Doemdenken of niet?

Ik ben aan het aftellen. Nog twee dagen en de wereld zal ophouden te bestaan. Het beste klank-en lichtspel dat ik ooit zal mogen meemaken. Spijtig dat het maar éénmalig zal zijn. Ik troost me met de gedachte dat we vroeg of laat allemaal dood moeten gaan. Als het dan toch moet gebeuren waarom niet met groot orkest hé?

Ik vraag me nog altijd af waarom juist op 21/12/2012? En dan nog op een vrijdag? Vrijdag is kuisdag, vrijdag doe ik m’n boodschappen voor het weekend. Heel m’n routine zal overhoop liggen omdat juist die dag de wereld moet vergaan. Ze zeggen wel dat we ons niet ongerust moeten maken, maar dat zeiden ze van Hitler ook…

Ik heb nog twee dagen om nog wat onzin te verkopen, twee dagen om na te denken over de zin van ’t leven. Nee, de wereld zal niet vergaan zeggen de wetenschappers in koor, zo’n vaart zal ’t niet lopen. De Maya’s zaten er met hun kalender een beetje naast. Als die kalender stopt op 21/12 wil dat zeggen dat er dan een nieuwe cyclus begint. ’t Is een beetje zoals met het weer. Als de regenperiode over is, zal het droog worden. Er is kans op lichte sneeuwval, waarmee ze dan bedoelen dat gans België en omstreken ondergesneeuwd is. Er is kans op een lichte bries met wat regen. Je komt buiten en je paraplu gaat alleen op stap…

De wereld zal vergaan, dat ik dat nog mag meemaken. Vrijdag mag iedereen door het rode licht rijden, ’t speelt toch geen rol meer. Het parlement zal die dag leeg zijn, maar da’s anders ook zo. Alle communicatie zal uitvallen. Geen tv, gsm, internet en andere verworvenheden van deze moderne maatschappij. De complete stilte. Tot de mensen het door zullen hebben dat er echt iets aan de hand is. Paniek alom. De mensen zullen verplicht zijn om terug met elkaar te praten, elkaar te helpen, elkaar te steunen. De rijken zullen op bergen geld zitten dat geen kloten meer waard zal zijn. Bankbiljetten kan men niet eten. Goudstaven ook niet. Ik heb drie potten choco, drie potten confituur en drie potten perensiroop opgeslagen. Genoeg om, in combinatie met vierentwintig pakken toast, het een maand uit te zingen. Morgen ga ik m’n drankvoorraad aanvullen. Flessen water, limonade, cola en de nodige Kriek om op een deftige manier afscheid te nemen van deze vergankelijke wereld. M’n laatste centen zullen opgaan aan sigaretten, tabak en ander rookgerei. En terwijl ik op m’n balkon sta te kijken naar de rode gloed aan de horizon, zal ik tegen m’n kat zeggen: “ ’t Is mooi geweest…”. Waarop m’n kat zal antwoorden:” Inderdaad, maar wel kort hé?”

Kom, Musti, zal ik zeggen, laten we ons buikje vol vreten, ’t is plezanter om dood te gaan met een volle maag…

En de vogels zwegen, de mensen ook. De hele planeet zweeg….Voorgoed?!

©GoNo