GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

vrijdag 26 augustus 2016

Recht-of kromspraak?




Hemeltergend noem ik dat. Een meisje van Kosovaarse afkomst, die als baby naar hier gekomen is, wordt het land uitgewezen. Ze is zestien, heeft haar hele leven hier doorgebracht en mag nu opkrassen. Na zestien jaar moet ze terug naar haar land van herkomst...

De ouders krijgen het verwijt dat ze de procedure nodeloos getrokken hebben. Maar is het niet de plicht van elke ouder om zijn kind de best mogelijke toekomst te geven?
Zelfs al zouden de ouders in de fout gegaan zijn, dan kan men toch geen kind straffen met deportatie naar een land waar ze geen enkele band mee heeft? Ze is verdomme hier opgegroeid, spreekt onze taal beter dan sommige federale ministers, die verondersteld worden beide landstalen onder de knie te hebben...

Na zestien jaren in dit apenland, moet men niemand meer uitwijzen. Ze studeert hier, heeft haar kennissen en vrienden hier en niet in Kosovo. Regels zijn regels, zeggen ze bij Vreemdelingenzaken. De wet moet toegepast worden. Ja, denk ik dan, dat zeiden ze onder de Duitse bezetting ook. Ja maar, als we telkens uitzonderingen maken, heeft dat een aanzuigingseffect. Bullshit hé, komen ze nu pas tot die conclusie? Na zestien jaar? In mijn ogen zijn die van Vreemdelingenzaken zo zot als een achterdeur. Er lopen hier sujetten rond met een strafblad waar ze een kruiwagen voor nodig hebben om hun bewijs van goed gedrag en zeden te vervoeren. Dat meisje heeft niemand iets misdaan, heeft een vlekkeloos parcours afgelegd en weet hoe men bloemkolen met worst moet klaarmaken...

Nee, dit is hemeltergend. Mensonwaardig. Dit is spelen met de toekomst van een tiener. Een zoveelste politiek spelletje op de kap van een onschuldig kind. Om te bewijzen dat ze hun werk goed doen? Onnozelaars, je moet niet gestudeerd hebben om iemand uit wijzen. Je heeft het bevel aan de politie om die personen op te pakken, op te sluiten en klaar is kees. Het gezin was niet ondergedoken, zat dus niet in de illegaliteit. Opgepakt voor de schoolpoort terug opengaat. De timing is perfect hé? Geen gedoe met medestudenten, die petities en betogingen organiseren. Geen pottenkijkers dus, maar ze hadden de sociale media vergeten. Kan gebeuren als men in ivoren toren zit..

Alle hoop is nu gevestigd op een rechter, die voor één keer zijn of haar hart laat spreken. Niet in het belang van de politieke kaste, maar in het belang van dat meisje. Zouden er nog zulke rechters bestaan? Ik heb er mijn twijfels over, gezien de rechtspraak hier. Of moet ik zeggen de kromspraak?


©GoNo

donderdag 25 augustus 2016

Smeer uw katten in, ze verdienen het…



Tropische temperaturen? Voor mensen die kortademig zijn, zoals ik, een kwelling. ’t Is nooit goed hé? Of te nat, of te droog, altijd scheelt er wel iets aan die zomers bij ons. Maar het zal wel aan mij liggen, ik moet mijn reputatie van brombeer toch in ere houden…

Ik lees in de krant dat ze in Frankrijk streng optreden tegen dames die een bourkini dragen, hoofddoeken in combinatie met dat befaamde kledingstuk zijn helemaal uit de boze op de stranden aan de kusten van Frankrijk. Nog niet zo heel lang geleden liepen zowel de heren als de dames in lange zwemkledij rond. De dames in het zwart en de heren met gestreepte pyjama’s. Niemand die er aanstoot aan nam. Het waren andere tijden en zeden hé? Maar op sommige oude foto’s ziet men duidelijk de vagina’s en de penissen, onder deze toch wel beschermende kledij. Laat de vrouwen toch zelf beslissen wat ze willen dragen, denk ik dan…

Ja, zeggen ze in Frankrijk, maar staat en religie zijn gescheiden. Het dragen van een hoofddoek en bourkini verwijst naar een religie. Ja en dan? Keppeltjes, pijpenkrullen en badende nonnen toch ook? Ik heb er geen last van, ik heb meer mijn bedenkingen met vrijende koppels, die de schaamte voorbij, liggen neuken terwijl kinderen zandkastelen aan het bouwen zijn. Maar nee, ze filmen het en zetten het op Internet, in plaats van de politie erbij te roepen. Maar die zullen wel andere prioriteiten hebben dan een heet koppel op een heet strand. Temptation Island in het echt…

En de emancipatie van de vrouw dan? Hebben zij honderd jaar moeten strijden om met de boezem bloot te mogen lopen? De heren der schepping lopen toch ook open en bloot met hun bast te pronken? Sommige heren hebben zelfs grotere borsten dan sommige vrouwen. Om nog maar te zwijgen van de alom tegenwoordige bierbuiken. Een streling voor het oog, nietwaar. Doe er de witte sokken in de sandalen bij en je hebt voorwaar een nieuwe soort mens die alleen maar zo loopt tijdens de zomer, ergens aan de kust. Nee, geef mij maar een blote boezem dan. Per slot van rekening is er niets mis mee, we bedekken toch ook niet de uier van een koe? In wezen zijn borsten niet meer dan moedermelkreservoirs. De ene verkiest om ze ten toon te spreiden, de ander bedekt ze zedig. Conclusie? Laat vrouwen hun eigen zijn, wij de heren, hebben al werk genoeg met ons eigen hé?

Het valt me wel op dat er meer en meer verboden wordt. Ik dacht dat we in de 21ste eeuw leefden, maar schijnbaar ben ik mis. Voor alles zijn er regeltjes en wetten. Je kunt het zo gek niet bedenken of er bestaat wel ergens een tekst die het verbiedt.

Johan Van de Lanotte, de burgermeester van Oostende, beweerde dat op zijn strand het probleem van bourkini en hoofddoek zich niet stelde. Er waren er doodgewoon geen. Dus waarom zou de politie zich met zulke zaken moeten bezig houden? Om de eenvoudige reden dat er geen wetgeving bestaat die het verbiedt. Toch niet in zijn stad. Maar zijn woorden waren nog niet koud of er verschenen in alle kranten foto’s die het tegendeel bewezen. Wat een grap, denk ik dan. Weerom het zoveelste bewijs dat politici uit hun nek staan te kletsen. Rood worden kan niet, het is de kleur van zijn partijtje. Het valt me telkens weer op ze hun woorden verdraaien naar gelang vanwaar de wind komt. En aan de zee kan er soms een stevige bries staan hé? Maar ik vermoed dat die burgervader wel niet op zijn strand zal rondlopen. Bang om op een achtergebleven bom uit de Eerste of Tweede Wereldoorlog te trappen? Terroristen moeten tegenwoordig zelfs hun bommen niet meer meebrengen, ze liggen voor het rapen op het strand. Ik heb een paasei gevonden, zei een kleine jongen, terwijl hij aan het spelen was met een handgranaat. Echt gebeurd aan onze kust. Een boer vond bij het omploegen van zijn land een bom van 250 kilo. Meenemen en opkuisen, dacht hij. Staat mooi op de schouw. Alleen was hij vergeten dat erbij het opkuisen enige voorzichtigheid aan de dag dient gelegd. Zijn schuur en hij zelf vlogen de lucht in. Zijn boerin kon er niet mee lachen, die had juist de grote schoonmaak achter de rug. Het is geen pretje om je echtgenoot, in stukken en brokken tegen je gevel te zien verschijnen hé?

Maar ik dwaal af, dat komt door de hitte in mijn woonkamer. Mijn weinig overgebleven hersencellen koken bijna in mijn hersenpan. Maar dienen pannen niet om te koken. Behalve dakpannen, maar ik vermoed dat je nu ook een eitje kunt bakken op je dakpannen. Mijn onvolprezen kater ligt in de zon te zonnebaden. Ik heb hem ingesmeerd met factor 56, kwestie dat het beestje niet verbrandt, zijn pels is nu één plakkerig gedoe. Hoe dat beest het kan uithouden op mijn balkon is me een raadsel. Het is al 32° en de temperatuur stijgt nog. Het kan natuurlijk ook het bewijs zijn dat men wel degelijk zijn kat moet insmeren hé? Zou er daar nog geen wetenschappelijke studie aan gewijd zijn? Dat is nog eens een studie om op te promoveren, denk ik dan…

En zo heb ik weer een titel gevonden om boven dit stukje te plaatsen, waarvoor mijn lezers mij eeuwig dankbaar zullen zijn. Althans dat hoop ik toch hé?

©GoNo



woensdag 17 augustus 2016

Olympische Spelen…





Het heeft nog lang geduurd voor ik me begon te ergeren over de berichtgeving van de O.S. Ik vraag me ook af wie er in godsnaam zijn nacht opoffert om pakweg naar golf te zitten kijken? Ik heb het ook geprobeerd, maar na een kwartier zat ik te knikkebollen, vijf minuten later was ik al vertrokken naar dromenland. Moest mijn kat niet beginnen te klagen omdat zijn voederbak leeg was, ik had waarschijnlijk een gouden plak veroverd in het polsstok springen onder water voor zestig plussers…

Om nog maar te zwijgen over het euforisch gedoe als er een Belg (?) een stukje metaal gewonnen heeft. Was deelnemen niet belangrijker dan winnen? Plots zijn alle allochtonen een voorbeeld van hoe een multiculturele samenleving er moet uitzien. Laten we wel wezen, de maatschappij waarin we momenteel leven ziet er wel enigszins anders uit hé?
Een maatschappij met op bijna iedere hoek zwaarbewapende agenten en militairen, lijkt me niet bepaald de samenleving die ik voor ogen heb…

Maar kom, na de debacle van onze Rode Duivels, moeten we ons toch aan iets optrekken, denk ik dan. Zoals daar zijn: het tot in het treuren herhalen van de hoogtepunten uit de voorbije nacht. Wat is er nu te zien aan een roeibootje met zeil dat rond een boei vaart? Of een peddelende kayakker, die compleet het noorden kwijt is bij gebrek aan kompas? Het laatste wat men van die man gehoord heeft, is dat hij gezien was ergens ter hoogte van Kaap de Goede Hoop. Er is nog hoop, denk ik dan…

En tennis dan, hoor ik al zeggen. Tennis is in wezen niets anders dan een balletje dat over een net gemept wordt. Niet meer en ook niet minder hé? Het enige boeiende aan een dergelijke match, is het gekreun en gesteun van de vrouwelijke spelers, waarbij ik me telkens afvraag hoeveel keren die op een uur klaarkomen. Maar seks, en dat is wetenschappelijk bewezen, is de beste sport om je conditie op peil te houden. En deelnemen is zeker belangrijker dan winnen. Wegens gebrek aan seks staat mijn conditie dan ook op een laag pietje of moet ik pitje zeggen, maar ’t zal me worst wezen zei de beenhouwer…

Ik erger me omdat de meeste onnozele sporten aan bod komen op al die zenders. Alles is tegenwoordig sport. Tooghangen is ook een sport hé? Je moet een getrainde fysiek hebben om alle dagen al dat bier in je lijf te gieten. Er zijn er die een hele bak Kriek kunnen uitzuipen, ik geraak niet verder dan zes of zeven glazen. Maar dat zal dan weer aan mijn conditie liggen, bij gebrek aan…

Turnen, polsstokspringen, atletiek, zelfs zwemmen en wielrijden, dat zijn pas sporten. Hamerslingeren en discuswerpen ook. Zeven-en tienkamp, daarvoor moet je ook een conditie opbouwen. Al de rest is bladvulling. Of moet ik stadionvulling zeggen? Voetbal hoort niet thuis op de O.S. die hebben al hun wereldkampioenschap en het Europese voetbalfeest is nog maar juist gedaan…

Miljarden worden er verspild om het volk brood en spelen te geven, waarbij ik me telkens weer afvraag, of ze die nutteloze verspilling niet beter zouden gebruiken om de levensstandaard van hun bevolking een beetje op te schroeven? We mogen alleen de mooie kant van dit toch wel prachtige land zien, de verkrotte buurten worden angstvallig uit de media gehouden. Al goed dat er Internet bestaat en we niet afhankelijk zijn van de berichtgeving op onze alom geroemde nationale zenders.
De meeste mensen in Brazilië hebben geen geld om naar die Spelen te gaan. Een beetje zoals hier, die van een vervangingsinkomen moeten leven, worden ook uitgesloten van een sociaal leven. Je kunt wel meedoen, maar nadien is het kiezen tussen weer eens een rekening te laten liggen en hopen dat de deurwaarder je adres vergeten is hé? Wat bij die mannen een ijdele hoop is…

De wereld is nu even gefocust op de O.S. Alle oorlogen worden nog maar sporadisch vermeld. Wie ligt er momenteel nog wakker van een oorlogje meer of minder? Onze ministers zeker niet. Die zijn aan het bruinbranden in hun buitenverblijven. Zijn nu al aan het bekokstoven welke belasting ze nu weer door onze strot zullen duwen. Maar in België zijn er bijna geen problemen, alles wordt hier opgelost door het veiligheidsniveau te verhogen. Na iedere aanslag of verijdeling komen ze met nieuwe maatregelen. Kunnen ze niet in één keer een pakket samenstellen? Ik lees dat de militairen er stilaan genoeg van krijgen. De agenten ook. De bevolking waarschijnlijk ook, maar daar wordt geen rekening mee gehouden…

En om met de woorden van onze voortreffelijk Nederlandssprekende premier te zeggen: “ Deelnemen aan onze multiculturele samenleving is belangrijker dan winnen en al die medailles zijn een mooi voorbeeld van complete integratie…”

Amen!

©GoNo



donderdag 11 augustus 2016

Ook voor Wendy ( met een knipoogje!)


Een beetje zon voor Wendy...


maandag 1 augustus 2016

Pokémon-tragedie…



Las ik vandaag in de krant. Meerdere personen, die meedoen met de laatste nieuwe hype, het vangen van pokémon-beestjes, zijn na een update al hun niveaus kwijt. Huilen met de pet op hé? Na al dat gejaag op die verdomde beestjes, alles kwijt, het zal je maar overkomen, denk ik dan…

Die beestjes zitten overal, tot zelfs in mijn woonkamer. Ze zijn erger dan een luizenplaag. Je ziet ze niet, ik toch niet, maar ze zijn er. Ik voel me bespied in al mijn doen en laten. Is nu al zo ver gekomen dat ik eerst mijn wc-pot check of er geen beestje onder de rand verstopt zit. Mijn dochter, de jongste van 33 jaar oud, speelt het spel met volle overgave mee. Toen ze op bezoek was heeft ze de hele tijd niets anders gedaan dan die beestjes vangen. Tot mijn grote verbazing en een opkomende frustratie. Want zeg nu zelf, die beestjes dringen mijn zorgvuldig opgebouwde privacy binnen, zonder toelating hé?

Ze zijn niet meer te tellen de gamers die meedoen aan dit belachelijke spelletje. Voor mij althans, voor hen hangt hun leven er van af. In de Colruyt liepen een paar van deze nieuwe soort van de hedendaagse mens, mij gewoon tegen het lijf. Ik schrok me een hoedje, schijnbaar zaten er een paar van die pokémons verscholen achter de beschuiten. Ik heb ze niet gezien, anders had ik ze waarschijnlijk in een vlaag van zinsverbijstering, dood geklopt. Het zijn niet alleen kinderen die dat spel spelen, volwassenen vinden hun verloren jeugd terug. Een nieuwe vorm van therapie, denk ik dan…

Ik vraag me af of die volwassenen nog seks hebben. Schat, er zit een pokémon tussen je benen. Zwijg Jef, da’s verdomme een vibrator, als ik moet wachten tot je mijn beestje eens gaat vangen, dan is die rage al lang voorbij hé?

Naar het schijnt, maar de zon schijnt ook als het niet regent, zou er zelfs een speciale versie op stapel staan voor de politie. Pokémons, uitgedost als terroristen. Als je er op schiet, ontploffen ze. Is minder gevaarlijk dan op echte terroristen jagen hé? Ik heb vandaag tweehonderd pokémonterroristen doodgeschoten en jij? Ik maar honderdvijftig, maar dat komt door de commissaris, hij kon niet verdragen dat ik aan het winnen was…

Mijn dochter zegt dat het helemaal geen belachelijke spelletje is. Je komt buiten, leert andere mensen kennen en je bent constant in beweging. Daar heeft ze een punt. Ik kom te weinig buiten, leer geen andere mensen kennen en een beetje beweging zou me geen kwaad doen. Maar, ik heb geen i-pad of i-phone, ik heb maar een doodgewone mobieltje, die al bijna zo oud is als ik zelf. Dus zal het voor een andere keer zijn, denk ik dan…

En nu ga ik jacht maken op die vermaledijde beestjes, want als ik moet wachten op mijn kat…die is zelfs te lui om op muizen te jagen, vandaar al die muizenissen in mijn hoofd hé?


©GoNo