GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

maandag 26 mei 2008

Dankwoord volgens het evangelie van GoNo.......

Prachtig weer om een BBQ te organiseren, de regen die voorspeld was, bleef gelukkig uit. 'k Heb er van genoten, van het eten, de vriendelijkheid van de mensen, het warme onthaal. Zij die hun kat gestuurd hebben, hadden ongelijk. 't Zegt veel over die personen, met alle respect.
De sfeer die er heerste zindert nog na. Het bier ook. Zet de kat niet bij de melk en GoNo niet bij de tap.
Ik ben een Kriekdrinker en 't kost me vandaag een dag verlof, wegens de kater en het laattijdig innemen van m'n medicatie. Die combinatie van alcohol en bloeddrukverlagers is puur vergif. Maar aangezien ik verantwoordelijk ben voor m'n eigen daden, moet ik niet klagen. Het zou onverantwoord zijn om alsnog te gaan werken. Dan liever één dagje verlof en dinsdag met frisse (? ) moed er terug invliegen. 't Kan ook er uitvliegen zijn, ge weet maar nooit.
't Was een fijne dag, ééntje om te koesteren, ééntje om later nog eens aan terug te denken, als we oud en versleten zijn. Maar tegen diene tijd zal m'n Alzheimer zulke proporties aangenomen hebben, dat ik waarschijnlijk niet eens meer zal weten ter ere van wie dat dit feest was.......
Denis blijft wie hij vroeger was en nog steeds is, een man die relativeert, een man die niet blijft hangen in 't verleden. Een man die naar de toekomst kijkt, iemand die normaal het recht heeft om op z'n lauweren te rusten. Nee, hij is geen heilige, verre van, maar wie zelf zonder zonden is, werpe de eerste steen. Loesje heeft in haar dankbetuiging de nagel op de kop geslagen, zij het dat het mij een beetje te veel deed denken aan verering. Maar ze is nog jong en 't was goed bedoeld.
Ik bind me niet aan firma's . Ik ben wat ik ben, en 't maakt me geen moer uit wat ze van mij denken. Ik bind me aan mensen, mensen die openstaan voor hun medemensen. Niet de mensen die mij komen vertellen wat ik in m'n vrije tijd moet doen. Ik vind het eigenaardig dat men druk uitoefent op sommige personen. Maar wat ik nog eigenaardiger vind, is dat sommigen aan die druk toegeven. Uit schrik om hun postje kwijt te spelen? Sjonge toch, met wat zijt ge dan bezig hé? Er bestaat nog zoiets als het recht op privacy hé?
Ze zullen me vragen hoe het geweest was op de BBQ. M'n antwoord zal kort en bondig zijn.” Had dan ingegaan op de invitatie, had dan eindelijk eens zelf een beslissing genomen.......”
Ik wil Denis nog een fijn pensioen toewensen, een rijkgevuld pensioen met een lach en een traan, want zo is nu éénmaal het leven. Rozemarijn en haar equipe wil ik bedanken voor het onthaal en het doen slagen van een onvergetelijk, bruisend feest. Ik voel me thuis in hun midden, bij hen ben ik wat ik ben en hoef ik mij niet zonodig anders voor te doen. Zij die mij kennen of menen te kennen, weten wat ik bedoel......
En voor m'n trouwe fan in haar rolstoel, waarvan ik tot m'n spijt de naam vergeten ben, sorry maar ik heb de tijd niet gehad om met je te praten. Maar dat gesprekje zullen we zeker wel eens hebben. Je bent een toffe meid en blijven lachen hé? Mensen die lachen, laten de zon schijnen zelfs als het bewolkt is en de regen met hele bakken uit de hemelsluizen gekieperd wordt.
Bedankt mensen en tot slot: Denis moest alle dagen op pensioen gaan. Alle dagen feest in Signum, 't lijkt me wel wat..........

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage