Weer een jaar voorbij of toch bijna…

De jaren vliegen voorbij alsof ze minuten zijn. Nog enkele uren te gaan en we vieren weer eens de komst van een nieuw jaar. Met feestgedruis, toeters en bellen. Als toetje krijgen we een spetterend vuurwerk. We gaan allemaal goede voornemens maken, waarvan we op voorhand weten dat we ze toch niet gaan volgen. Zij, die nog geld over hebben, zullen het nieuwe jaar verwelkomen met champagne. De rest doet het met cider uit den Aldi of Lidl. Of een blikje bier. De Europese ambtenaren krijgen met Nieuwjaar allemaal opslag. De rest mag inleveren…
Wat zal ons het nieuwe jaar brengen? Dezelfde rotzooi als het oude. De USA valt Iran aan. Israël stelt zijn vliegvelden open voor de Amerikanen. De Britten helpen deftig mee. De nieuwe dictator van Noord-Korea is nog erger dan wijlen z’n vader. China helpt ze met gemanipuleerde graangewassen. Biologisch verantwoord en goedgekeurd door de universiteit van Gent. In Irak barst de strijd los. Een bloedige burgeroorlog is het resultaat. De Amerikanen trekken er zich niets van aan. De oliereserves zijn in goede handen. In Afghanistan wordt een regering gevormd met de gematigde Taliban. De vrouwen aldaar krijgen vierentwintig uur de tijd om zich in hun verplicht opgelegde boerka te verschuilen. Anders worden ze ter plekke gestenigd. De Amerikanen en bondgenoten laten betijen, gezien ze volop bezig zijn met de macht over te dragen. China zal de Afghanen helpen met goedkope boerka’s…
In eigen land zullen de prijzen van elektriciteit, water en gas nog verder de pan en pot uitswingen. De Belgische Staat moet nu ook de verzekeringsmaatschappijen bijspringen. Met de nodige miljarden belastinggelden. Er komt een nieuwe belasting. De stoepbelasting. Iedereen die gebruik maakt van de stoep wordt verplicht z’n steentje bij te dragen. Een beetje zoals de wegenbelasting. Het vignet, dat tevens dient als bewijs van betaling, wordt verondersteld aangebracht te worden op een goed zichtbare plaats. Daar waar vroeger de Joden hun Davidsster droegen. De politieke kaste is vrijgesteld van deze vertoning. De Joden weigeren massaal. Om voor de hand liggende redenen...
Bartje De Zwever wordt verkozen tot burgemeester van Antwerpen. De huidige burgemeester weigert te vertrekken. De onderhandelingen slepen zeshonderd dagen aan. Waarmee het record van de federale regering gebroken is. De Vlaamse Regering benoemt de huidige burgemeester tot nieuwe burgemeester. De verliezers zijn plots de winnaars geworden. Bartje zegt dat hij keiharde oppositie gaat voeren. Het Vlaams Belang beaamt dit volmondig en zegt haar steun toe…
Ook de paus laat weer van zich horen. Hij pleit ervoor dat er in de arme landen meer kinderen gemaakt zouden worden. In de katholieke landen, welteverstaan. Als dam tegen de nakende overheersing van de islamieten. Hij brengt een geel boekje op de markt waarin fijntjes wordt beschreven hoe men op een beschaafde en godsdienstige manier aan voortplanting doet…
Het jaar 2012 zal geboekstaafd worden als het jaar waarin de en catastrofe na de andere komt. In Doel zal er een lek ontstaan in de kernreactor. De bevolking wordt opgeroepen niet te panikeren, de wind staat gunstig en de radioactieve wolk zal, met een beetje geluk, afdrijven richting Tsernobyl. De nieuwe, tevens oude burgemeester, is dringend op studiereis vertrokken naar Japan. En met hem de voltallige regeringen van dit o zo mooie landje. Naar het schijnt zouden ze minstens zeshonderdzeventig dagen nodig hebben om hun studiereisje tot een goed einde te brengen. We reizen om te leren, nietwaar?
In maart 2012 zal het 25° worden. Een vroege zomer als het ware. Heeft niksje met de opwarming van de aarde te maken, ’t is gewoon de evolutie van de aarde. Volgens de hooggeëerde en geleerde wetenschappers. Er komt een doorbraak in het zoeken naar buitenaards leven. Na de landing van een ufo van een kleine vierkante kilometer. De buitenaardsen kijken voorlopig de kat uit de boom. Vragen zich af wat dat kreng in die boom zit te doen. De Noordpool is op slag een toeristische trekpleister geworden. De ijsventers doen gouden zaken. De Arabische landen smeken op hun knieën, richting Mekka, opdat er ook een ufo zou landen in hun woestenijen. Allah moet eens goed lachen…
Ik ook…

©GoNo

Op Aanvraag

Mijn Kleindochter Kyra Wenst Iedereen :

’t Is maar ene keer Kerstfeest…

’t Is druk in de supermarkt, veel te druk. De man in versleten groen jagersjas, probeert met z’n karretje nergens tegenaan te rijden. Het scheelt geen haar of hij rijdt een dikke allochtone vrouw aan, die plots in het midden van de rayon met zuivelwaren stopt. De vrouw bekijkt hem alsof hij het op haar leven gemunt heeft. Een waterval van vreemde woorden, waarvan hij geen snars begrijpt, krijgt hij over zich heen. Sorry, zegt de man, ‘k heb je toch niet geraakt? Een tweede symfonie van harde keelklanken, is het gevolg…
Maken dat ik hier wegkom, denkt de man. Als ik antwoord ben ik een racist. Als ik niet antwoord, ook!
Hij manoeuvreert voorzichtig z’n winkelkarretje langs de dame. Althans dat probeert hij toch. Maar haar karretje staat in het midden van de doorgang en ze is niet van plan het opzij te duwen. Pardon, mag ik eventjes passeren, vraagt de man op beleefde toon. De vrouw steekt haar middenvinger op. Allah zij geloofd, denkt de man. Zal waarschijnlijk ook in de Koran staan. Of anders een typisch geval van complete integratie. Fuck you, wil de man haar toeroepen, maar hij doet het niet. Gezien de aanwezigheid van meerdere ras-en geloofsgenoten van de hoofddoekdragende vrouw. Ach, vrede aan alle mensen van goede wil, dit specimen hoort er blijkbaar niet bij…
De man draait z’n karretje om, zal straks wel terugkomen als dat vrouwmens weg is. Wat zal hij dit jaar klaar maken. Verleden jaar was het kreeftensoep uit blik. De goedkoopste. Veel blik, weinig soep en nog minder kreeft. De kroketjes ware ook al niet te vreten, smaakten naar plastic. En die halve gebraden kip was waarschijnlijk gestorven aan een hartinfarct wegens te hoge ouderdom. De wijn van 2,99€, promotie inbegrepen, had veel weg van water met toegevoegde kleurstof. ’t Zag rood, maar daar hield het ook mee op. Nodig eens een eenzame uit, denkt de man hardop. Ik denk er nog niet aan, antwoordt er een vrouw die achter hem staat…
Hoeveel kan hij spenderen om een feestmaal te bereiden? ’t Is tellen geblazen, wil hij niet in de problemen geraken. December heeft 31 dagen en als ze niet op tijd storten, kan hij voor de rest van ’t jaar op z’n kin kloppen. Wijn zal er dit jaar niet bij zijn, ’t zullen twee blikjes bier worden. Maar deze keer niet de goedkoopste. ’t Is maar één keer Kerstdag. Hij neemt een blikje Jupiler, kijkt naar de prijs. Zet er twee in z’n karretje. Een beetje verder staan er nog blikjes bier. Verdomme, dat scheelt hem meer dan een derde in prijs. En de maand is nog lang. Hij zet de twee blikjes Jupiler terug, neemt vier goedkope blikjes. Voilà, kan ik eens doordrinken, denkt hij…
Hé, de kaasschotels staan in promotie. Voor de helft van de prijs. Als dat geen meevaller is. Na eerst de prijzen verdubbeld te hebben, gaat er nu 50% af. Kaas & bier, meer moet dat niet zijn. Geen afwas, gemakkelijker kan haast niet. Als hij z’n tafel een beetje versiert met hulst en wat slingers, is het plaatje compleet. Wat plukjes watten en op de achtergrond de muziek van “ Stille Nacht”. Met het geld dat hij uitgespaard heeft kan hij een potje Whiskas kopen. Z’n trouwe kater heeft er recht op. De melk, ik mag de melk niet vergeten…
De rijen zijn lang, er zijn maar drie kassa’s open. Morrende mensen. ’t Gaat niet vooruit, maar ook niet achteruit. Geen kat die luistert naar de sfeervolle kerstmuziek. Hij wel, hij luistert. Naar de herinneringen. Toen hij nog een bengel was. ’s Avonds gezellig rond de kerstboom. Een echte. Met de aan-en uitfloepende lampjes. En het kerststalletje, met de os, de ezel en de schaapjes. De ezel had maar drie poten. Dat had den Blackie hem geflikt. Het Kindeke Jezus kon er nog mee lachen, pa en ma wilden die manke ezel niet vervangen. ’t Waren erfstukken, al eeuwenlang in de familie. Hij kon de geur van de dennenboom ruiken…
“ Meneer, is ’t nog voor vandaag?”vraagt de kassierster.
Geschrokken kijkt de man om zich heen. Zet z’n boodschappen op de lopende band. De scanner piept ongenadig, daar dient hij ook voor. 32 €. Wablief?
“ Euh, ‘k heb maar twintig euro bij…”stamelt de man.
“ Denkt u dat ik de Kerstman ben?”vraagt de kassabediende, er aan voorbijgaande dat ze een vrouw is.
De man schuift z’n kaasschotel en bierblikjes aan de kant. Houdt alleen de melk en het blikje Whiskas over. De juffrouw aan de kassa werpt hem een venijnige blik toe. Opnieuw beginnen. De rayonverantwoordelijke moet speciaal komen om de kassa te resetten. Wat een gedoe…
“ Zalig Kerstfeest…”zegt de man.
“ Doe de groeten aan uw kat of ga je het zelf opeten?”is het antwoord van de kassajuffrouw.
“ We gaan het samen opeten, ’t is maar ene keer Kerstdag hé?”

De man zit thuis aan tafel. Voor één keer mag de kat op de tafel zitten. Tussen de slingers en de plukjes watten. Met een bordje Whiskas en een bordje melk. De man kijkt vertederd naar z’n kater.
“ Zalig Kerstfeest…”fluistert hij met een brok in z’n keel. En hij neemt een flinke hap uit zijn boterham met choco…

©GoNo

Luik, Liége…

War bezielt iemand om als een gek op mensen te schieten en granaten te gooien? Vergeef me, als ik even niet meer kan volgen. Ligt het aan de vervaging van normen en waarden? Of is deze maatschappij zo waardeloos geworden dat een mensenleven niets meer voorstelt? Kan er iemand mij vertellen wat een baby misdaan heeft?
De alom geprezen psychologen proberen een verklaring te vinden voor het aangedane leed door één enkel individu die niet akkoord ging met de gang van zaken in deze huidige maatschappij. Volgens z’n advocaat had hij schrik om terug naar de cel te moeten. Was al eens veroordeeld geweest voor zedenfeiten, drugsdelicten en wapenbezit. Sorry, voor wapenbezit werd hij vrijgesproken wegens een technische fout in de wetgeving. Zo staat het letterlijk in de krant. Schijnbaar had de man geen problemen om aan oorlogswapens te geraken. In België kan men aan alles geraken. Eén groot shoppingscentrum voor de gepatenteerde gangster. Het pamperbeleid van ons gerecht en politici begint z’n vruchten af te werpen. Men zal de wetgeving op wapens verstrengen, de invoer van zware wapens aan banden leggen. Verdomme, kortzichtige nietsnutten van politici, die wapens bevinden zich al op ons grondgebied. Denken die nu werkelijk dat het die gangsters gaat tegenhouden? Dat ze eerst een vergunning zullen aanvragen? Meneer de procureur, kan ik aub een vergunning krijgen voor een kalashnikov, want ik ben van plan een bloedbad aan te richten. Hoeveel doden? Dat weet ik nog niet, ’t zal van de bevolking afhangen hé? Ze moeten ook nog willen meewerken. En zoals u weet, meneer de procureur, laat dat bij velen een beetje te wensen over…
Ze zeggen dat ik cynisch ben, dat ik een hekel heb aan deze verdoemde maatschappij. Zij die nog willen geloven in het goede van een mens, krijgen van mij een pluim. Ik kan het niet meer opbrengen. M’n geloof is al lang gezakt onder het vriespunt. We zijn zoogdieren, niet meer en niet minder. Zoogdieren die alleen doden om het plezier van te doden. Niet om te overleven…
Ik word gek van al dat geleuter, het zoeken naar een verklaring bij ieder bloedbad dat aangericht wordt door één of andere gek. Ik denk niet dat de slachtoffers zich afvragen waarom zij toevallig het slachtoffer zijn. Ze waren op het juiste tijdstip op de verkeerde plaats. Er is geen verweer tegen dergelijke uitspattingen van geweld. ’t Kan morgen opnieuw gebeuren in uw straat, in uw grootwarenhuis, op uw werk. En ga zo maar door.
Wat mij nog het meeste ergert, zijn de verklaringen in de media van mensen die het beleid maken. Kunnen die nog rustig slapen? Of denken ze “ ’t zal wel overwaaien, binnen een paar weken spreekt er niemand nog over…”. Wie spreekt er nog over Van Temsche? Over de moorden op Pim Fortuyn en Van Gogh? Over de duizenden slachtoffers in Libië, Irak, Iran, Afghanistan? Niemand, inderdaad.
Luik is wakker geworden met een fikse kater. Een jaar na de gasontploffing wegens een lek in een toevoerbuis, krijgen ze terug een ramp over zich heen. Deze keer een moedwillig veroorzaakte ramp.
Ik denk aan al die onschuldige slachtoffers, of ze nu blank of zwart zijn, ’t speelt geen rol, ’t waren mensen die zich van geen kwaad bewust waren. Die zoals ik en u op de bus stonden te wachten. Die naar de Kerstmarkt gingen. Ze zullen er nog een week over schrijven en dan heeft het geen nieuwswaarde meer. Dan is de sensatie er af. Maar niet getreurd en nog minder gezeurd, er lopen nog gekken genoeg rond hé?

©GoNo

Ik kijk er al naar uit, u toch ook?

Verleden jaar, ongeveer rond dezelfde tijd als nu, moesten we dik ingepakt en op skilatten onze kerst-en nieuwjaarsboodschappen doen. Nu hebben we bijna een rubberbootje nodig om onze cadeautjes in te kopen. De jaarlijkse ellende van wat zal ik nu weer kopen voor mensen die al alles hebben. Koop ik iets van vijf euro of van vijftig? Het resultaat blijft hetzelfde. Na enige tijd verdwijnt het ergens in een onderste lade. ’t Is zo’n beetje als met die cadeaubonnen. Meestal vindt je ze terug als de houdbaarheidsdatum al ruimschoots verstreken is…
Vandaag betaalt men zich rot aan kerstversiering, na Nieuwjaar gooien ze met de kerstballen naar je kop. Plots betaal je maar een fractie van wat je neerlegde in december. De Kerstman is nog niet goed verdwenen met de noorderzon of je ziet al overal de paashaas verschijnen. En dat gaat zo het hele jaar door. En als er al geen feestdag voorhanden is, dan zullen we er wel één uitvinden. Een paar jaar geleden was er een schuchtere poging om Halloween hier in te burgeren. We waren er nog niet rijp voor. Tot de scholen mee op de kar sprongen. Wonder boven wonder, het lukte. Nu komen ze ’s avonds verkleed als geraamte aan uw deur bellen. Mandje bij om snoep in te verzamelen en als het kan nog wat geldstukken. Binnenkort komen de Drie Wijzen ook weer hun opwachting maken. Die komen uit het Oosten. Niet bepaald de regio waar ik veel vertrouwen in heb.
Het Kindje Jezus zal geboren worden in z’n stalleke, voorzien van ecologisch verantwoorde spullen. Z’n kribbe is elektrisch verwarmd, door de zonnepanelen die op het schamele stalletje geplaatst zijn. De mest geproduceerd door de os en de ezel en bij uitbreiding de schaapjes, kadert perfect in het Mestoverschottenplan. Wordt verzameld om alsnog te dienen als gaslevering. Maria & Jozef dragen thermisch ondergoed want het kan verrekt koud zijn in de woestijn hé?
De paus weet als geen ander waar Abraham de mosterd gehaald heeft. Zal naar jaarlijkse gewoonte, een mis opdragen. Beetje lullen over vrede aan zij die van goede wil zijn, nog meer lullen over de arme mensen op deze aardkloot. Een beetje van leer trekken tegen het gebruik van condooms en na de wijze woorden van “ ga en vermenigvuldig u” zal hij aanschuiven aan een rijkelijk gevulde dis. Waarna hij hoogst persoonlijk, enige Heimatliederen ten gehore zal brengen. Daarna volgt een cd in 180 talen. Voor elk wat wils.
Na het feestgedruis, de houten koppen en de nodige katers verwerkt te hebben, zal men terug met beide voetjes op de grond komen. Met de vraag wat het nieuwe jaar zal brengen. Ga ik nu eindelijk die verdomde lotto winnen? Of wordt er van mij verwacht dat ik eerst moet meespelen? Zal die rijke suikeroom, die fortuin gemaakt heeft in de USA, en waarvan ik de enige nabestaande ben, eindelijk de geest laten? Ik beloof hierbij plechtig dat ik al die miljoenen in recordtempo zal opmaken. Kwestie van de economie te laten draaien. Misschien doe ik wel een bank open. Failliet kan ik toch niet gaan. De belastingbetaler heeft toch geld genoeg?
Met kerstdag kunnen we een bbq doen in onzen hof. ’t Zal 25° worden in de schaduw met kans op een bui. De meer dan 150 politici die ons landje rijk is, zullen het goede voorbeeld geven. Ze zullen voor het eerst in de geschiedenis, elk 100 asielzoekers in hun uit de kluiten gewassen villa’s ontvangen. Met kost en inwoon. Voorwaar een daad van menslievendheid. Het probleem van die arme avonturiers die geen dak boven hun hoofd hebben, verdwijnt als sneeuw in de zon. Maar eerst moet er nog sneeuw willen vallen, anders gaat die beeldspraak volledig de mist in. Wat levensgevaarlijk is en tot gladde wegen kunnen leiden. In combinatie met een laaghangende zon en een flitspaal heeft dit al meermaals tot kettingbotsingen geleid. Wat dan weeral gevolgen heeft voor hen die hun verzekering niet kunnen betalen. Of zonder rijbewijs rondrijden. Of beide. Om nog maar te zwijgen over de schade die toegebracht wordt aan het pas vernieuwde wegdek. En maar klagen dat er putten zijn in het wegdek. Ons landje is één grote put, altijd geweest, altijd zo blijven. Als je in België in een put roept, horen ze in China de echo. Echt waar en wetenschappelijk bewezen. Volgens een studie van de KUL, onder leiding van ene professor S.Ubsidie. professor in de Toegepaste Putjesschepperij & Rioolvernieuwing.

Ik kijk er al naar uit, u toch ook?

©GoNo

’t Zit er bijna op…

Voilà, ’t is weer voorbij. De Sint is reeds gekomen. De heilige man heeft z’n cadeautjes afgeleverd en is nu terug op weg naar Spanje. Wat ik sterk betwijfel. Volgens goede ingelichte bron zou hij gezien zijn in Parochiezaal “ de Koekoek”. Hangende aan de toog en brabbelend als een peuter van één jaar. Z’n zwarte piet vraagt zich af, hoe hij die rotzooi van z’n gezicht moet krijgen. Een zonnebank nemen met zwarte schoensmeer op je gezicht was blijkbaar toch geen goed idee. Wat je een mens allemaal kunt wijsmaken tegenwoordig, je wilt het niet weten…

De feestdagen komen er aan. De jaarlijkse traditie van zich vol te vreten, te pletter te zuipen in een sfeer van gemoedelijkheid en elkaar een voorspoedig gelukkig Nieuwjaar te wensen. Met een beetje geluk slaan ze voor een keer niet op elkanders muil. Vrede aan zij die van goede wille zijn. En het jaar zal eindigen zoals het begonnen was. Met een kater. De oorlogen die bezig zijn, zullen geen moment stoppen. Zij die geloven in een god, komen van een kale reis terug. God heeft ons al lang opgegeven. Wegens onverbeterlijk. De drie wijzen zullen, ook zoals elk jaar, uit het Oosten komen. In de USA geraken ze niet binnen. Zien er te veel uit als terroristen. Hun diplomatieke status van koning zal weggelachen worden. Zelfs de paus houdt zich op de vlakte. Maar die heeft een zwarte jeugd achter de rug. Waar hij volstrekt niets kon aan doen, iedereen was in die tijd bij de Hitlerjugend. Vroeger vertegenwoordiger van ene A.Hitler, nu van ene God. Zoek de vijf verschillen hé?

Ach, ’t zal ook wel voorbijgaan. We krijgen het obligate jaaroverzicht, waar we al de helft van vergeten zijn. En in 2012 zal de wereld toch vergaan. Voor de zoveelste keer. Met een beetje geluk zitten we op de eerste rij en kunnen we alsnog genieten van een spektakel dat je voor geen geld van de wereld zou willen missen. De ultieme zonsondergang. Met beeld en geluid in dolby…

Neemt niet weg dat ik m’n lezers toch het beste wens voor ’t nieuwe jaar…

©GoNo

Beste Sint

Sinterklaas ik wil U vragen
Heeft U even tijd voor mij
Ik zou zo heel graag willen zeggen
Rijdt mijn huisje maar voorbij.

Ik heb alles ruim voldoende
Echt mijn kast kan niet meer dicht
En in de garage, echt ik schaam me
Als je ziet wat daar allemaal ligt.

Als ik zie dat ergens anders
Een land niet heel ver hier vandaan
Mensen nog sterven van de honger
Kan U maar beter daar heen gaan.

Ik zag daar de moeders zitten
Met een kindje aan de borst
Maar ze konden hun kind niet zogen
Die stierven later van de dorst.

Grote kindjes zag ik zoeken
Op een stinkend vuilnisbelt
Kijkend of ze iets konden vinden
Om te verkopen voor wat geld.

Ik zag kinderen soldaatje spelen
Iets anders zagen ze immers nooit
En waren dan ook al tevreden
Als er geen bom werd gegooid.

Daarom Sint rijdt met U paardje
Dit jaar mijn huisje maar voorbij
Breng het maar naar die arme kindjes
Dan pas maakt U me echt heel blij.

Cartoons

Met dank aan Gazet van Antwerpen
www.gva.be