Moedeloos

Moedeloos word ik ervan. Van al die oorlogen. Waar is God, als je Hem nodig hebt? Kan hij er niet voor zorgen dat al die landen waar er een oorlog is, van de kaart geveegd worden? Een aardbeving, gevolgd door een tsunami. Een tweede zondvloed misschien? De zeven plagen met een fikse builenpest zou ook helpen, denk ik zo…

Waarom voeren de mensen toch oorlog? Waarom weigeren ze gewoonweg niet om de wapens op te nemen? Schieten ze die fanatiekelingen niet af? Moest er één soldaat z’n wapen gericht hebben op Hitler, de wereld had er anders uitgezien. Idem voor Assad en Co. En al die andere dictators…

Martin Luther King had een droom, maar zeggen ze niet dat dromen bedrog zijn? Obama’s slogan:” Yes we can” krijgt plots een heel andere betekenis als het op oorlogvoeren aankomt. De grens is overschreden, zegt hij. Ik zeg dat die grens al overschreden is sedert men napalmbommen dropte boven Vietnam. Of zijn we dat ook vergeten? Kinderen die in brand stonden? Zijn we Hiroshima en Nagasaki ook vergeten? Honderdduizenden doden in één enkele flits? Jamaar, anders had de tweede wereldoorlog nog jaren geduurd. Zeggen de militairen. Japan was al de oorlog aan ’t verliezen, hadden gebrek aan grondstoffen. Moesten overal terugtrekken. Waarom heeft men de keizer van Japan niet opgeknoopt? Hij was toch ook een oorlogsmisdadiger? Of mag men geen keizers of koningen opknopen?

Moedeloos word ik van al die oorlogen. Van al die dictators. Of ze nu legaal verkozen zijn of niet. Wat als morgen het parlement beslist dat we zoals in China maar één kind mogen hebben? Of dat er verplicht euthanasie uitgevoerd moet worden op pakweg zeventig jaar? Met uitzondering van de politiekers, die hebben we nodig om ’t land te besturen hé? Gaan we dan ook akkoord zijn? Werken tot je zeventigste en daarna euthanasie. De begroting zal wel kloppen dan, geen pensioenen en ook geen rusthuizen meer nodig…

Eventjes, in de jaren zeventig, dachten we dat we de wereld konden veranderen. Flower –power, make love not war. Wat is ervan overgebleven? Dromen, niets dan dromen. En dromen zijn bedrog, nietwaar?

©GoNo

Niks van aantrekken hé?

De geschiedenis herhaalt zich. De Nieuwe Orde gaat orde op zaken stellen in Syrië. Ze zijn naarstig op zoek naar coalitiepartners om hen te steunen in hun kruistocht. Wie die chemische wapens ook moge gebruikt hebben, het druist in tegen de moraal en fatsoen waarop men een oorlog voert. Er zijn grenzen hé?

Ge moogt me vrij geloven, Assad- dictator bij leven en welzijn, z’n laatste uren zijn geteld. Hij kan beter eieren voor z’n geld kiezen en het land of de puinhoop verlaten. Nu heeft hij nog een kans om asiel te vragen in Rusland. Of in Engeland, maar dat lijkt me weinig waarschijnlijk. Z’n bankrekeningen aldaar zijn geblokkeerd, die in Zwitserland ook. Van die in België weten we niks, valt onder staatsgeheimen. Rusland spreekt stoere taal, is niet akkoord met de gang van zaken. Misschien omdat ze daar zelf met een veredelde vorm van dictatuur moeten leven? Poetin is ook niet de gemakkelijkste als het er op aankomt de mensenrechten te verdedigen hé? Frankrijk, Engeland doen al zeker mee. België zal wel volgen, onze wapenfabriek in Herstal moet toch ook overleven, nietwaar? We hebben hier nog wat kruisraketten liggen. Ze zijn wel een beetje verouderd, maar knallen doen ze nog wel…

’t Is alleen een beetje uitkijken met Israël. Die hebben atoomwapens, ze zullen ze ook gebruiken als het nodig mocht blijken. China zal zich afzijdig houden, die zullen de heropbouwing in handen nemen. Die maken van Damascus een kopie van Peking, kwestie van zich thuis te voelen. De Hollanders sturen tulpenbollen, wij frieten met stoofvlees. Of Belgisch witloof. En pralines voor de vrouwen…

De Syriërs gaan nog nooit zo gelukkig zijn geweest. Koning Filip gaat z’n blijde intrede doen in Damascus, samen met koning Willem-Alexander. Ze zijn al druk aan het zoeken naar een grote boulevard die hun naam gaat dragen.

En zo kwam er, dankzij de Amerikanen, een einde aan de burgeroorlog in Syrië. Obama krijgt de Nobelprijs voor de Vrede en binnen duizend jaar spreekt er niemand nog over. Een voetnoot in de geschiedenis van deze prachtige planeet. ’t Kan ook zijn dat de wereld in vuur en vlam staat na het optreden van de Amerikanen en hun bondgenoten. Maar wie trekt er zich iets van aan hé?

©GoNo

De Vlaamse fucklore…

Sedert de politie geen pv’s meer opmaakt omdat ge met twee wielen op de stoep staat, is het hek helemaal van de dam. Alle dagen in m’n straat wordt er verkeerd geparkeerd. Niet met twee wielen op de stoep, maar nu ook al met alle wielen die onder zo’n blikken doos steken. De voetganger is vogelvrij verklaard. Moeders die hun kroost naar de school brengen zijn verplicht om met hun buggy’s het voetpad te verlaten omdat een debiel z’n wagen erop geparkeerd heeft. Bellen naar de politie heeft weinig of geen zin, want ’t is geen prioriteit, ze hebben andere dingen aan hun hoofd. God moge weten wat.

Alle dagen komt ert eentje z’n wagen parkeren rechtover m’n deur. De stoep wordt ingenomen door een bestelwagentje met een Chineeske achter het stuur. In China zal dat misschien mogen, gezien de overbevolking in de grootsteden, maar we leven in Vlaanderen hé? Ik roep door m’n open raam naar hem, zo van: hé, meneerke, dat mag niet, da’s voor de voetgangers…

’t Is een bejaard Chineeske, hij kijkt me aan alsof het in Peking aan het donderen is. Oppassen, misschien is het een bejaarde ninja, of erger nog, de grote baas van de Chinese maffia. Straks krijg ik de rekening gepresenteerd. Kan beter m’n grote muil houden. Kijk nu, het klein Chineeske steekt z’n middelvinger op. Als dat geen geheim teken is, weet ik het ook niet meer. Z’n companen staan waarschijnlijk achter de hoek te wachten om mij een kopje kleiner te maken. Ik ben maar een meter zestig, nog kleiner zal helemaal geen zicht zijn. Ik sluit m’n raam. Mensen die geheime tekens gebruiken, daar kan ik niet tegen op…

’t Is gewoon afwachten tot er een vierwieler een moedertje van haar sokken zal rijden. Aan de rechtbank om uit te maken wie er in fout was hé? De moeder, die niet kon stoppen voor een onvoorziene hindernis, de auto die geparkeerd stond op het voetpad bij gebrek aan plaats op de openbare weg of de auto, die het moedertje omver reed omdat ze plots op de weg verscheen?

Ik heb veel zin om z’n banden plat te zetten, maar ge moogt het recht niet in eigen handen nemen. En als ik z’n banden plat zet, staat hij er waarschijnlijk morgen nog. Dus da’s ook geen optie. Waarom heb ik die bazooka niet meegebracht van ’t leger? ’t Zou wel drastisch zijn, maar neem van me aan, dat hij daar nooit meer zou gaan staan. ’t Kan ook zijn dat hij daar expres gaat staan. Zo van: neem me maar mee…een echte afhaal-en meeneemchinees. En die middelvinger? Geleerd van de nieuwe Belgen hé? Maakt deel uit van de Vlaamse folklore of moet ik zeggen fucklore?

©GoNo

Denk ik dan?

Zijne Koninklijke Hoogheid Philippe ( voor de Vlamingen Filip ) gaat na twee weken werken al op vakantie. Zo lees ik in de krant. Twee weken aan één stuk werken, ’t kruipt niet in je koude kleren, denk ik dan. Met temperaturen van boven de dertig graden handjes schudden, je moet het maar doen hé? Van die plakkerige en zweterige handen van bierbuik-Belgen. Die staan te roepen van “ Vive le roi !!” Sommigen riepen zelfs “ Leve de koning!!”.  Eén of andere verdwaalde Vlaming die te diep in ’t glas gekeken had. Met zulke temperaturen heeft een mens niet veel nodig om over de schreef te gaan, denk ik dan…

’t Is komkommertijd, de kranten en andere media vullen hun tijd met weetjes waar geen mens zit op te wachten. Jan Becaus is op pensioen gegaan. Na bijna dertig jaar nieuwsanker te zijn geweest. De man die zelfs geen deftig Nederlands kon spreken en al z’n woorden met een Engels sausje overgoot. Ze gaan hem, samen met koning Boudewijn ( Baudoin pour les Wallons ) zalig verklaren. Na zijn dood, welteverstaan hé? Gezien de mirakels die vroeg of laat aan beiden zullen toegewezen worden…

Ook groot nieuws, was de put voor de woning van Bart De Wever, onze teerbeminde burgervader. Maandag aanstaande wordt de put al gedempt. Bij ons in de straat heeft het een half jaar geduurd voor ze een beetje asfalt kwamen gieten. Bij een burgervader gaat dat schijnbaar een stukje sneller. ’t Is geen zicht als ik ’s morgensvroeg ga joggen, dat zwarte gat doet me teveel denken aan asielzoekers die met een Speedypass moeten ingeschreven worden…

Onze zwemkampioenen hebben het goed gedaan in Barcelona. De gazetten stonden bol van hoe goed ze wel waren. Voor de kampioenschappen begonnen hé? Ze zouden eens tonen hoe ze als een vis in ’t water kunnen zwemmen. Spijtig, hun planning viel een beetje in ’t water, denk ik dan…

Di Rupo is speciaal uit z’n vakantieoord naar Amsterdam afgereisd om de Gay Pride mee te maken, naar ’t schijnt. Maar de zon schijnt ook, denk ik dan. Een premier in zwart lederen pakje met een zweepje, ’t is weer eens iets anders hé? Automatisch denk ik dan aan Village People, hoe zou dat komen?

Het parlement in ’t roze schilderen stuitte op enige tegenstand van onze verkozenen en niet-verkozenen. Het mocht, maar ’t moest roze zijn met blauwe, zwart-gele en oranje strepen. Met rood als ondergrond. Dat rood zag onze rooie rukker nog wel zitten, maar die andere kleurtjes waren een beetje teveel van ’t goeie. In Taiwan hebben de parlementsleden een stevig robbertje gevochten. Een echte afspiegeling van de bevolking, denk ik dan. Er zijn geen winnaars, alleen verliezers. Zei de voorzitter. Deelnemen is belangrijker dan winnen. Waarna hij alsnog een muilpeer incasseerde van een verkozene, die aan kickboksen doet. Van oppositie gesproken, denk ik dan…

Het leven gaat door, met of zonder hitte. Met of zonder parlementariërs. De minister van Landsverdediging leidt ons landje in goede banen. De Crem is als een trouwe soldaat op post. Als er een oorlog komt, moogt ge zeker zijn dat ons landje verdedigt zal worden. Alhoewel de meeste krijgslieden genieten van een welverdiende vakantie in het buitenland. Maar in geval van nood zal De Crem hen persoonlijk ophalen met de koninklijke Boeing. Als die niet in panne staat hé? En er een piloot gevonden wordt, denk ik dan…

In Syrië vechten ze nog altijd, naar het schijnt. Binnenkort zal het er iets rustiger zijn, want ook daar vertrekken ze op verlof. Er is geen sprake van bouwverlof, zegt hun president Assad. En zie dat die put voor m’n deur gevuld wordt. ’t Is geen zicht als ik ’s morgensvroeg moet gaan joggen. Hij lijkt wel Bart De Wever, denk ik dan…

©GoNo