GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

woensdag 14 december 2011

Ik kijk er al naar uit, u toch ook?

Verleden jaar, ongeveer rond dezelfde tijd als nu, moesten we dik ingepakt en op skilatten onze kerst-en nieuwjaarsboodschappen doen. Nu hebben we bijna een rubberbootje nodig om onze cadeautjes in te kopen. De jaarlijkse ellende van wat zal ik nu weer kopen voor mensen die al alles hebben. Koop ik iets van vijf euro of van vijftig? Het resultaat blijft hetzelfde. Na enige tijd verdwijnt het ergens in een onderste lade. ’t Is zo’n beetje als met die cadeaubonnen. Meestal vindt je ze terug als de houdbaarheidsdatum al ruimschoots verstreken is…
Vandaag betaalt men zich rot aan kerstversiering, na Nieuwjaar gooien ze met de kerstballen naar je kop. Plots betaal je maar een fractie van wat je neerlegde in december. De Kerstman is nog niet goed verdwenen met de noorderzon of je ziet al overal de paashaas verschijnen. En dat gaat zo het hele jaar door. En als er al geen feestdag voorhanden is, dan zullen we er wel één uitvinden. Een paar jaar geleden was er een schuchtere poging om Halloween hier in te burgeren. We waren er nog niet rijp voor. Tot de scholen mee op de kar sprongen. Wonder boven wonder, het lukte. Nu komen ze ’s avonds verkleed als geraamte aan uw deur bellen. Mandje bij om snoep in te verzamelen en als het kan nog wat geldstukken. Binnenkort komen de Drie Wijzen ook weer hun opwachting maken. Die komen uit het Oosten. Niet bepaald de regio waar ik veel vertrouwen in heb.
Het Kindje Jezus zal geboren worden in z’n stalleke, voorzien van ecologisch verantwoorde spullen. Z’n kribbe is elektrisch verwarmd, door de zonnepanelen die op het schamele stalletje geplaatst zijn. De mest geproduceerd door de os en de ezel en bij uitbreiding de schaapjes, kadert perfect in het Mestoverschottenplan. Wordt verzameld om alsnog te dienen als gaslevering. Maria & Jozef dragen thermisch ondergoed want het kan verrekt koud zijn in de woestijn hé?
De paus weet als geen ander waar Abraham de mosterd gehaald heeft. Zal naar jaarlijkse gewoonte, een mis opdragen. Beetje lullen over vrede aan zij die van goede wil zijn, nog meer lullen over de arme mensen op deze aardkloot. Een beetje van leer trekken tegen het gebruik van condooms en na de wijze woorden van “ ga en vermenigvuldig u” zal hij aanschuiven aan een rijkelijk gevulde dis. Waarna hij hoogst persoonlijk, enige Heimatliederen ten gehore zal brengen. Daarna volgt een cd in 180 talen. Voor elk wat wils.
Na het feestgedruis, de houten koppen en de nodige katers verwerkt te hebben, zal men terug met beide voetjes op de grond komen. Met de vraag wat het nieuwe jaar zal brengen. Ga ik nu eindelijk die verdomde lotto winnen? Of wordt er van mij verwacht dat ik eerst moet meespelen? Zal die rijke suikeroom, die fortuin gemaakt heeft in de USA, en waarvan ik de enige nabestaande ben, eindelijk de geest laten? Ik beloof hierbij plechtig dat ik al die miljoenen in recordtempo zal opmaken. Kwestie van de economie te laten draaien. Misschien doe ik wel een bank open. Failliet kan ik toch niet gaan. De belastingbetaler heeft toch geld genoeg?
Met kerstdag kunnen we een bbq doen in onzen hof. ’t Zal 25° worden in de schaduw met kans op een bui. De meer dan 150 politici die ons landje rijk is, zullen het goede voorbeeld geven. Ze zullen voor het eerst in de geschiedenis, elk 100 asielzoekers in hun uit de kluiten gewassen villa’s ontvangen. Met kost en inwoon. Voorwaar een daad van menslievendheid. Het probleem van die arme avonturiers die geen dak boven hun hoofd hebben, verdwijnt als sneeuw in de zon. Maar eerst moet er nog sneeuw willen vallen, anders gaat die beeldspraak volledig de mist in. Wat levensgevaarlijk is en tot gladde wegen kunnen leiden. In combinatie met een laaghangende zon en een flitspaal heeft dit al meermaals tot kettingbotsingen geleid. Wat dan weeral gevolgen heeft voor hen die hun verzekering niet kunnen betalen. Of zonder rijbewijs rondrijden. Of beide. Om nog maar te zwijgen over de schade die toegebracht wordt aan het pas vernieuwde wegdek. En maar klagen dat er putten zijn in het wegdek. Ons landje is één grote put, altijd geweest, altijd zo blijven. Als je in België in een put roept, horen ze in China de echo. Echt waar en wetenschappelijk bewezen. Volgens een studie van de KUL, onder leiding van ene professor S.Ubsidie. professor in de Toegepaste Putjesschepperij & Rioolvernieuwing.

Ik kijk er al naar uit, u toch ook?

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage