook niet bij de melk zetten hé? Maar het brengt op aan Vadertje Staat. Laat de benzine nog duurder worden, laat alles nog duurder worden en geef de massa eeen aalmoes. 't Zou me niet verwonderen als er binnen enkele jaren hetzelfde gebeurt als nu in Zuid-Afrika. Ik heb de indruk dat we klaargestoomd worden om een Derde Wereldoorlog te ontketenen. De overvloed aan gewelddaden op tv, internet, geschreven pers en videospelletjes, zijn als sluipend gif, die langzaam maar zeker een brainwashing bij de jeugd teweeg brengt. Lees er de kranten op na, de jeugd neemt meer en meer het recht in eigen handen. Degenen die niet willen volgen, plegen zelfmoord. Maar ons beleid is er ene van tolerantie. Tot hoever mag en kan men tolereren ?
Wat men nodig heeft is een duidelijke visie en duidelijke richtlijnen van wat mag en niet mag. Men leert toch ook niet eerst fietsen en dan pas lopen ? De samenleving slaat op hol, een samen-leving die nooit bestaan heeft. Ten tijde van de eerste holbewoners niet en nu nog niet. De eerste holbewoner sloeg een steen op iemand zijne kop en kroonde zich sedertdien als heerser over de rest, duizenden jaren later doen we nog steeds hetzelfde, zij het met andere wapens.........

©GoNo

Jesus Christ

Meer moet dat niet zijn.....;

De boom des levens

Als we verzoend zijn met God, dan doen we wat Hij van ons verlangt.

De boom der kennis van goed en kwaad geeft ons enkel de kennis van het verschil tussen goed en kwaad, maar geen leven. De boom des levens is Jezus Christus, de bron van leven.

Het ware leven komt niet van het geschreven woord van God, maar van het gesproken woord van God dat levend wordt in onze harten. De letter van de wet oordeelt ons, maar de Geest doet in ons een rivier van leven ontstaan.

Myamar

't Lijkt me niet zo gezond
al die opgezwollen lijken
die hier drijven in het rond

een militair regime zwaait de plak
behandelt z'n volk als koeiedrek
aan democratie vegen ze hun klak

ze laten zich niet zien op 't verre platteland
daar waar de nood het hoogste is
zij gaan wel eten in een chique restaurant

't land kreunt onder de macht van 't wapen
de wereld kijkt toe, grijpt niet in
't is ver van ons bed, laat ons toch slapen.......

©GoNo

Een dag uit het leven van een sigaret......

Ik ben als het ware opgebrand , een burn-out zoals ze dat noemen. Ik wist wel dat m'n leven van korte duur zou zijn, maar dat er zo rap een einde zou aan komen, had ik zelfs in m'n stoutste dromen niet verwacht. Maar ja, aan alles komt een eind en aan een sigaar zijn twee eindjes, zou m'n grootje zeggen. En die kan het weten want zij was de sigaar, letterlijk en figuurlijk.
Het stond in de sterren geschreven, dat m'n leven kort en hevig zou zijn. O ja, ik wist als ik ooit in vuur en vlam zou staan, dit ook meteen het einde zou betekenen. Maar een sigaret zoals ik, staat daar niet bij stil hé ? In plaats van mij te bedanken omdat ik toch vijf minuten genot gebracht heb, word ik uitgespuwd door een minderheid, die een hetze tegen mij ontketend heeft. 'k Heb andere tijden meegemaakt, in de jaren zestig tot negentig. Dat waren de gouden jaren, toen werd er op ieder festival geleurd met sigaretten. Kleine pakjes van 12 stuks, proefpakketjes als het ware. Maar tijden veranderen, mensen ook. Mensen worden een obsessie aangesmeerd, iedereen moet vermageren, iedereen moet gezond leven en gezond doodgaan. 't Is toch plezant om op uw sterfbed te weten dat ge gezond geleefd hebt hé? Ge kunt met een gerust hart dood gaan, want ge hebt uw bijdrage milieubewust geleverd.
En dan die koosnaampjes die ze hebben voor mij : kankerstokje, stinkstokje, sluipend vergif en ga zo maar door. Ik zou nog uren kunnen kankeren, maar wat haalt het uit ? Ik voel m'n einde naderen, bij iedere trek dat m'n baasje doet. Ik wil hem toeroepen om niet alles op te roken, een eindje te bewaren voor de slechte tijden die nog moeten komen. Maar m'n longen zitten vol met nicotine, teer en ander schadelijke stoffen.
't Is geen pretje om zo aan z'n einde te moeten komen. Ik voel nochtans het vuur en de passie in mij branden, zij het met mindere mate. M'n leven is te kort geweest om er echt van genoten te hebben. Nu zie ik m'n leven in een flits passeren, m'n geboorte samen met miljarden soortgenoten. De zachte filter die op m'n hoofdje gezet werd, het rollen over de productieband, het inpakken en uiteindelijk het terechtkomen in de winkel. Ik had goed gezelschap, want we waren met 25. 't Was wel krap in zo'n pakje, maar dicht bijéén is warm hé ? Ach, 't leven van een sigaret kan soms hard zijn.
Ik ben bijna aan het einde van mijn latijn, ik voel dat het vuur in mij aan het doven is. Met m'n laatste krachten spuit ik nog wat kankerverwekkende stoffen in m'n baasje z'n longen. Hij moet niet kankeren, hij wist waar hij aan begon, toen hij me opstak. M'n doel is bereikt, 't is nu aan m'n broertjes en zusjes om het werk af te maken. Voilà, ik beland als zwerfvuil in de goot en voel de passie in mij doven. Straks begin ik m'n reis, opgezweept door de wind. Ben benieuwd waar ik terecht zal komen, ontzettend benieuwd........

©GoNo

Het leven zoals het is.......deel 2008

Een dag uit het leven van een fiets

Vanmorgen ben ik niet opgestaan, ik stond immers nog recht van gisteren. Ik had dringend nood aan wat beweging want ik begon langzaam een kramp in mijn banden te krijgen. Om 10h was het eindelijk zover, iemand nam me vast en nam me mee naar buiten. Hij ging met zijn enorme gewicht op mijn rug zitten, mijn velgen raakten zowat de grond en mijn spaken werden aan alle kanten uitgerokken.

Uiteindelijk zijn we vertrokken, de weg op. Waneer hij echter om een of andere voor mij onbekende reden moest stoppen, trok hij in alle geweld aan mijn oren. Ik piepte van de pijn, amai mijn oren. En toen gebeurde uiteraard het onvermijdelijke, hij had mijn oor kapot getrokken.

Ik mocht dus op visite bij de fietsendokter. Hij schreef mij een nieuwe oorkabel voor en ik kon weer lekker gezond de weg op. Nou ja lekker, met die halve olifant op mijn rug welliswaar, hij heeft voor de rest van de weg nog dikwijls aan mijn oren getrokken, ik ben nochtans braaf geweest. En alsof dat nog niet genoeg was kon die onnozelaar nog niet uitkijken waar hij reed ook. Ik zag het glas al van ver blinken, ik riep nog pssssst, maar het was al te laat, ik had een gat in mijn band.

Weer naar de fietsendokter dus, dat was nu al de tweede keer vandaag. Hij verzorgde mijn bandwonden, deed er wat zalf op en legde toen over de wonden een plakkertje. Zo kon ik er weer tegen voor een tijdje, wat kon er nu nog mislopen.

Ik was weer, kreunend onder het gewicht van die kolos, de baan op gegaan. Het verwondert mij enorm dat ik aan die kasseistroken geen belschudding heb overgehouden. Ik heb er wel mijn velgen verzwikt, maar daarvoor brengt mijn baasje mij niet naar de fietsdokter hoor, nee, hij blijft rijden die slavendrijver.

Ik vond dat het mishandelen nu al lang genoeg geduurd had en besloot om er een einde aan te maken. Ik draaide mijn kop en hop, daar lag die brontosaurus op de grond. Ik ook, maar dat was even bijzaak, ik kon eindelijk eens een beetje rusten.

's Avonds heb ik nog serieus onder mijn wielen gehad omdat ik hem dat geflikt had. Ik denk dat hij in het vervolg wel de auto neemt, dan kan ik misschien eens alleen op stap met dat vrouwenfietsje dat ik in de etalage van de fietsdokter heb zien staan.




Een week uit het dagboek van een kat.

Maandag. Mijn bewaker blijft me vervelen met rare, kleine bungelende speelgoeddingetjes, de plaaggeest! Zelf dineert hij uitgebreid met vers vlees, terwijl ik gedwongen word van die droge brokjes te eten. Het enige dat me op de been houdt, is de hoop op ontsnapping. Het dagelijks beschadigen van het meubilair geeft de nodige voldoening. Ik denk dat ik morgen maar eens een plant te grazen neem.

Dinsdag. Vanmorgen was het me bijna gelukt mijn bewaker te laten verongelukken door langs zijn benen te strijken terwijl hij wegliep. Moet dit ook eens proberen als hij de trap afloopt. Vanmiddag opnieuw een poging gedaan duidelijk te maken hoe ik mijn bewaker minacht. Ik heb weer op z'n stoel stoel gekotst. Ik moet dit beslist nog eens doen, maar dan in z'n bed. Plant vernield!

Woensdag. Vandaag maar eens een muis gevangen en het onthoofde lijk op de mat gelegd. Dit was de zoveelste poging om duidelijk te maken waar een kat toe in staat is, hem tevens duidelijk te maken dat er met mij niet gesold wordt en hem ook wat ontzag in te boezemen voor deze jager. De boodschap kwam echter niet over. In plaats van walging toonden hij alleen maar begrip en zei dat dat nu eenmaal de natuur was.

Donderdag. Ik ben er nu achter hoe sadistisch mijn bewaker eigenlijk is. Zonder aanleiding werd ik veroordeeld tot een wasbeurt. Dit keer gebruikte hij een stinkend, schuimend, in de ogen prikkend goedje dat ze shampoo noemden. Degene die zulk spul heeft uitgevonden, moet wel een erg zieke geest zijn. Gelukkig heb ik nog een krab uitgedeeld en verder mijn behoefte naast de kattenbak gedeponeerd.

Vrijdag. Vandaag had m'n bewaker een bijeenkomst met soortgenoten. Er werd veel gedronken en gelachen en ik werd in een ander vertrek opgesloten. Ik begreep dat het iets te maken had met een allergie waar iemand last van had. Daar moet ik meer over te weten zien te komen om dit "allergiewapen " uit te buiten.

Zaterdag. Ik ben ervan overtuigd dat de andere gevangenen sukkels zijn en ook nog eens heulen met de vijand. De hond van z'n ex wordt vaak losgelaten, maar lijkt altijd weer graag terug te komen, de idioot! Hij is absoluut gestoord.Hij moet een verklikker zijn. Hij praat vaak met m'n bewaker. Ik weet zeker dat hij mijn hele doen en laten doorbrieft.Maar eens komt de tijd en dan ...... Eigenlijk kan ik niet zo lang wachten.

Zondag. Vandaag is m'n bewaker de hele dag thuis. Ik moet deze dag maar eens besteden om een goed doortimmerd plan voor de volgende week te maken.

Musti.

Anti- Stress Regels.

Anti-stress regels

Hou van je bed zoals van jezelf.

Rust overdag goed uit, zodat je s'nachts goed kan slapen.

Doe zo weinig mogelijk of laat het een andere doen.

Als je plots zin hebt om te werken, ga zitten en wacht tot het overgaat.

Doe vandaag niet wat morgen kan.

Als je iemand ziet rusten .... help hem

Laat je niet afleiden door je werk, droom rustig verder.

Voor de rokers, geniet van je sigaretje.

Voor de niet-rokers, doe alsof.....

Als de baas voorbij komt, zorg dan dat uw bureau vol ligt met dossiers en naast de prullenmand gegooid papier.

Laat alles zo liggen, want anders moet ge morgen terug uw bureel vol smijten.

Doe geen zinloos werk, ga doppen.

Zo, met deze tips hoop ik dat u minder stress zult hebben. 't Kan ook zijn, dat men u gewoon buiten schopt.....

Het A.S.C.
AntiSressCommitee

Nieuw arbeidsreglement

Nieuw bedrijfsreglement

Geachte medewerker,

Met ingang van heden zijn de volgende regels van kracht:

Het werk is een ontspanning. Iedere inspanning is ongeoorloofd. Wie bij het werk zweet, wordt op staande voet ontslagen.

Het tijdstip waarop de dagelijkse arbeid aanvangt is uitsluitend en alleen ter beoordeling van de werknemers. De aanvangstijd mag echter niet voor 10.00 uur liggen. Direct na het begin van de werkzaamheden dienen koffie en koek te worden geserveerd.

Het minimumloon bedraagt € 12.5 netto per uur, terwijl als vergoeding in natura, voor maaltijden, bier, sigaretten en sigaren dient te worden gezorgd.

Het knippen van haren dient gedurende de werktijd te geschieden, daar deze ook in de werktijd groeien. De kosten hiervan worden eveneens door het bedrijf vergoed.

Medewerkers die langer dan zes maanden in dienst zijn, moeten per auto van en naar huis gereden worden. De hiervoor te gebruiken auto's mogen niet ouder zijn dan twaalf maanden en niet beneden de middenklasse liggen.

Gedurende het werk mag er gezongen en gefloten worden. Wordt een lied ingezet dan moet ook door de directie naar beste kunnen worden meegezongen en gefloten.

Wie tijdens het werk slaapt, mag niet gestoord worden.

Van 11.00 tot 13.00 uur is het middagpauze. Mannen en vrouwen nemen gemeenschappelijk aan de feestelijk gedekte tafels plaats.

Van 14.00 tot 15.00 uur is de gemeenschappelijke koffiepauze, gedurende welke tijd de werkgever voor gezellige muziek dient te zorgen.

Om 16.00 uur wordt het werk beëindigd. Bij het verlaten van het gebouw is de werkgever verplicht de werknemer de hand te schudden en hem of haar namens de firma de hand te schudden en hem voor zijn of haar inspannende werkzaamheden te bedanken.

Het gebruik van het toilet tijdens de pauzes is verboden. Hiervoor dient de werktijd te worden benut. Wie niet moet, moet zorgen dat hij wel moet.

Wil een werknemer trouwen, dan dient de werkgever voor een uitzet te zorgen. Het bruiloftsfeest vindt plaats in de woning van de werkgever. Het bedrijf blijft op zulke dagen gesloten.



De werkgever dient arbeiders en bedienden met fluwelen handschoenen aan te pakken, teneinde eventuele conflicten in de kiem te smoren.

De werkgever ziet er op toe dat er ieder jaar een schoolreisje en BBQ georganiseerd wordt . Niemand is verplicht te komen en niemand is verplicht de obligate groepsfoto te kopen.

Algemene stelregel:

Werk kalm en degelijk. Wat vandaag niet klaarkomt, komt morgen wel.

Hoogachtend,

De Directie.

Rommelmarkt t.v.v. Wereld-Missiehulp

Het kan geb(e)uren........

Leven en laten leven, is zowat m'n devies. Maar in sommige omstandigheden is dat wel moeilijk.. Neem nu je buren, na maanden spreek je eindelijk eens met je buren. Ik bedoel een serieus gesprek en niet een goeiedag, als je elkaar tegenkomt op de trap of in de hal. Bon, je wordt uitgenodigd bij hen thuis, maakt nader kennis en het lijken je wel aardige mensen zo op het eerste zicht. Wat ze ook zijn.
Geen vuiltje aan de lucht, ik ben blij dat ik toffe buren heb, waarmee ik af en toe een praatje kan maken, kwestie om de eenzaamheid wat te verdrijven. Want alleen nog met je kat spreken, heeft als resultaat dat je , na verloop van tijd, zo krols als een kater rondloopt.
Tot je 's avonds een lawaai hoort van vallend en brekend glas, een geroep en getier, alsof de derde wereldoorlog uitgebroken is. Ik zet m'n tv wat harder, maar 't lost niets op. M'n overburen spelen hun eigen film, in gesloten gezelschap. Kort samengevat, vrouw roept en brult dat haar vriend de deur moet losmaken, vriendlief weigert en ruzie escaleert verder en verder. Uiteindelijk gaat de deur van het slot en vrouwtje bolt het af. Oef, de plotselinge stilte is oorverdovend. 't Kan gebeuren, denk ik realistisch. 't Is stil waar het niet waait hé ?
Tot van de morgen 06:00. Ik zit rustig m'n koffietje te drinken, een sigaretje hoort erbij voor de gezelligheid, tot ik plots een gebonk op de deur van m'n buren hoor. En geen klein tikje, een aanhoudend gebons, waarbij het hele gebouw bijna uit z'n voegen barst. Da's straf, denk ik. Gisteren kon ze niet buiten en nu kan ze niet binnen. Vrouwen, ik zal ze nooit begrijpen. Deuren van medebewoners gaan open, er dreigt een opstand tegen al dat lawaai en tegen m'n buren. Ik doe m'n deur open en vraag wat er scheelt? Stomme vraag na al hetgeen ik de avond voordien al gehoord had. Ik stel voor dat m'n buurvrouw eventjes bij mij wacht, zodat op z'n minst de rust in ons appartementsgebouw wederkeert. M'n buurman doet juist op dat ogenblik z'n deur open. Voilà, eindelijk rust en zo hoort het.
Schijn bedriegt, zegt men. Zo ook hier. Begint die ruzie, die gisterenavond gestart was, toch wel opnieuw zeker. M'n andere buren hebben niet zoveel geduld dan ik, veel minder. Na amper 5 minuten stond er een combi voor de deur. Met 2 agenten, een mannetje en een vrouwtje zou onze kroonprins zeggen......
Nu is het twintig voor negen en er heerst een zalige rust in dit gebouw, geen lawaai, gebonk en het gesneuvel van een inboedel. Toch leuk, dat ik zo'n toffe buren heb, bij de volgende ontmoeting ga ik er hen attent opmaken, dat ze zich niets moeten aantrekken van de buren. Kwestie van een beetje leven in de brouwerij te brengen he?

©GoNo

Ischtar

Ischtar......

Ishtar niet naar finale Eurovisiesongfestival

Ishtar, de Belgische inzending voor het Eurovisiesongfestival, is er niet in geslaagd om door te stoten naar de finale van de liedjeswedstrijd. Ishtar werd dinsdagavond uitgeschakeld in de halve finale.
Ishtar nam deel met 'O julissi', een nummer dat geschreven werd in een verzonnen taal. Eén troost voor België: Dustin de kalkoen, de knotsgekke Ierse inzending, haalde de finale ook niet.




Als dat geen wereldnieuws is, weet ik het ook niet meer. Ik heb gisterenavond eens die halve finale gevolgd, niet zozeer omdat het me interesseerde, maar omdat ik een ganse avond met dat stom liedje in m'n hoofd zat. Ik snap niet dat ze het niet gehaald hebben. Misschien vanwege de taal, die totaal verzonnen is ? Maar dat is Esperanto ook hé? Het melodietje vind ik wel leuk en de zangeres heeft iets dat me aanspreekt, namelijk het lachen om zoveel onzin.
Gans dat liedjescircus, is doordrenkt van de vriendjespolitiek. 't Is een vertoning die niet zou misstaan in ons parlement. Want daar kennen ze er ook iets van. Daar zingen ze ook hun eigen liedjes, de ene al valser dan de andere. Soms wordt daar zelfs de marsellaise gezongen, in plaats van de brabançonne. Geen kat die het verschil nog hoort.
Maar soit, Ischtar heeft het niet gehaald en Vlaanderen is in rouw. Onze ministers van Cultuur, Wetenschap en Media zijn er het hart van in, om zoveel onbegrip vanwege de internationale gemeenschap. Het was een unieke gelegenheid om Vlaanderen op de wereldkaart te zetten. Prins Phillipe en z'n gemalin Mathilde hebben al laten weten dat ze voorlopig geen semi-staatsbezoeken meer zullen brengen aan Servië en omliggende landen.Prins Laurent denkt er over om z'n vrienden bij de marine in te schakelen om alsnog een herziening van de televoting af te dwingen. De Vlaamse regering heeft bij monde van haar minister-president Peeters laten weten dat ze geen enkel product uit Servië nog zal invoeren, zoals daar zijn: wasknijpers, behangpapier, nagemaakte sigaretten en Servische gangsters.
Groen! daarentegen zegt dat een boycot te drastisch is en alleen de kleine, arme Servische man of vrouw zal treffen. De SPa wil zich niet bemoeien met de zoveelste schermutseling in wat wij een parlement noemen.
Haar taak is oppositie voeren en één front naar buiten toe te vormen? Wat Vandenbroeckske weer een slapeloze nacht zal bezorgen, want hoe krijgt hij het uitgelegd aan de Vlaamse schooljeugd, dat Ischtar niet gewonnen heeft ? Alle sms'jes ten spijt.
Vroeger was het gemakkelijk, als men een kandidaat stuurde, was het een vertegenwoordiger van België. Tout court. Nu is alles zo politiek geladen, dat het mij niet zou verbazen dat er koppen gaan rollen. Te beginnen met diene blèter van een Bert Anciaux. Geert Bourgois zal ook wel z'n uitleg klaar hebben. En Ischtar zal het worst wezen, de contracten lopen binnen en daar was het hen om te doen. En als ge goed luistert kunt ge verstaan wat ze zingen: de eerste regel van dat liedje begint namelijk met de woorden :
“ Ge zijt allemaal zo zot als een achterdeur om te luisteren naar een onzinnig liedje.....”
't Kan tellen, want waarschijnlijk zijn ze daar in die Oostbloklanden nog zo zot niet, maar landen die bijna 60 jaar onder het communisme geleefd hebben, zijn van nature een beetje achterdochtig. Een beetje veel.
Zo, Ischtar heeft niet gewonnen, mag z'n biezen pakken en zelf hun ticket van Brussels Airlines bekostigen. Ze hadden maar moeten doorstoten naar de finale, nu Henin gestopt is met tennissen hebben we alleen nog Tom Boonen over om ons landje te vertegenwoordigen. Als die z'n handen niet vol heeft, met de jonge deernes van z'n lijf te houden.
Nood breekt wet, zegt men. Laat ons nog wat wachten met onze revolutie voor een onafhankelijk Vlaanderen. Laat ons nog wat wachten met het opdoeken van ons koningshuis. Want wie anders kan er ons landje nog vertegenwoordigen op het internationaal forum? Ze kunnen natuurlijk ook GoNo sturen, met een vette vergoeding en extra-legale voordelen. Veel moeite zal hij niet moeten doen om iedereen te laten lachen, gezien de vaudeville die hier dagelijks opgevoerd wordt.Ik heb , uit goeie bron vernomen, dat we van plan zijn om volgend jaar Helmut Lotti te sturen. Als er een consensus kan bereikt worden, want het is aan de Walen hun toer om zich belachelijk te gaan laten maken........

©GoNo

Van werken ga je dood........

't Is toch altijd prachtig die mannen van 't stad bezig te zien. Zo een harde werkers vindt je nergens niet meer. Er stopt een grote camion voor m'n deur, die zeker nog twintig minuten met draaiende motor en het nodige lawaai, nutteloos staat te wezen. De benzine kost geen geld hé? En daarbij, de ingezetenen zullen het wel betalen. Ik vraag me af wat ze komen doen, want nergens zijn er verkeersborden gezet, die maar enigszins wijzen op hard labeur. Blijkbaar wachten ze op iemand of misschien wel op Godot. De deuren van hun camion gaan open en er stappen drie heerschappen uit, zo weggelopen uit Comedy Capers. In de laadbak ligt een hoopje zand en wat straattegels., een kruiwagen, een borstel en schop.Veel is het niet, maar 't stad moet ook bezuinigen. Ze steken alle drie een sigaretje op, dat ik dat nog mag meemaken. Er zijn dus toch nog rokers, 't is een uitstervend ras aan 't worden.
Er stopt nog een wagentje van 't stad en zo te zien aan z'n kostumeke, zal dat wel de baas zijn. Niet dat het veel uitmaakte, want ze rookten rustig verder en maakten geen aanstalten om ooit nog te beginnen. Ik keek er naar en dacht bij mezelve: 4 man, die betaald worden om wat te doen? Uiteindelijk neemt er ene een koevoet en tilt er mee een tegel uit de straat. Een hele toer, moet ik zeggen. De andere pakt een tegel uit de laadbak van de camion en legt hem opzij. De derde komt op z'n duizendste gemakske, die tegel halen en legt hem op de plaats waar de vorige gelegen had.Ge kunt duidelijk zien, dat die 3 op elkaar ingespeeld zijn. Ze doen het met een air van gewichtigheid, hun baas kijkt over hun schouder en ziet dat goed is. Hij is duidelijk tevreden dat hij zo'n sterke ploeg heeft, die uitblinkt in teamspirit.
Hij kijkt op z'n horloge, ziet dat het nog te vroeg is om al z'n schup af te kuisen en begint een babbeltje te slaan met 2 Witte Tornado's. Die erbij lopen alsof ze alle leed van de wereld moeten dragen.'t Zullen er wel zijn, die men verplicht heeft om zo'n werkje te doen. Anders gene dop of geen leefloon hé? Het groepje van de mannen van 't stad wordt groter en groter, de facteur is er nu ook nog komen bijstaan. Ik hoor dat het over de treinstaking gaat.. Ik heb de neiging om door m'n raam te roepen dat 't stad geen stakingsaanzeg gedaan heeft.. Maar ik laat het maar zo, want ze zien er te moe uit om mij van repliek te dienen.
Baasje kijkt nog eens op z'n klok en ja, 't is tijd om z'n schup en z'n biezen te pakken. Ik kijk op mijn klok en zie dat het kwart voor drie is. De mannen stappen in, de Tornado's vervolgen hun weg naar het verre niets. Ze zijn nog geen meter de straat uit of ik zie die camion in achteruit m'n straat weer inbollen.
Hadden die stadswerkers toch wel hun schop en hun borstel vergeten zeker. Volgens mij slapen die mannen rechtop, wat ook een kunst is.Ik lach mij bijna een bult, want ze staan eerst nog te discussiëren wie er van voor moet zitten. Jawadde, precies kleine kinderen. Intussen kan er niemand nog door met zijn auto en begint een concert van klaksons. Maar 't zijn er van 't stad hé en die trekken hun geen bal van iets aan, want hun motto is: “ Haast en spoed, is zelden goed, behalve als het voor uw pree te ontvangen is.....”

©GoNo

De aarde is moe......

De aarde is moe
ze wil gaan slapen
in een nacht van
duizenden jaren

we hebben haar uitgeput
haar rijkdommen verkwanseld
de nacht zal over ons vallen
niet om ons te beschermen
niet om zich over ons te ontfermen

de aarde is moe
ze wil zich wreken
in een nacht die
duizenden jaren zal duren

we hebben naar haar niet geluisterd
toen ze zachtjes heeft gefluisterd
we waren te druk bezig met and're planeten
we hadden beter moeten weten
moeder Aarde is ons nu al vergeten.......

een voetnoot in de geschiedenis
een niemendal in 't heelal
alles wat hier leeft
heeft nooit bestaan
een spielerei van de natuur

de aarde is ons moe
spreekt ons op ruwe wijze toe
bedolven onder slijk en tonnen zand
rest er alleen nog steen en beton
en de aarde herbegon.......


GoNo©

Deelnemen is belangrijker dan winnen.....

Zoals iedereen weet is er een Ronde van België voor Visueel Gehandicapten. Gelooft ge me niet ? Met de fiets nog wel. Met een tandem, beter gezegd; waarbij ik me afvraag wie er stuurt ? Ik mag hopen dat degene die blind is, achterop zit te trappen hé ? Vroeger was men blind, maar sedert men aan het bezuinigen is in de gehandicaptensector, heet dat nu visueel gehandicapt. De uitslag blijft hetzelfde nl. dat ge geen steek voor uw ogen ziet. Maar in de ronde van België voor V.G. gebruikt men termen waarvan ik nog nooit gehoord had. Piloot en stoker. Een piloot had ik wel op een andere plaats verwacht dan op een tandem, of 't moest zijn dat ze bij Brussels Airlines de groene toer opgegaan zijn en Mieke Vogels president-directeur-generaal geworden is van onze nationale trots. Een stoker verwacht ik dan meer op de Titanic, daar hadden ze stokers genoeg aan boord. Veel heeft het niet geholpen, want na die aanvaring met dat uit de kluiten gewassen ijsblokje, kwamen ze gene zeemijl meer vooruit. Onze Lieve Heer moet gedacht hebben: 'k zal die wat stoom laten afblazen, een beetje fris water kan nooit geen kwaad. Met alle gevolgen vandien hé ? Gods zeewegen zijn ondoorgrondelijk.
Een piloot en een stoker, ge moet er maar opkomen. Naar het schijnt heeft men eerst de stoker van voor gezet. Maar die piloteerde het ganse peloton de Brugse Vaart in. Wat nu ook weer de bedoeling niet was. Daar hebben ze de Regattawedstrijden voor Visueel Gehandicapten. voor in het leven geroepen. Ieder bootje krijgt een blindenhond mee, die met z'n geblaf en getrek aan de leiband, de boot in de goeie richting leidt.
Behalve als de blindenhond loops is, dan is de chaos niet te overzien. Bijna een even grote tragedie als het zinken van dat onzinkbare schip, zij het met minder slachtoffers en minder diep water. Maar ze hebben lol, die visueel gehandicapten en willen hetzelfde leven leiden als wij. Alhoewel ik nog niet van plan ben om te jumpen van één of andere brug of wolkenkrabber.Of parachute springen, ge ziet begot niet waar ge terecht komt hé? 't Kan evengoed in 't midden van de autostrade zijn of in 't slechtste geval in de Zoo van Antwerpen. Los de leeuwenkooi binnen, waarbij de leeuw zich afvraagt of het al etenstijd is. Ge zult het maar meemaken. Maar ik vind het prachtig al die sportevenementen voor de gehandicapten. De Olympische Spelen voor Gehandicapten, daar heb ik van genoten.
Zeker bij het hamerslingeren. 't Is me een raadsel, hoe die weten welke richting die hamer vliegt ? Eentje is er betrapt op doping, misschien had hij te veel oogdruppeltjes gepakt ? Maar 't zal wel ook iets te maken gehad hebben met het feit dat z'n hamer tegen het hoofd van een jurylid terecht kwam. Dat jurylid is nu gehandicapt voor de rest van z'n leven en steigert telkenmale als men over die Spelen begint........
Polstokspringen nog zo'n sport die op hun lijstje staat, aartsmoeilijk, want de meesten springen er onder door. De weinigen die er over geraken, komen meestal in de VIP-tent terecht, na een ongelooflijke reis door wat ik het zwerk noem.
Dan hebt ge nog boksen, die mogen zich vastklampen, anders raken ze kant noch wal. En staan ze drie minuten lang in het ijle te meppen. Maar deelnemen is belangrijker dan winnen hé? Kleiduif schieten is verboden, wegens het neerschieten van te veel vreemde vogels in casu de Vlaamse gaai en de Waalse wielewaal. De Mechelse koekoek en 't Brussels kieken stond niet mee op het lijstje van beschermde vogels. Van de rolstoelenestafette heb ik het meeste genoten, die halen op die piste een serieuze snelheid. Er gaan zelfs stemmen op om rolstoelgebruikers een nummerplaat te geven, zodat ze geflitst kunnen worden. 't Is altijd oppassen geblazen als zo'n rolstoelgebruiker op de koop toe nog blind is ook. En doofstom. Voor zulke gehandicapten doe ik m'n helm af, da's pas lef hebben om zich zo in het razende verkeer te begeven.En toch gebeuren er relatief weinig ongelukken.......
Maar het mooiste vond ik dat ene meisje die haar medaille aan een ander meisje gaf, die in haar rolstoel zat. Dit was een gebaar dat mij ontroerde, meedoen aan een sport en uw medaille, die ge zo fel begeerde, wegschenken aan iemand die er nog erger aan toe is.......
En ja, deelnemen zal bij hen wel meer betekenen dan winnen hé ?

©GoNo

Het interieur van een arme schrijver/ dichter.......

Meer moet dat niet zijn hé ?

Ik groet de morgen.......

Ik groet de morgen......


't Is zes uur in de morgen, de vogels kwetteren en geven me een gratis concert. De eerste zonnestralen vallen ongevraagd binnen, maar ze zijn welkom. Zolang het maar geen 25° wordt en de smog in de lucht blijft hangen. Ik ga naar m'n tuinbalkonnetje, een kleine zelfgecreeërde oase van rust, waar ik m'n sigaretje in peis en vree kan roken. Waar ik m'n bloemen begroet met een goeiemorgen en de vraag of alles goed gaat. Ik weet dat ze me verstaan. De H. Fransiscus sprak met de vogels, ik spreek met m'n bloemen en planten en soms met m'n kat. Maar die luistert alleen maar als het etenstijd is. Die zit een godganse dag te denken wat de volgende stap zal zijn, in het bedenken van aanslagen op m'n dierbaar leven. 't Is nog stil buiten, geen lawaai van voorbij racende auto's, van constant bellende trams, van luchtverpestende bussen. Het lijkt wel of de vakantie al begonnen is. M'n kat volgt me in m'n voetsporen, zich tegen m'n benen aanschurend. Ze zal wel weer honger hebben of ze wil me gewoonweg doen struikelen, waar ze tot haar groot genoegen en mijn ongenoegen, al een paar keer in geslaagd is. Maar voor de rest geen kwaad woord over dit natuurverschijnsel die toevallig de naam Musti draagt. 't Is mijne compagnon de vivre hé ? M'n toeverlaat op slechte momenten, als ik het weer eens niet meer zie zitten. Dan kan ik over de zin en onzin van het leven tegen haar wat lullen. Ze is een dankbaar publiek, want na 3 min vallen haar ogen dicht en is ze vertrokken naar kattenland. Ze past zich goed aan, kent de kneepjes van het kattenbestaan door en door. Sedert ze gevonden heeft hoe ze op het dak kan geraken, is haar domein op slag een stuk groter geworden. De ganse lengte van de straat. Ik hou m'n hart vast als ik haar zo zie springen. Hoe ze het doet, snap ik niet. Ze springt zonder schijnbaar na te denken, op de rand van de ballustrade, om dan in één vloeiende beweging omhoog te springen op het stukje muur, dat als ondersteuning dient voor het dak. Wat ze daar uitvreet op dat plat dak, mag Joost weten, misschien houden ze daar 's nachts een kattenparty, honden niet toegelaten.........Misschien knijpen ze daar wel de katjes in het donker hé ? Of mauwen ze mee op de tonen van Hound Dog ? Want dat m'n kat een Elvisfan is, staat buiten kijf. Voor Gregoriaanse muziek haalt ze haar neus op en zeker 's avonds. Ik probeer haar een beetje cultuur en geschiedenis bij te brengen, maar 't is boter aan de galg, in haar geval aan de kat......
En zo sta ik hier op m'n tuinbalkonnetje te genieten van de geur en de bloei van m'n bloemen. Vogels en bloemen, ik groet u. Hemel en zon, ik groet u eveneens. Verloren en verdwaalde brommende bij, ik groet u ook, maar gelieve een ander slachtoffer te gaan zoeken zo ge niet onverwijld onder mijne sloef wilt terechtkomen hé ? M'n dreigement werpt vruchten af, 't kan ook zijn dat die bij gewoon niet tegen de stank van m'n sigaretje kan. Ach, laat de natuur haar gang maar gaan hé ? M'n Senseooke is al bijna koud en ik voel dat mijne natuur ook haar gang moet gaan. Eventjes de boel nog wat ophouden, kwestie van dubbel te genieten als een mens z'n darmen kan lossen hé? Iedere morgen hetzelfde ritueel, iedere morgen dezelfde bedevaart naar de H.WC-pot, waar ik rustig verder kan mediteren. Waar m'n kat binnen de twee minuten aan de deur staat te weeklagen, om er mij attent op te maken dat haar etensbakje leeg is en haar maag ook. Waar ik steevast op antwoord van: “ Laat me gerust, 'k ben aan het kakken. Ziet ge dat niet ?” Hoe kan ze dat zien, terwijl de deur dicht is ? Voorwaar een bekakt antwoord........Maar de aanhouder wint en ze krijgt haar eten en drinken. Als ze gedaan heeft met haar inwendige te versterken, komt ze nog eventjes langs, in al haar kattelijke goedheid. Ik mag haar nog eventjes strelen, alvorens ze in m'n hand bijt , om er dan als een pijl uit een boog vandoor te gaan. Wel wetende dat ik er iedere morgen weer intrap. Maar 't maakt ook al deel uit van het dagelijkse ritueel. 't Zal wel een vorm van liefde zijn zeker ? De hand die haar eten heeft een beet te geven ? Maar ze bijt niet door, 't is dus gene doorbijter hé ? Voilà, madam is voldaan en ligt te dromen, languit op de divan, zoals het een prinses betaamt. Ik kijk er naar , denk er het mijne van en besluit om een stukje literatuur aan haar en m'n balkonnetje te wijden. Nu nog de nodige inspiratie en woordgebruik zoeken om weer eens een pareltje neer te pennen, die z'n weerga niet zal kennen........Wie zei ook weer dat schrijven een kunst is ? 't Is geen kunst, maar slavenarbeid om al die woorden in zinnen om te zetten. Om al die zinnen in verstaanbare lectuur om te zetten, om al die.....help, ik geraak buiten zinnen. 'k Zal er maar verder geen woorden aan vuil maken zeker ?

©GoNo

Kabouters bestaan echt......

Kabouterkes bestaan echt.......


Ik begin sterk te twijfelen of ik ze nog alle vijf op een rijtje heb. Of het zijn die pillen van mijne doktoor, die me van alles laten doen, waar ik me achteraf niets meer van herinner. Het enige dat ik weet is dat ik droomde van prinsessenboontjes met een kippenfileeke. M'n droom was geweldig realistisch, want ik kon de geuren en aroma's opsnuiven. Het deed me dat moment al verlangen naar een stevige maaltijd, na al die dagen van soep, soep en nog eens soep. Met als dessert een mager melkdrankje en een stukske fruit. Of ik al afgevallen ben, is een andere vraag. Ik moet dringend een nieuwe weegschaal kopen. Maar aan m'n polshorlogebandje te zien wel, want ik kan er één vinger tussen steken. Als dat geen goeie indicator is. Maar ik heb nog een lange weg te gaan en ik snak nu al naar een stevige maaltijd, met alles erop en eraan. Een zoutloze maaltijd, dat belooft. Als ik ex-hulpkok kan het tellen, ik heb vroeger in Home Fabiola ook nog moeten koken zonder kruiden. Die arme bejaarden in dat home kwamen op den duur helpen in m'n keuken om zout en peper te kunnen jatten. Dat zal waarschijnlijk m'n straf zijn omdat ik geen zout op hun patatten deed, laat staan in hun groenten of op hun door de molen gedraaide steak. Want de meesten hadden geen eetkamer meer. Dat waren nog eens tijden. Om de vijf voeten in de clinch, was het niet met de directie dan was het met één van die bejaarden, die maar niet konden snappen dat ik moest luisteren naar de dokter en de diëtiste. En als ik maar eventjes m'n gat draaide, waren ze gaan lopen met de helft van m'n fruitmanden of m'n kruidenrek. Tot er een geriater op het idee kwam om ze te laten helpen in de keuken als therapie tegen de verveling en het ouder worden. Voorwaar een nobele gedachte, met verstrekkende gevolgen......
Ik moest er op toezien dat er telkens 3 man kwam helpen in een beurtrol, zodat iedereen de kans kreeg en ik niet aan favoritisme kon doen. Maar voor het zover kwam, moest er eerst een vergadering belegd worden tussen de verscheidene diensten. Aan vergaderen had ik een broertje dood, al dat palaveren om uiteindelijk te beslissen dat er op de volgende vergadering, een vergadering zou belegd worden. Kunt ge nog volgen ? Ja ? Ik niet, toen ook niet. Het enige wat ik van die vergadering onthouden heb, is dat er richtlijnen zouden komen van de directie, in samenspraak met de verpleegkundigen en de dokters.Ik wou ook nog een woordeke placeren, maar toen was de tijd om. Mij niet gelaten, m'n dorst was er na ettelijke bakken koffie, alleen maar groter op geworden. In die tijd dronk ik nog veel, wat zeker geen schande was en de normale gang van zaken in dat home. Ik heb daar mensen, moederziel alleen, zien liggen wachten op hun dood. Geen familie, geen kennissen, niemand die hen kwam bezoeken. En als ik naar de derde verdieping ging, want daar lagen al die hopeloze gevallen ( uitspraak van de directrice ), kreeg ik onder m'n voeten. Maar dat kon me geen barst schelen, ze deed maar. En telkenmale dreigde ik er mee om op te stappen, wat haar een toontje lager deed zingen.......Home Fabiola was in die tijd al goed bekend bij de verschillende ministeries; Jaren na datum, hebben ze gans diene santeboetiek gesloten wegens fraude en nog wat van dat fraais.Maar toen was ik al met de noorderzon vertrokken naar een ander bejaardentehuis.
Met een betere directie en verpleegsters die vriendelijk waren tegen de mensen die ze moesten verzorgen. Met verpleegsters, die op last van de directie de oudjes nu eens niet vastbonden op hun stoel of in hun bed. Als ik daar nu nog aan denk, dan ruik ik opnieuw de allesdoordringende geur van uitwerpselen, urine en kots. Hoe ik daar ooit kunnen werken heb, versta ik nu nog niet. Maar de pree maakte veel goed. En ik deed wat ik wilde, mocht zelf beslissen over de menu's, en zelfs de bestellingen doorgeven of laten komen. Zo heb ik eens per vergissing, met een stuk in mijne frak, 2 ton bintjes laten uitkieperen in de kelder. Hebt ge al eens 2 ton patatten gezien? Voorwaar een hele hoop, moet ik zeggen. De directrice kon er niet mee lachen toen ze de rekening zag en nog minder toen ze die zee van patatten in haren kelder zag liggen. Sedertdien was de liefde tussen ons, dat al op een klein vlammeke stond, compleet bekoeld om niet te zeggen gedoofd. We hebben daar maanden puree en kroketten zitten maken, het kwam die oudjes langs alle openingen de strot uit. Het resultaat van die patattenveldslag was drie diepvriezers vol met kroketten. Wat uiteindelijk een besparing was, op lange termijn welteverstaan hé?
Dus droomde ik van een stevige maaltijd. Groot was m'n verbazing, toen ik in m'n keuken kwam. Op m'n gasvuur stonden een pot met kippenfilets in archiducsaus en prinsessenboontjes. De potten waren nog warm, dus die indringer die m'n droom verwezenlijkt had, kon nog niet lang weg zijn. Ik zit me nu suf te denken wie dat kan gedaan hebben. Het ergste is, ik kan me potdorie geen moer herinneren van wat ik die nacht uitgespookt heb. Of zouden er toch kabouterkes bestaan ..........?

©GoNo

Kinderlijk eenvoudig........

Kinderlijk eenvoudig.....;



Ik wandel door het bos
en hoor de vogels praten
over de bomen en het mos
ze kwetteren er maar op los

ik zeg goeiendag tegen de vos
de kraai met een stuk kaas in z'n bek
de reiger aan de oeverkant in 't riet
de kikvors die het gevaar niet ziet

ik wuif naar de krekel en de mier
die al zingend hun werk doen hier
de duizendpoot die tapt en danst
de vlinder, die met haar vleugels glanst

de bruine beer ligt op z'n rug
een mug steekt hem wel duizend keer
't is stom van die kleine mug
't doet die dikke beer toch geen zeer

de nacht valt in dit kleine paradijsje
ik fluit in koor dit aanstekelijk wijsje
kinderlijk eenvoudig is dit lied
ik zing het als niemand het ziet......

©GoNo

Wondelgem

'k Vraag het me ook af......



De regen valt met bakken uit de lucht
ik kijk naar de grijze hemel en 'k zucht
hier te leven in dit apenland is voor mij een straf
'k wou dat ik op een eiland zat, hier heel ver vanaf

m'n vader was een Fransoos, m'n ma van Gent
beiden geen fluit waard en ook geen halve cent
dan heb ik nog wat familie hier niet zo ver vandaan
maar die willen me al eeuwen niet meer zien staan

ik ben ze bijwijlen compleet vergeten
'k weet bewust niet meer hoe ze heten
voor mij zijn ze een bagatelletje uit een ver verleden
ik richt me naar de toekomst en 'k leef in 't heden

hoe zou het daar in het verre Gent met hen zijn
vraag ik me af bij het drinken van een glas wijn
ik wil ze wel vergeten, maar 't is een deel van m'n bloed
maken ze nog ruzie of is alles nu bijgelegd voorgoed ?

feitelijk gaat het me geen reet en snars aan
m'n eigen problemen moeten eerst van de baan
waarom moet ik toch steeds maar aan hen denken
en kan ik, zoals Jezus, geen vergiffenis schenken ?

©GoNo

Nieuws uit de Wetstraat........

Nieuws uit de Wetstraat.......

* De koning en z'n koninklijke familie heeft opslag gekregen, de levensduurte en het onderhoud van hun vele paleizen waren hiervan de oorzaak. De regering laat weten dat er iets zal gedaan worden aan de verminderde koopkracht van de modale burger. Het kernkabinet zal zich over deze materie buigen, in afwachting wordt er een werkgroep opgericht, die moet nagaan of er voldoende budget aanwezig is om de mensen hun koopkracht te vrijwaren.......

* De regering deelt mede dat er geen werkgroep opgericht wordt, aangezien er toch geen budget voorhanden is. Het kernkabinet zal eerstdaags bijéén komen om alsnog maatregelen te treffen om de koopkracht te stimuleren. Het kernkabinet denkt daarbij aan verschillende pistes, zoals een vermindering van de belastingen in 2015, het invoeren van een wegenvignet, het meer doen betalen van de brandstof aan de pomp, het heffen van een taks op de brievenbussen, het belasten van schotelantennes enz.

* Het kernkabinet heeft zojuist beslist dat geen van de aangekondigde maatregelen op tafel zal komen, daar men in de meerderheid op een veto stuit en geen consensus kan bereiken. Er zal opnieuw bekeken worden of de mogelijkheid van een werkgroep op te richten, de begroting niet te veel zal belasten naar de toekomst toe.

* De regering heeft beslist dat auto's die rijden op waterstof geen milieubijdrage moeten betalen. Aquafin, de overkoepelende organisatie, laat weten dat met ingang van 1 januari 2009, de kostprijs van het water zal verhogen met 10%. Dit om de toenemende concurrentie op Europees vlak, het hoofd te kunnen bieden.

* Het kernkabinet heeft op haar kernministerraad beslist, om voorlopig tijdelijke maatregelen te nemen die de arbeidende klasse zal ten goede komen. Deze maatregelen gaan in vanaf 3 september e.k., aangezien de meesten toch eerst op vakantie gaan naar het buitenland. Daarom zullen de grensposten terug bemand worden en dit voor de duur van het wettelijke toegestane verlof.Er wordt een tol geheven bij het buitenrijden van ons koninkrijk en bij het binnenkomen. De ontvangsten zullen verdeeld worden over de verscheidene regio's. Een verdeelsleutel moet nog vastgelegd worden.

* De kernministerraad deelt zojuist mede, dat er geen sprake kan zijn van een tolheffing, aangezien België deel uitmaakt van de Europese Gemeenschap en derhalve vrij verkeer van goederen en mensen moet zijn, als ze inwoner zijn van een land dat deel uitmaakt van de E.G. Het kernkabinet is nu op zoek naar een andere oplossing.

* De ministerraad, bij monde van de Eerste Minister, laat weten dat de vooruitzichten globaal genomen in stijgende lijn zijn. Men verwacht een economische groei van 0,75 %. Derhalve zal de koopkracht ook stijgen met 0,25 %. De ministerraad heeft ook beslist om een loonsverhoging toe te staan van 0,10 %.

* De minister van Economie en zijn collega van Financiën hebben besloten de benzineprijzen met 2 % te verhogen, onder druk van de olierijke landen en de stijging van de olieprijzen.De excellenties raden aan om zoveel mogelijk bus, trein of tram te gebruiken..

* We vernemen zojuist dat de abonnementen van trein, tram of bus met 10 % verhoogd worden, wegens de stijging van de olieprijzen. Men denkt er over na, om tegen een kleine vergoeding, gratis fietsen ter beschikking te stellen voor werklozen, doppers en steuntrekkers. Mensen die lid zijn van een democratische vereniging zouden, na voorlegging van de nodige attesten, ook in aanmerking komen voor deze gunstmaatregel.

* De voltallige ministerraad heeft besloten om hun parlementaire vergoeding op te trekken met 25 %, dit om de dalende koopkracht gedeeltelijk te compenseren. De ministers laten ook weten dat er nog steeds naar een oplossing gezocht wordt om tegemoet te komen aan de noden van de bevolking......


©GoNo

Waar zijn ze gebleven ?

Waar zijn ze gebleven.......

Hoe zou het nu toch zijn
met Veronique en Katlijn
met Sylvie en Jasmijn
zouden ze me al vergeten zijn ?

hoe zouden ze er nu uitzien
dik, mager of gewoon misschien
zouden ze nog aan me denken
als ze een borreltje uitschenken ?

hoe zou het nu toch zijn
met Brigitte, Denise en Marjolein
met Jenny, Marianne en Rozemarijn
zouden ze me al vergeten zijn ?

©GoNo

Gedenk hem........

Gedenk hem........


Ergens in het oneindige heelal
schijnt een sterretje van niemendal
dat ene sterretje is echt waar
de ziel van een zelfmoordenaar

omringd door duizend and're sterren, even klein
moet hij groeien tot wat eens een zon zal zijn
hier voelt hij zich thuis, de warmte en genegenheid
geen radeloosheid, laat staan onbegrepenheid

en iedere dag groeit hij meer en meer
z'n stralen worden intenser, winnen in kracht
tot hij z'n plaats krijgt van de Heer
om te schijnen, te verwarmen in al z'n pracht

veroordeel hem dus toch maar........ niet
hij maakt deel uit van een grootser plan
't is maar een omhulsel dat hij achterliet
gedenk hem, zoals hij was, als het effe kan.......

©GoNo

Als de koning spreekt, moet ge luisteren......

Als de koning spreekt, moet ge luisteren.......

“ Zeg pa, d' er is nog niets op m'n rekening gestort ?”
“ Maar Flupke toch, dat gaat allemaal zo rap niet als ge zoudt willen hé ?”
“ Ja, maar ons Tilde wilt een nieuw saccochke, een nieuw tailleurke en nieuwe schoentjes met bijpassende collier en oorringen.”
“ Zeg Flupke, uw madam gaat er nogal op sedert ze opslag gekregen heeft ?”
“ Ze zegt dat ze afslag krijgt omdat ze prinses is en toekomstige koningin van dit chagrijnig landje....”
“ Moest ik van u zijn, Flupke, ik zou toch een beetje uitzien met wat ge zegt hé, de bevolking van dit godvergeten land is al niet content met diene opslag. En als ze een stok vinden, zullen ze er zeker mee slaan.”
“ Oei, papa, er gaat toch geen revolutie uitbreken, want dan heeft de Lorre problemen. Zijn meubelkes van den Ikea zijn nog niet afbetaald en zijne nieuwe Toyota Landcruiser 4X4 ook nog niet. Allé, feitelijk is gans zijne inboedel nog niet afbetaald, maar dat ligt aan z'n eigen. Altijd dat gestoef met z'n marine. Dat wreekt zich op den duur.”
“ We moeten er wel iets op vinden om terug een beetje in de gratie van de bevolking te komen hé?”
“ Ja, pa, maar ze zullen ons graag zien komen, 'k heb er geen goed oog in......”
“ Weet ge wat, Flupke ?”
“ Nee, pa, ik weet nietske, rien-de-knots, niemendalle ......”
“ Milles de tonerres, da's nogal een zoon die ik heb, en dat wil dan nog koning worden ook !”
“ Ja maar, papa, gij zijt toch ook zo maar ineens koning geworden ? Als nonkel Bauduin zijne kaars en zijne pijp niet gelaten had, dan waart ge nu nog altijd voorzitter van 't Rooie Kruis.....”
“ Moet ik soms van mijne troon komen en u wat kletsen tegen uwen prinselijke kop geven ?”
“ Elaba, papa koning, da's kindermishandeling, ik ga dat zeggen tegen Child Focus en dan kom ik op tv als vermiste en kunt gij het uitleggen tegen maman hé?”
“ Vergeet ge geen klein beetje.......?”
“ Nee, was ik iets vergeten ?”
“ Ja, aap van een koningskind, uwen papa, Zijne Koninklijke Hoogheid, is onschendbaar. Wegens dat hij geheel toevallig het staatshoofd is hé? “
“ Zeg papa, dat was maar om te lachen hoor, tussen haakjes: kunt ge me niet wat geld lenen, de bank is dicht en 'k vind m'n Visakaart niet.....?”
“ Natuurlijk, m'n teerbeminde opvolger, al wat ik m'n portefeuille heb krijgt ge, maar nikske tegen ons maman zeggen hé ?”

Z.K.H. bukte zich om in z'n achterzak zijne portemonnee te pakken, toen juist de deur van de troonzaal open ging en prinses Mathilde met veel gedruis binnenkwam. Flupke werd zo rood als een tomaat in volle bloei. Albert den Tweede deed of hij z'n benen moest strekken, terwijl hij het Belgisch volkslied fluitte, in het Frans en het Duits.
“ Philleke, 'k heb oew Visakaart gevonden, hij stak nog in m'n saccoch van diene keer toen we naar China geweest zijn, ge weet wel toen we Chinees gaan eten zijn......”
“ Tildeke, ik weet van nietske, rien-de-knots, niemendalle......”
“ Ge zult ne schone koning zijn gij, ene die nooit van iets weet, ne echte Saksen- Coburg, ze zullen tegen u nooit gene oorlog beginnen. Weet ge waarom ? Uit pure compassie hé ? Maar allé, al goed dat ge mij hebt en ik u graag zie omdat ik koningin ga worden. En ook een beetje omdat m'n huishouden nogal veel kost met al die kleine mannen.”
Albert the Second kon z'n monkellachje amper bedwingen en dacht er het zijne van. Door de bel gered, nu moet ik hem m'n laatste 50€ niet geven en als ik straks m'n avondwandelingetje doe in het park, ga ik via het achterpoortje een stapke in de wereld zetten.......En als ze vragen of ik niet toevallig de koning ben, antwoord ik zoals steeds: “ Nee, m'n vader, Leopold III , wou me niet erkennen.......” Al fluitende van “ Deutschland uber alles....” verwijderde hij zich met koninklijke waardigheid, zich verkneukelend bij de gedachte aan z'n barones, die zoals elke avond op hem wachtte. Wat zouden we vanavond eens spelen ? Schaken niet, want dan moest hij weer z'n koning platleggen als hij verloor. En dat was beneden Zijne Koninklijke Hoogwaardigheid, hoe zoudt ge zelf zijn hé? Eens koning, altijd koning.........

©GoNo

Vriendschap

Vriendschap

Vriendschap is als de fundamenten van een huis
Zonder vrienschap kun je niet verder bouwen
Bij vrienden ben je wel gekomen, voel je je thuis
Vriendschap verdien je door elkaar te vertrouwen.....

©GoNo

Koninklijke koopkracht is terug op peil.......

Koninklijke koopkracht is terug op peil.......

't Is niet te geloven en toch is het zo. De hele koninklijke familie krijgt opslag, dat is zo bij wet vastgelegd. Indexering, noemt men het beestje. Zelfs een prins Laurent ontsnapt er niet aan. Komt hem goed uit, want hij was dringend aan een nieuwe wagen toe, met het oog op een beetje gezinsuitbreiding. Z'n broer, onze toekomstige koning, Phillipus Primus, is z'n grote voorbeeld en die kent er wat van.......
Prinses Mathilde, van huis uit een logopediste, da's iemand die in een reclamebedrijf niets anders doet dan logo's bedenken, heeft gezegd dat ze van de moment dat ze koningin wordt, het koninklijk paleis zal veranderen in een goedlopend bedrijf. Kwestie van het vele belastinggeld nuttig te spenderen. Ze zou graag nog een tweeling hebben, 't maakt niet uit welk geslacht, want ze houdt van kinderen. Hoe meer prinsjes en prinsesjes, hoe meer vreugde ten huize Saksen-Coburg. En zo een nageslacht onderhouden kost geld, veel geld. Er is een tekort aan echte Belgen, zei een politieker, welnu het koningshuis geeft toch het goede voorbeeld. Ieder jaar omzeggens een klein Saksen-Coburgje er bij, aan die snelheid is de vergrijzing opgelost in een paar decenia.
Maar het slaat tegen de kop, bij de vele arbeiders die hun zuurverdiende centjes bijéén schrapen om toe te komen op 't einde van de maand. De koopkracht daalt iedere dag meer en meer. De circusvertoning in het parlement, begint de werkende klasse de strot uit te komen. Er wordt niet meer geregeerd, er wordt alleen nog gekibbeld over een stukje land, waar een boer nog geen patatten zou willen planten. De gewone burger kan het geen snars schelen of die kieskring nu opgesplitst wordt of niet. De meesten gaan nu toch al tegen hun goesting stemmen, de meesten kunnen hun zondag wel beter gebruiken dan staan aan te schuiven om hun “ stem “ te geven aan één of andere partij, die toch niet luistert nadat ze zijn verkozen. De mensen zijn het zat, zijn het beu. De mensen willen hun levensstandaard omhoog zien gaan of op z'n minst op peil houden.
Maar telkens weer hoort men dat er geen budget is, geen geld om tegemoet te komen aan de noden van het gepeupel. Er hebben nog nooit zoveel mensen in België, langs beide kanten van de taalgrens, in armoede geleefd. Nog nooit in de na-oorlogse geschiedenis van dit o zo roemruchte landje, zijn er zoveel die hun schulden gewoonweg niet meer kunnen betalen. Die beroep moeten doen op het OCMW, om een schuldbemiddeling te bekomen. Er breken terug gouden tijden aan voor gerechtsdeurwaarders, de enigen die schijnbaar geen last hebben van de inflatie. Hoe zou dat komen ?
En dan komt men doodleuk op onze huiszender verklaren dat het Hof opslag krijgt.......Waar haalt men het geld om dit te kunnen betalen ? Is er dan ergens een rekening die men kan aanspreken, als het Hof z'n jaarlijkse indexering moet krijgen ? Moest het parlement en al hun regeringen, eens een beetje inleveren en dit ten goede laten komen van de burgers, het zou er al een stuk beter uitzien voor de meesten van ons. Maar ik ben er zeker van, dat na de opslag van de koning en z'n entourage, het de beurt is aan de parlementariers en hun ministers. Want die hun koopkracht is ook aan het dalen (? ).
Ik heb niets tegen de koning, al is het niet meer van deze tijd. Ik heb wel iets tegen de verspilzucht, tegen
het gemak waarmee alle verkiezingsbeloften aan de kant geveegd worden. Was er niet iemand, die nu toevallig premier is, die gezegd heeft dat hij de dotaties van sommige leden van het koninklijk hof, zou in vraag stellen en terug zou schroeven ? In plaats van terug te schroeven krijgen ze allemaal nog meer dan vroeger. Wat een totaal nieuwe betekenis geeft aan het werkwoord terugschroeven. De scholen gaan hun woordenboeken moeten aanpassen.......wat een meerkost zal teweeg brengen en er is geen budget voor zulke ingrijpende veranderingen, wegens het terugschroeven van de subsidies in het onderwijs.
En de koning keek en zag dat het goed was, want volgens zijn vertrouwensbronnen lag hij nog steeds bij een groot deel van de bevolking, goed in de markt; En z'n schoondochter, Tildeke, was volop bezig een logo te ontwerpen dat paste bij een modern koningshuis. Eendracht maakt macht, eendrachtig geld storten maakt nog meer macht. En voor symbolen moet een mens iets over hebben, per slot van rekening,.......... op alles plakt een prijs hé ?

©GoNo

Ter nagedachtenis aan een fijne kerel......
-------------------------------------------------

Wat bezielt een jongeman van amper 17, om zelfmoord te plegen? Deze vraag stel ik me constant. Ik kan het niet geloven en toch is het gebeurd. Ik heb die jongen gekend, weliswaar niet lang, maar toch lang genoeg om een band proberen te scheppen. Ik wist dat hij problemen had, maar ik liet het aan hem over om er over te praten. We hebben , tijdens de break en lunchpauzes, moppen aan elkaar verteld. We hebben samen gelachen om de stomme moppen, die soms kant noch wal raakten. Hij bedankte me, omdat ik hem deed lachen. Ik stond er niet bij stil, vond het de normaalste zaak van de wereld. De flauwe kul die ik op één dag de wereld instuur, is niet te schatten......
Tom vertelde me dat hij bij WMH werkte als straf omdat hij te braaf geweest was. Hij had zich neergelegd bij die zogenaamde straf(?), en had het best naar z'n zin bij WMH. Wat kan dan de reden zijn, dat hij uiteindelijk besloot om er een einde aan te maken ? Het onbegrip van degenen waar hij steun van verwachtte ? De vrienden ? De familie of z'n school ? Ik kan wel duizend vragen stellen, maar geen enkel antwoord krijgen.......
Tom is niet meer, Tom heeft een last-minute ticket genomen naar z' eindbestemming, ik hoop dat hij goed aankomt en dat hij daar de rust mag vinden, die hij hier niet vond.
Tom, ik heb je maar een beetje gekend, maar dat beetje draag ik mee in m'n hart. Ik groet je, m'n vriend.........

©GoNo

Waar men gaat.......

Waar men gaat......

Tussen het maisveld en de karresporen
zie ik in de verte, de ranke kerktoren
een kronkelend pad, tot aan de horizon
slingert zich door het veld, naar de zon......

de wind speelt en zingt een stil lied
ik luister, sta even stil en ......geniet
van de rust die heerst in dit niemandsland
de harmonie tussen vogels en maïsplant......

hier hoor je geen getoeter en lawaai
alleen het geluid van de Vlaamse gaai
de tijd staat hier stil, is me goed gezind
de maïskolven deinen mee op de wind.........

waar men gaat langs Vlaamse wegen
overal komt men maïs en een kerktoren tegen......

©GoNo

Met dank voor de foto aan Vader Abt.

Vraag het aan papa.......

Vraag het aan papa.......


Papa, vroeg het kleine kind
vanwaar komt die heerlijke wind
waarom streelt het zachtjes m'n haren
terwijl het de zee opzweept in kolkende baren ?

papa, waarom schijnt de zon hier verkwikkend
en is ze in de woestijn dodelijk verstikkend
hoe kan dat toch, ik snap het niet
er is toch maar één zon, die je ziet ?

papa, hoe komt het dat het regengordijn
zo verfrissend en aangenaam kan zijn
maar ook, alles omtovert in modder en slijk
zijn dan die regenbuien niet overal gelijk ?

papa, waarom leven wij hier tevreden en wel
en is diezelfde wereld voor anderen een hel
waarom laat God dit alles steeds maar toe
papa, ik word van al dat denken toch zo moe......

papa wist de antwoorden ook niet allemaal
vertelde z'n kleine meid een bijbels verhaal
hoe God de mens en natuur geschapen had
en het mensdom een gouden kalf aanbad

de kleine meid luisterde maar half
dacht: m'n papa is zelf een groot kalf
later als ik groot en sterk zal wezen
zal ik God eens flink de les gaan lezen.......

©GoNo

Alles kan beter.......

Alles kan beter.......

Naar aanleiding van het omver vallen met m'n brommer, terwijl ik niet reed, ben ik toch maar naar de dokter geweest. Volgens hem had ik een black-out, wat mij geenszins verbaasde, gezien de vergevorderde toestand van m'n Alzheimer. Alle gekheid op een stokje, 't was m'n bloeddruk die te hoog staat. Ik moet zoals in 2000 terug bloeddrukverlagers nemen. Ik ben er niet al te gerust in, want ik heb dezelfde symptomen als in 2000. En dat heeft me een hartinfarct opgeleverd. Ik lach wel graag en veel, maar ik kan me nog altijd die pijn herinneren. Het was alsof een reuzenvuist op m'n borstkas sloeg en van de ene moment op de andere, lag ik in een ziekenbed. Op de hartafdeling. En dan zijn er nog mensen die zeggen dat ik geen hart heb ?
M'n bloeddruk staat momenteel zo hoog dat ik de indruk krijg elk moment te kunnen ontploffen.
19,3 op 15 . Van het goede een beetje te veel, me dunkt.Ik ben in één klap 10 dagen buiten strijd.
Kan ik 10 dagen m'n kas opvreten, omdat ik alles rustig aan moet doen. Hopelijk werken die bloeddrukverlagers snel en efficiënt. Ik moet zoveel mogelijk te voet alles doen, dus brommerke aan de kant laten. Risico te groot om ergens tegen aan te knallen, volgens m'n hooggeleerde dokter.
Ik heb een diëetlijstje meegekregen, schijnbaar is m'n gewicht ook wat te hoog. Dus gaan we proberen dat overtollig gewicht kwijt te spelen. 't Zal me benieuwen, zei GoNo en hij at met veel smaak een pakske friet met stoofvlees en een klad mayo er bovenop.'k Mag er niet aan denken of ik krijg nu al een hartinfarct......
't Heeft nog lang geduurd eer ik het terug aan mijne tikker kreeg, als ge ziet hoeveel ik rook en de weinige zuurstof die ik binnen krijg is dan nog vermengd met sigarettenrook. Eigenaardig dat mijn dokter daar niet over begonnen is. Maar hij weet m'n antwoord al. Het kerkhof ligt vol met gezonde mensen. Zo gezond zullen ze er al niet meer uitzien hé?
Maar voorlopig zijn we nog in leven, de zon schijnt en 't is nog te vroeg om dood te gaan, zullen we maar denken. En moest het zo zijn, daarboven mag er ook gelachen worden, hoop ik toch. Maar voor de rest gaat alles goed met mij..........

©GoNo