Het kan geb(e)uren........

Leven en laten leven, is zowat m'n devies. Maar in sommige omstandigheden is dat wel moeilijk.. Neem nu je buren, na maanden spreek je eindelijk eens met je buren. Ik bedoel een serieus gesprek en niet een goeiedag, als je elkaar tegenkomt op de trap of in de hal. Bon, je wordt uitgenodigd bij hen thuis, maakt nader kennis en het lijken je wel aardige mensen zo op het eerste zicht. Wat ze ook zijn.
Geen vuiltje aan de lucht, ik ben blij dat ik toffe buren heb, waarmee ik af en toe een praatje kan maken, kwestie om de eenzaamheid wat te verdrijven. Want alleen nog met je kat spreken, heeft als resultaat dat je , na verloop van tijd, zo krols als een kater rondloopt.
Tot je 's avonds een lawaai hoort van vallend en brekend glas, een geroep en getier, alsof de derde wereldoorlog uitgebroken is. Ik zet m'n tv wat harder, maar 't lost niets op. M'n overburen spelen hun eigen film, in gesloten gezelschap. Kort samengevat, vrouw roept en brult dat haar vriend de deur moet losmaken, vriendlief weigert en ruzie escaleert verder en verder. Uiteindelijk gaat de deur van het slot en vrouwtje bolt het af. Oef, de plotselinge stilte is oorverdovend. 't Kan gebeuren, denk ik realistisch. 't Is stil waar het niet waait hé ?
Tot van de morgen 06:00. Ik zit rustig m'n koffietje te drinken, een sigaretje hoort erbij voor de gezelligheid, tot ik plots een gebonk op de deur van m'n buren hoor. En geen klein tikje, een aanhoudend gebons, waarbij het hele gebouw bijna uit z'n voegen barst. Da's straf, denk ik. Gisteren kon ze niet buiten en nu kan ze niet binnen. Vrouwen, ik zal ze nooit begrijpen. Deuren van medebewoners gaan open, er dreigt een opstand tegen al dat lawaai en tegen m'n buren. Ik doe m'n deur open en vraag wat er scheelt? Stomme vraag na al hetgeen ik de avond voordien al gehoord had. Ik stel voor dat m'n buurvrouw eventjes bij mij wacht, zodat op z'n minst de rust in ons appartementsgebouw wederkeert. M'n buurman doet juist op dat ogenblik z'n deur open. Voilà, eindelijk rust en zo hoort het.
Schijn bedriegt, zegt men. Zo ook hier. Begint die ruzie, die gisterenavond gestart was, toch wel opnieuw zeker. M'n andere buren hebben niet zoveel geduld dan ik, veel minder. Na amper 5 minuten stond er een combi voor de deur. Met 2 agenten, een mannetje en een vrouwtje zou onze kroonprins zeggen......
Nu is het twintig voor negen en er heerst een zalige rust in dit gebouw, geen lawaai, gebonk en het gesneuvel van een inboedel. Toch leuk, dat ik zo'n toffe buren heb, bij de volgende ontmoeting ga ik er hen attent opmaken, dat ze zich niets moeten aantrekken van de buren. Kwestie van een beetje leven in de brouwerij te brengen he?

©GoNo