GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

donderdag 24 oktober 2013

Escalatie…




Nu ik een ellenlange lijst opgemaakt heb van alle tradities die afgeschaft mogen worden op deze aardkloot, krijg ik bericht van Unesco dat de VN inzake tradities totaal geen bevoegdheid hebben. De befaamde professor Shepherd, een kei in haar vakgebied met name de slavernij van de zwarte medemens in de vorige eeuwen, is moeten onderduiken. Volgens de NSA, ook specialisten in hun vakgebied met name het afluisteren van de medemens ongeacht hun kleur, religie of politieke voorkeur, zou het gaan om een eventuele aanslag van een radicale groep zwarte pieten…
De Nederlandse premier Rutte, in samenspraak met onze premier Elio Di Poepo, distantiëren zich en zeggen niets te maken te hebben met deze splintergroep. Barack Obama dreigt met sancties en wil dat deze zwarte pieten uitgeleverd worden aan de USA. De ambassadeurs van beide landen werden reeds op het matje geroepen en dreigen hun vetbetaalde job te verliezen, indien hun ambassades de deuren moeten sluiten. Er gaan zelfs stemmen op om een handelsembargo op te leggen aan onze heimatten…

Oorlogsbodems, vliegdekschepen met drones en nucleaire duikboten zijn op weg naar de Noordzee. Dit in het kader van een gezamenlijke oefening met Groot-Brittanië. Dat beweren althans de Amerikanen. België en Nederland weten wel beter en spreken van pure intimidatie. Wij maken een vuist tegen de Amerikanen, zeggen beide premiers. De ene in het Nederlands, de andere in het Frans. Kwestie van de gemeenschappen niet voor het hoofd te stoten. De uitvoer van mosselen, Gouda-en pindakaas naar de VS wordt tijdelijk opgeschort. Tulpenbollen worden alleen nog uitgevoerd naar Turkije, waar ze oorspronkelijk vandaan komen. België zal voorlopig geen diepvriesfrieten, Vlaams stoofvlees en witloof meer uitvoeren. Over de uitvoer van pralines is nog geen consensus bereikt. Maar er zal in de komende dagen een parlementaire commissie worden opgericht om deze toch wel netelige kwestie op te lossen….

Rusland houdt zich voorlopig afzijdig, China ook. Poetin zegt dat hij desnoods een Russisch paspoort wil geven aan die zwarte pieten op voorwaarde dat het geen homo’s zijn. China zegt dat ze weinig of geen hinder zullen ondervinden bij het aanmaken van namaak-chocolade-sinten en pieten. De meeste bestellingen zijn reeds geleverd, beweert Xing Pot Pei, minister van Buitenlandse Handel en Economie…

De ganse armada van Groot Brittanië en de VS liggen nu voor de kusten van Nederland en België. V-Day als het ware, maar dan anno 2013. De vissersboten kunnen de havens niet meer uit, de viswinkels kunnen niet meer bevoorraad worden bij gebrek aan verse vis. Er dreigt een tsunami aan faillisementen in deze sector. Ze moeten nu al overschakelen op vis uit Japan, maar die zijn lichtgevend en vallen niet in de smaak van onze medeburgers. Coca Cola dreigt ermee om al z’n fabrieken over te hevelen naar China. Ford Genk zal een jaar vroeger sluiten. Mac Donald’s zetten massaal hun arbeiders op straat, met als afscheidspremie twee dozen diepvrieshamburgers…

De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties is in spoedberaad bijeen. De Amerikanen maken gebruik van hun vetorecht. Uitlevering van de zwarte pieten of embargo. De afgevaardigden van België en Nederland zullen later op de dag met een verklaring komen.
’t Is crisis want hun sigaretten zijn op, alsook de Jupiler en Heineken…

Na onderzoek van de bewijzen op tafel gelegd door de VS, besluiten beide regeringen dat de zwarte pieten een terroristische organisatie zijn en volgens de internationale overeenkomsten mogen uitgeleverd worden.

In Nederland en België worden massaal zwarte pieten van hun bed gelicht, opgesloten in asielcentra om vandaar uit overgevlogen te worden naar Quantanamo Bay. De VS hebben beloofd hen de doodstraf niet te geven. Ze zeggen dat Europa nog altijd kan rekenen op hun bondgenootschap. Barack Obama prijst de leiders van beide landen om hun leiderschap. De vissersvloot haalt opgelucht adem. De mosselen zullen dit jaar een beetje duurder worden, maar dat komt door de olieprijzen…

Hoe een storm in een glas water kan escaleren tot een bijna-oorlog. Al goed dat wij ons kunnen beroemen op de onbaatzuchtige inzet van onze politieke kaste. Want wie is er de dupe van deze van de pot gerukte historie? Juist, de kleine werkmens en uitkeringsgerechtigde…


©GoNo

woensdag 23 oktober 2013

Traditie? Afschaffen, weg ermee…




Het is ver gekomen als nu de VN zich gaat bemoeien met het Sinterklaasfeest. Een eeuwenoude traditie zou moeten verdwijnen omdat sommige medemensen er aanstoot aan nemen. In Nederland zitten ze met de gebakken peren of moet ik zeggen met de chocolade sinten en pieten? Zes december is nog ver weg en toch liggen de winkels al vol van die calorierijke versnaperingen…
Wat mij nog het meest verbaast is dat die Jamaicaanse professor Shepherd over het hoofd gezien heeft dat wij hier in België ook een blijde intrede kennen van de goedheilige man. misschien heeft ze nog nooit gehoord van België? ’t Zou kunnen, wij hebben geen Maxima hé?
Men wil Sinterklaas verbieden omdat het een moderne vorm van slavernij is, zo beweren de leden van haar onderzoekscommissie. Jawadde, denk ik dan. De VN zou beter optreden in die landen waar kinderarbeid, uitbuiting van de werknemers schering en inslag zijn. In die landen waar de mensenrechten met de voeten getreden worden. Maar dan hoort men de VN niet. Een resolutie goedkeuren en er dan niets mee doen, is ook geen kunstje hé?
Bij mijn weten, en ik denk dat ieder kind dat zou moeten geleerd hebben, is de Piet geen zwarte. Maar een blanke die zwart is door het roet in de schoorstenen. Sinterklaas is een zelfstandige, die netjes z’n belastingen betaalt in Spanje. Er zijn tegenwoordig zoveel gepensioneerden die bijklussen. Het is volkomen legaal en tot nader order is Spanje nog altijd een lidstaat van de Europese Unie. Eén keer per jaar werkt die heilige man zich de naad uit het oude lijf. Zeg nu zelf, alleen kan die dat nooit bolwerken. Hij moet dus beroep doen op hulppieten. Die staan allemaal ingeschreven in de databank van de Organisatie van Hulppieten in het Buitenland, kortweg OHB. Het OHB ziet er strikt op toe dat de sociale wetgeving nageleefd wordt. Geen zwartwerkers bij de zwarte pieten. Ik weet ook wel, dat er soms uitzonderingen zijn die de regels overtreden. Maar dat zijn meestal Somaliërs, die niet genoeg verdienen met piraterij. In feite moet men nu ook Piet Piraat vervolgen, want die zet onze kinderen aan tot piraterij. Afschaffen dus. Kabouter Plop afschaffen, want die rot-kabouters zetten aan tot vandalisme in het bos en tot vernieling van de natuur. Wie gaat er nu in een paddestoel wonen? Je moet al goed gek zijn om een herberg te openen waar alleen maar Plopmelk en Plopkoeken te krijgen zijn. Betaalt kabouter Plop wel z’n sociale bijdragen? En betaalt hij Sabam op al die Plop-liedjes die er gespeeld worden? Waarschijnlijk zal die herberg wel een vzw zijn en zullen de winsten afvloeien naar één of andere dwergstaat…
De paashaas mag ook afgeschaft worden. Het is pure discriminatie tegenover het konijn. Waarom geen paaskonijn, vraag ik me af? Om nog maar te zwijgen over die paaskuikentjes. Wat daar de zin van is, ontgaat me volledig. Die kleine kuikentjes worden weggenomen bij de moeder, zijn al weesjes nog voor ze goed en wel weten dat ze zullen eindigen aan een braadspit. Ocharme, die hebben gewoon geen perspectief om ooit op pensioen te kunnen gaan. Vallen paaskuikentjes niet onder de wet op kinderarbeid?
En dan die klokken van Rome? ’t Is wachten tot er zo’n gevaarte van pakweg zes ton uit de hemel dondert. Je zult maar met je kleinkinderen op zoek zijn naar paaseieren hé? Als je een paasklok op je hoofd krijgt, weet je ineens waar de klepel hangt, denk ik dan…
De kerstman is ook overbodig. Santa Claus is overgewaaid uit USA, net zoals dat onnozel gedoe van een Halloween. Of Valentijn. Ook afschaffen, ’t is één groot commercieel gedrocht, dat stukken van een mens kost. Welke meerwaarde heeft Halloween? Kinderen die erbij lopen als griezels en de mensen de stuipen op het lijf jagen? Is Driekoningen al niet genoeg? Een week na het bloedbad op de onnozele kinderen ( 28 december) lopen ze uw deur plat met hun afgezaagde liedjes.  Vroeger kregen ze wat snoep en wat mandarijntjes, nu moeten ze centen hebben. Zodat ze de laatste nieuwe mobieltjes kunnen kopen…
Valentijn? Eén keer per jaar een kadootje of kaartje kopen voor uw geliefde? De rest van ’t jaar spreken ze tegen elkaar niet. Of  ze spreken elkaar uitsluitend nog via hun advocaat, die deftig meewerkt aan een vechtscheiding.
Santa Claus?  Die man is het toonbeeld van vraatzucht. Hohoho, dat mag ik niet zeggen, dat ruikt naar discriminatie hé? Is het dan verwonderlijk dat die Amerikanen allemaal zo dik zijn als een nijlpaard? Santa Claus is de uitvinder van Coca Cola, dat weet ieder klein kind. Kijk maar naar de reclame, die ieder jaar terugkomt. Steeds rond de tijd van de kerstdagen, ge moet er eens opletten. Ze zeggen wel dat diene Claus ergens in Lapland woont, samen met z’n turbo-slee en dito rendieren. Maar dat hij ook nog een optrekje heeft in Beverly Hills verzwijgen ze. Afschaffen dus…
Waarom moeten we ieder jaar een kerstboom zetten? Voor de gezelligheid? Komaan zeg, de rest van het jaar is het dus niet gezellig, concludeer ik. Omdat het traditie is? Het koningshuis is ook een traditie hé? Schapen slachten zonder verdoving is ook een traditie, denk ik dan…
 Waarom moet ik vanaf einde november de godganse dag kerstliedjes aanhoren? Brainwashing noem ik dat. Willen of niet, ik zal en moet de kerstfeer ondergaan. Ik moet ervan doordrongen worden dat er een kindje zal geboren worden in een stal. Wegens plaatsgebrek in het plaatselijk hotel. Had dan uwen caravan meegenomen naar die volkstelling of een vierpersoonstent van den Decathlon. Wat voor een God is dat toch, die z’n opvolger laat geboren worden in een stal, tussen een os en een ezel? Diene kleine heeft er een bronchite aan overgehouden door die koude stal, om nog maar te zwijgen van het stro dat ze nadien met hele bossen uit z’n ruggetje geplukt hebben. Wist ge dat Jezus in z’n jeugd het stekelvarken genoemd werd? Niet moeilijk, denk ik dan…
Tradities, ze zijn er van alle tijden, daarom noemen we het traditie. Totaal overbodig en zinloos tijdverdrijf. Namen geven aan mensen, nog zo’n traditie. Waarom, vraag ik me af. Is het niet gemakkelijker een chip in te planten? En uw rijksregisternummer volstaat toch? Hoe heet ge? Ik ben 1955-12345 en met wie heb ik de eer? Gedaan met die onnozele namen, waarvan men als men volwassen is, niet meer vanaf geraakt. Ik ken iemand die Lepel heet. Z’n voornaam is Pol. Z’n kinderen heten nu Thee en Koffie. Ga zo maar door ’t leven hé?


©GoNo

dinsdag 15 oktober 2013

’t Is mijn dag niet vandaag…




Het is begonnen omstreeks een uur of vier, de meeste mensen zijn dan nog in dromenland. Ik niet, ik werd wakker door een onweerstaanbare drang om te gaan plassen. Dat gebeurt bij mij met de regelmaat van een Zwitserse klok. Dus ik schiet recht, erbij vergetende dat ik in slaap gevallen was op m’n zetel. Met als resultaat dat ik m’n grote teen stoot tegen het salontafeltje. Ik vloek als een ketter in de late middeleeuwen. Of waren het de vroege? Maakt niet uit. Ik wist zelfs niet dat ik een regendans van de Apachen perfect onder de knie had. Met als gevolg dat het nog meer regende…maar dat kan gewoon aan de klimatologische omstandigheden gelegen hebben.
We zijn bij halfzeven aangeland. Tijd om een bakje troost te offreren aan m’n eigen. Koffiepad in de Senseo, water bijgevuld en op ’t knopje duwen. Intussen sigaretje rollen met ’t machientje, meer moet dat niet zijn hé? Ik draai mij om en duw terug op ’t knopje, anders gene koffie hé? M’n zesde en andere zintuigen zeggen me dat er iets niet klopt, maar wat vraag ik me af. Verdomme, ik ben vergeten m’n tas onder de Senseo-tuit te zetten. Hoe kan dat nu? Komt het door m’n grote teen, die al m’n aandacht vraagt? Of door m’n kat, die weer staat te bléten omdat haren etensbak maar halfvol is?
Wat een snert-en janboel, denk ik. Dat hebt ge als ge met uw ogen openslaapt.
Ik kuis heel de boel op, op dat moment zou ik miljonair willen zijn. Al was het maar om een Poolse kuisvrouw met dienstencheques in dienst te hebben. Ik wist verdorie niet dat er zoveel koffie uit zo’n Senseo kon komen. Ik besluit dan maar om een kopje thee te zetten. Veel kan er niet mislopen met theezetten, denk ik. Behalve uw tong verbranden, daar moet ge GoNo voor heten. Ik begin er zo stilletjesaan genoeg van te krijgen. Eventjes op het balkon staan om een beetje uit te waaien en een frisse neus halen. ’t Is nat op ’t balkon en zeker als ge op uw blote voeten in ’t water staat. Ook dat nog, veel erger kan het niet meer worden. Of wel soms?
M’n kat zit te schijten op haren kattenbak. Wat een stank, denk ik, mijne stoelgang riekt duizend keer beter. Behalve als ik Kriek gedronken heb, dan blaas ik met één scheet het voltallige leger van Assad omver. Waarom stinkt ge zo hard, vraag ik meer aan mezelf dan aan de kat. Ze kijkt me met haar geniepige oogjes aan alsof ze wil zeggen “ er komt nog meer…”
’t Is negen uur, ’t is gestopt met regenen. ’t Wordt tijd dat het zomer is, denk ik. Of heb ik iets gemist? Ik ga boodschappen doen, kattenzand en nog wat van die huiselijke middelen die het comfortabel moeten maken. Wat charcuterie, waarvan ik steevast de helft moet weggooien omdat de verpakkingen te groot zijn voor een alleenstaande. Ik ben al binnen in de Colruyt en wil m’n klantenkaartje nemen. Geen kaartje, want portefeuille ligt nog op tafel. Draaien met het karretje, richting uitgang die tevens de ingang is, omdat ik in de verkeerde richting loop. Gevolg? Ik rijd met m’n karretje tegen iemand die binnenkomt. Vriendelijke madam, die mij de huid volscheldt. Ge draagt toch een bril, zegt ze met overslaande stem. Is ’t waar, vraag ik vriendelijk. Dat zijn contactlenzen in een montuur, zeg ik. Ze kan er niet mee lachen, ik feitelijk ook niet, maar op iedere vraag is er wel een antwoord te verzinnen, denk ik dan. Behalve op de vraag of God ook moet kakken en plassen. Daar ben ik nog niet uit…
Ik zit nu te wachten tot het overgaat met regenen. Zo te zien heb ik nog even de tijd om een koffietje en een sigaretje te maken. Of zal ik maar gewoonweg water drinken? Het lijkt mij het veiligste hé?


©GoNo

maandag 7 oktober 2013

Albert II……de serie…




De tv-reeks Albert II is afgelopen. Denk ik toch. Het paradepaardje van onze alom geroemde VRT laat mij met wrange gevoelens achter. Historisch? Tot op zekere hoogte, neem ik aan. De appel van Fabiola is historisch gezien een feit, werd daarom uitdrukkelijk met een knipoog in beeld gebracht. Dat prins Laurent niets maar dan ook niets goed kan doen, is ook een feit. Ik kreeg verdomme compassie met dat zwarte schaap van de familie. De prins smeekte om een beetje aandacht van z’n mama en papa. De enige aandacht die hij kreeg was een schop onder z’n prinselijke kont. Van Albert II had ik verwacht dat hij voor één keer partij zou trekken voor z’n zoon. Maar nee hoor, keihard en zonder enige vaderlijke gevoelens wees hij hem voor de tweede keer de deur…
Prins Filip liep nogal hard van stapel, voelde zich al koning. Leek wel een geobsedeerde, zoals hij tekeer ging over de vlaams-nationalisten. De acteur die De Wever vertolkte leek verdacht veel op ene Chris Vanden Durpel. Men moet dringend op de VRT iemand inhuren die verstand van pruiken heeft. Bijvoorbeeld mijne coiffeur, die al jaren een toupetje draagt en ge ziet bijna het verschil niet.
Het verhaal sleepte zich voort met nietszeggende dialogen. Een Albert II die nog maar eens z’n broer zag verschijnen, terwijl hij op de gang wacht op z’n operatie. Ik denk niet dat men zomaar een koning laat wachten op de gang, terwijl op de achtergrond de kuisvrouw de gang aan het schrobben is. bij wijze van spreken hé? Wat een rotstiel, denk ik dan. Voor de kuisvrouw. Tien minuten zitten ze zich af te vragen welke titel men zal geven aan de nieuwe bemiddelaar. Alsof de toekomst van België afhing van een titel. De slijmerd van een kabinetchef, alom aanwezig, deed weer waar hij goed in is, namelijk “ slijmen” tot ik er mottig van werd. Koninklijke slijmbal zou een goede titel geweest zijn voor de nieuwe bemiddelaar, denk ik dan…
De vete tussen Paola en Fabiola werd nog een keer opgerakeld. Het deed er niet meer toe, ik was het al kotsbeu. Dat Fabiola samen met Boudewijn heilig verklaard zal worden, ligt nu al vast. Ik weet alleen niet of men bij leven en welzijn heilig kan verklaard worden. Maar met die nieuwe heilige kerkvader kan dat geen probleem zijn. Een wonder is rap geschied en ’t is al een wonder op zich dat Fabiola nog steeds leeft. Een normaal mens zou met zo’n familie er al lang het bijltje bij neergelegd hebben…
Wat heeft die reeks mij nu bijgebracht?
Dat koning zijn een hele opdracht is in ons vaderland. Dat ons koningshuis een instituut is dat weinig te maken heeft met democratie. Dat onze, in de hemel geprezen koning Albert II, z’n koningschap liet primeren op z’n vaderschap. Idem voor Paola. Haar moederschap is evenveel waard als het vaderschap van Albert II. Niets dus. Twee prinsen, die alle twee geobsedeerd zijn. De ene omdat hij, kost wat kost, wil bewijzen dat hij een goede zoon is en de andere die, kost wat kost, wil bewijzen dat hij een waardige troonopvolger is of zal zijn.
En dan komen we eindelijk aan het slot van deze, in de hemel geprezen reeks, die volgens m’n bescheiden mening naast Familie en Thuis mag gaan staan. Nietszeggend dus. Het eindtafereel brengt ons tot op de laatste dag van Albert II z’n koningschap. Een afscheidsdiner met heel de familie en een Dehaene. Wat die daar zat te doen, zal mij een raadsel wezen. Ik geloof er niets van. Koning Albert II bracht een toost uit. Iedereen verwachtte dat hij zou toosten op z’n troonopvolger, maar nee hoor, de scenaristen hadden er anders over beslist. Hij toostte op z’n broer, wijlen koning Boudewijn…

Epiloog:

Koning Filip en Koningin Mathilde leven nu gezellig op hun buitenverblijf in het zuiden van Frankrijk. Na de splitsing van België werd hen beleefd gevraagd om op te hoepelen. Ze zijn halsoverkop moeten vluchten uit hun zo geliefde vader-en moederland. Koning Filip heeft wel twaalf stoelen en een commode mogen meenemen. Als toegift van de Vlaamse regering en ook als aandenken. Fabiola heeft het niet meer meegemaakt. Ze ligt al een paar jaren naast haar man, verenigd in de eeuwige liefde. Paola koestert geen wrok meer, ze is compleet dement geworden. Het enige wat ze zich af en toe herinnert is dat ze koningin was. Maar van welk land kan ze zich niet meer herinneren. Laurent maakt haar wijs van Plopsaland of Bobbejaanland, naargelang het hem uitkomt. Albert II zit gekluisterd aan z’n rolstoel, na de zoveelste val in z’n living. Hij rookt nu sigaren en Paola doet er het zwijgen toe. Ze vindt het zelfs sexy…
Er doen geruchten dat men een reeks zou maken over hun leven. Men twijfelt nog welke titel men aan de reeks moet geven Ik stel voor die reeks gewoonweg “ Albert II” te noemen. Ligt gemakkelijk in de mond hé?
En daar is alles mee gezegd…


©GoNo

woensdag 2 oktober 2013

Op visite bij Albert II…



Het kasteel van Ciergnon ligt op een hoge rots en is nog gebouwd door Leopold I. Het dient als buitenverblijf voor de Koninklijke familie en ligt in de Ardennen…

De koning en koningin zijn op rust. Een welverdiende rust na twintig jaren ten dienste van het land te zijn geweest. De troonsafstand liep van een leien dakje, het koninkrijk blijft nog eventjes bestaan. De gewezen vorst rijdt nu met een opgefokte golfkarretje dat gemakkelijk 120 km/u haalt. Hij raast er mee door de vele dreven die rond het kasteel zijn aangelegd. Naar beneden is geen probleem, maar naar boven is een ander paar mouwen. Door het nietsdoen is de vorst z’n gewicht een beetje toegenomen, hij is z’n zoon Laurent al ruimschoots voorbij gestoken in z’n gewichtsklasse…

Vandaag komen de kinderen en kleinkinderen op bezoek. En deze keer moeten er geen officiële foto’s voor de koekjestrommels genomen worden. Dus zal de sfeer gemoedelijk zijn, althans dat hopen de gewezen vorsten. ’t Is altijd afwachten wat Laurent weer uit z’n mouw zal schudden.
Laurent komt aangestoven in een Landrover 4X4. Sedert zijn dotatie naar beneden gegaan is, is het wat minder geworden met de aankoop van snelle bolides.  Claire zegt dat ze de tering naar de nering moeten zetten, daarom heeft ze de helft van het huispersoneel aan de deur gezet. Ze hebben nu nog een kleine 20 man in dienst. Laurent moet nu zelf de vuilbakken buitenzetten en de post uit de brievenbus halen. Een opdracht die hij gemakshalve al eens vergeet…
Koning Filip & koningin Mathilde zullen ietske later zijn, want ze moeten nog een pralinefabriek plechtig openen in Namen. We gaan weer heel de week pralines kunnen vreten denkt Albert II. Hij herinnert zich nog de vele recepties en streekgerechten die hij op z’n koninklijke missies achterover moest slaan. Hij heeft er verdomme een maagzweer aan overgehouden. Maar kom, voor uw koninklijke kinderen moet ge iets overhebben, denkt hij. En een gegeven paard mag met niet in z’n bek kijken.

“ Bonjour papa, goeiendag papa, guten tag papa…” zegt Laurent in de drie landstalen, kwestie van het protocol te eerbiedigen.
“ We spreken vandaag Nederlands met haar op, want anders kan de schrijver van dit stukje niet volgen…” zegt Albert met een monkellachje.
“ Zoals ge wilt, koninklijke vader, zoals ge wilt, uw wil geschiede, in de naam van de vader, de zoon en de derde ben ik vergeten…”
“ Gaat ge weer de flauwe plezante uithangen, Laurent?”
“ Mag er tegenwoordig niet meer gelachen worden?”vraagt Laurent op afgemeten toon.
De sfeer begint al op een onweersbui te lijken, donkere wolken pakken samen boven de voorvaderlijke burcht. Een lakei doet uit voorzorg en bezorgdheid al een paraplu open. Wat onnozel is want het regent niet eens.
Koning Filip landt met z’n helicopter op het platform, speciaal aangelegd voor koninklijke helicopters. De twee escorterende F16’s moeten maar zien dat ze ergens kunnen landen. Hun bevelhebber denkt er over na om z’n schietstoel te gebruiken, na een schietgebedje gepleegd te hebben weliswaar. Hij is wel van katholieken bloede maar twijfelt of het wel de geschikte dag is om z’n Schepper te ontmoeten.
“ Daar heb je onze nieuwe vorst…”fluistert Laurent tegen Claire, een beetje jaloers.
“ Ja, wie het breed heeft, laat het breed hangen hé?” fluistert Claire terug.
“ Et voilà, le nouveau roi est arrivé, sorry, de nieuwe koning is gearriveerd…” zegt Albert op minzame toon, in een poging om de sfeer wat op te vrolijken.
“ Als Filip op een Beaujolais lijkt zouden ze hem beter op flessen trekken…”zegt Laurent alweer op fluisternde toon.
Claire schiet in een lach, Albert is tevreden, Z’n mopje heeft gewerkt. Denkt hij.
“ Bonjour mon pére, guten dag mein papa, goeiendag m’n vader…” zegt Filip, in de drie landstalen. Als koning moet hij het protocol respecteren hé?
“ We spreken Nederlands, omdat de schrijver van dit stukje het wil en omdat anders niemand het wil lezen…Een vertaling kan bekomen worden bij de bevoegde diensten met name de voorlichtingsdienst van het Koninklijk Huis…” zegt Albert in de zoveelste poging om de grapjas uit te hangen. Filip kijkt hem niet begrijpend aan. Beroepsmisvorming, denkt hij.  Denkt nog steeds dat hij het voor het zeggen heeft. Als moeder Paola ook zo begint, zal ik hier rap weg zijn…


©GoNo