Kerstmis voorbij…
Zo, dat hebben we dan weer gehad. Nog een paar dagen en ik kan terug
gaan winkelen zonder constant naar kerstliedjes te moeten luisteren. Voor mijn
part mogen ze die achtergrondmuziek volledig afschaffen. In de Delhaize heb ik
bijna een uur moeten luisteren naar rap-muziek. Om tegen de muren van op te
lopen, ware het niet dat er rayons in de weg stonden. Op vraag aan één van de
aanvullers waarom ze geen andere zender konden programeren, kreeg ik als
antwoord dat ik mee moest gaan met m’n tijd . Ze beslissen tegenwoordig ook al
naar wat ik moet luisteren…
De zon schijnt op kerstdag, het Kindeke Jezus ligt te zweten in z’n
kribbeke. De os en de ezel liggen er lamlendig bij. Ze zijn bezig de schaapjes
aan ’t tellen. Jozef vraagt zich nog altijd af of Maria een buitenechtelijke
relatie heeft met iemand die verkleed rond loopt als duif. Hij denkt erover na,
om eigenhandig een doodskist te maken voor die zogenaamde duif. Als
gediplomeerde timmerman een fluitje van een cent. De Drie Wijzen zijn nog
onderweg. ’t Zal duren tot 6 januari eer ze aankomen. Ze zijn al een paar keer
bij de verkeerde boreling gaan aankloppen, omdat ze verkeerdelijk een olielamp
aanzagen voor een ster. Melchior, één van de drie, is met z’n kameel tegen een
olijfboom gereden. Wat hem een fikse boete opleverde vanwege de
woestijnpolitie. Wegens het negeren van een stopteken, midden in de woestijn.
Ze lachen er niet mee, in het Midden-Oosten. Balthazar, de slimste van de drie,
die voorop rijdt en als dusdanig de ster volgt, is zijne kluts en zijne weg
kwijt. Toen hij op z’n kameel wilde stappen, zette het dier zich plots in
beweging. Met als resultaat dat Balthazar naast z’n woestijnschip terecht kwam.
Hij viel recht met z’n aanminnig gelaat op een rotsblok. Zag honderden sterren
in één klap. Welke ster moet ik nu volgen, was z’n vraag. Niemand wist het.
Gaspar heeft last van z’n darmen en van z’n hoofd. Na een nachtje wierook
snuiven, zingt hij over herderkes die de wacht houden bij ’ t Kindeke Jezus. En
gezien ze niets anders te doen hebben, tellen ze ook de schaapjes…
Jozef zegt dat Maria de stal moet kuisen. Hij verwacht hoogstaand
bezoek. Volgens het Romeinse Agentschap
voor Registratie van Toekomstige Koningskinderen, is het kwestie van
tijd voor ze aankomen. De Romeinen zijn er niet blij mee, als dat maar niet
uitgroeit tot een rage, denken ze. Ze hebben al problemen genoeg met die Joden.
Maar ze denken in Rome op lange termijn. Iedereen moet z’n kruis dragen hé?
Koning Herodus heeft beslist dat alle eerstgeborenen van het mannelijk geslacht
afgeslacht moeten worden. Een waar bloedbad, waar ’t Kindeke Jezus geen weet
van heeft. Die vraagt zich maar één ding af en dat is:- wanneer krijg ik
verdomme de borst?-. Ook goddelijke kinderen moeten af en toe eten hé?
Zo, dat hebben we weer gehad. De wereld is dus niet vergaan en ’t
Kindeke Jezus is traditiegetrouw op de juiste datum geboren. In een
doordeweekse aftandse stal. En zeggen dat er in Jeruzalem een gerenommeerde
kraamkliniek voorhanden is. maar ’t is algemeen geweten dat Jozef nogal op z’n
centen zat. Die volkstelling was maar een smoesje om die trip naar Betlehem te
maken. Een wintervakantie in Palestina, voor de helft van de prijs. Een
aanbieding van her Romeinse Agentschap voor Binnenlandse Trektochten. Ter
promotie van de ezels. Dat Maria moest bevallen daar had slimme Jozef totaal
geen rekening mee gehouden. Hij wist niet eens dat ze in verwachting was. Als
’t een rosse is, is ’t niet van mij, zei hij tegen al wie het horen wilde. De
bevalling liep overigens niet van een leien dakje, maar da’s normaal als er een
strooien dak op uwen stal ligt. En wie loopt er nu in godsnaam van een leien
dak? Sinterklaas en Zwarte Piet? Met al die zonnepanelen en schotelantennes
tegenwoordig, een levensgevaarlijk beroep, me dunkt…
De gelovigen zijn weer tevreden, de paus ook. De St-Pieterbasiliek zat
goed vol. De paus wreef in z’n handen. Kassa, kassa! Als ik m’n handen in de
lucht steek, moet ge rond gaan met de schaal, zei hij tegen z’n kardinaal die
tevens penningmeester is van het Genootschap. Zo lang ik met m’n handen in de
lucht sta, blijft ge de mensen lastig vallen. Hij heeft daar meer dan een
kwartier zo gestaan. Kende hij nog van in de tijd toen hij bij de Hitlerjugend
zat. Je moest iets kennen van gestrekte armen, anders kwam je er niet in. De
man is ondertussen al 85. Doe het hem maar eens na hé? Zalig de armen van
geest, want zij zullen als eerste het Rijk Gods betreden. Ik zal wel weer mogen
wachten, zoals gewoonlijk…
En zoals ieder jaar, werden er vredeswensen geuit. We zijn allemaal
broeders en zusters, die elkaar ten gepaste tijde de kop inslaan. Zoals de
vrouw die haar man de kop insloeg met een diepgevroren kalkoen. Waarna ze aan
de politiemensen die het onderzoek voerden vroeg of ze niet een plakje kalkoen
wilden eten. Die hebben dus de bewijslast gewoonweg opgegeten. De jury heeft
haar vrijgesproken wegens gebrek aan bewijzen. In België zouden ze de kalkoen
postuum veroordelen tot de oven, met geen kans op vrijlating. Waarna Gaïa een
petitie zou indienen om de kalkoen op een humane manier te slachten en de oven
niet hoger te zetten dan 180°. Een kalkoen heeft ook gevoelens hé?
©GoNo
gepost door GoNo | 12:43
|
0 reacties
