GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

maandag 28 november 2016

Op een maandagmorgen, ergens rond de klok van 9 uur…




Hallo, u spreekt met de klantendienst van Gazet van Antwerpen. We hebben een aanbod dat u ongetwijfeld als muziek in de oren zal klinken...’

Ik moet even bekomen, hoe weten die dat ik naar muziek aan het luisteren ben, vraag ik me plots af…

Ja, ik ben inderdaad naar muziek aan het luisteren met koptelefoon, kwestie van een betere klank te hebben hé?’

Euh, wat zegt u?’

Ik zeg, en ik ga het geen twee keer herhalen, dat ik naar muziek aan het luisteren ben, verdomme nu heb ik het toch twee keer herhaald...’

Ja maar meneer, het gaat hem om een hernieuwing van uw abonnement...’

Ik heb mijn abonnement twee jaar geleden opgezegd. Zijn daar op die klantendienst wel bij de pinken, moet ik zeggen…

En wat mag dat onweerstaanbare en als muziek in de oren klinkende aanbod dan wel wezen? ‘

Ha, ik hoor dat meneer geïnteresseerd is. Welnu, dat doet mij deugd. U krijgt, verschiet niet, een volledige maand gratis de krant thuis bezorgd. Bovendien hebt u toegang tot de digitale krant en kunt u gratis meedoen met spelletjes om mooie prijzen in de wacht te slepen. Dat is pas een aanbod hé?’

Sjonge, wat een aanbod, ik word er niet goed van. Zoveel gratis, waar halen ze het? En ik die direct aan geldklopperij dacht, foei, foei…

Maar wacht, dat is nog niet alles. U krijgt er bovenop nog een Samsung 7, gratis voor niks. Altijd mooi meegenomen, zou ik zo denken of niet soms?’

Die kerel is een echte spraakwaterval, zoveel is zeker. Mijn oren beginnen te tuiten door de housemuziek die halvelings door mijn koptelefoon aan het razen is. Het leidt me af van dit toch wel uitermate boeiende gesprek…

Een Samsung 7, zegt u? Zijn dat niet die dingen die ze terug aan het roepen zijn wegens veelvuldig in brand schieten en ontploffen? Wilt u soms een aanslag plegen op mij? Bent u een terrorist soms?’

Nee, meneer, ik veronderstel dat u een grapje maakt?’

Uw veronderstelling is totaal verkeerd. Als ik inga op uw aanbod, zal ik waarschijnlijk uw gazet juist geteld één dag kunnen lezen. De volgende dag zal ik in uw gazet staan als slachtoffer van een ontplofte Samsung 7, geschonken door uw bedrijf. Maar dat laatste zal er wel niet bij vermeld staan hé?’

Maar meneer, het is toch een aanbod dat het overdenken waard is hé?’

Nee, beste vriend, ik ben mijn leven voorlopig nog niet beu. Als ik weer eens depressief ben, met zelfmoordplannen rondloop, zal ik uw klantendienst bellen. Naar het schijnt, de zon schijnt ook als er geen wolken voor drijven, alhoewel, met of zonder wolken, ze schijnt altijd, maar dit volledig buiten beschouwing gelaten en totaal niet relevant, hebben jullie het perfecte zelfmoordwapen in huis. Als ik met jullie in zee ga, krijg ik natte voeten.
Tussen haakjes, ik heb al een abonnement bij de collega’s. Plus nog een compleet gratis abonnement bij Express News. Een krant die al het overbodige nieuws de vuilbak in smijt. Ik heb geen boodschap aan het feit dat FC De Patattenvelden gelijk gespeeld hebben tegen FC De Pureestoempers. Of dat doperwtjes tegenwoordig met afsluitbare dopjes te verkrijgen zijn. Of dat prinsessenboontjes wel degelijk door aan lager wal geraakte prinsessen geplukt worden. Nee, dus, ik neem geen abonnement, nu niet en morgen niet. Gelieve mij dus niet meer lastig te vallen of uw klantendienst zal in de concurrerende pers verschijnen als doelwit van mijn nietsontziende en tevens bloeddorstige wraak. Dat laatste is een aanbod dat als muziek in uw oren zal klinken. De dodenmars gespeeld op de tonen van de Radetzky-mars. Het moet vooruitgaan, zeg ik altijd hé?’

Er volgt een oorverdovende stilte. Hij is waarschijnlijk de anti-terrorismecel aan het bellen. Ik moet beginnen oppassen met mijn gevoel van droge humor, vroeg of laat loop ik tegen de staanlamp. Tegen de lampadaire in het betere Vlaams. Ik hoor een sirene op de achtergrond, wat zijn die snel om mij op te pakken, denk ik dan…

Meneer, bent u er nog?’

Nee, ik ben er nog. Ik ben mijn valies aan het maken want de door u gebelde federale is al in aantocht, zo te horen...’

Wat zegt u?’

Laat maar, de gevangenissen zitten vol met onschuldige mensen die geen abonnement bij uw krant genomen hebben. In wat voor een dictatuur leven wij hé?’

Weer een stilte. Ik begin het gewoon te worden. Waarschijnlijk belt hij nu de psychiatrische dienst van een bevriend ziekenhuis en wordt ik niet alleen door de federale opgepakt, maar ook nog eens platgespoten door een bodybuilder in witte frak…

Hallo klantendienst, bent u er nog?’

Ik hoor niets meer. Zelfs geen geluid dat zegt dat hij de hoorn op de haak gegooid heeft. Verdomme, denk ik, ze zijn me aan het afsluiten van de buitenwereld. De volgende stap is het afsluiten van water, gas en elektriciteit. In die volgorde, zo staat het in hun handleiding. ‘t Is proper, net nu ik al mijn rekeningen betaald heb, denk ik dan…

Epiloog…

Dat ik niets meer hoorde, kwam uitsluitend door het feit dat de batterij van mijn mobieltje leeggelopen was. Waarvoor mijn excuses aan de klantendienst. Het was niet mijn bedoeling om onbeschoft te wezen, ik ben wel degelijk en goed opgevoed in de brousse. Weliswaar tussen de apen en andere primaten, maar dat is maar een detail hé?


©GoNo

maandag 14 november 2016

Traditiegetrouw leggen ze een krans aan mijn standbeeld…





Ik ben aan het nadenken over hoe ik het beste een petitie online kan zetten die voor eens en altijd komaf zal maken met alle tradities die een schijn van discriminatie vertonen.
Maar eerst zal ik een meldpunt maken waar iedereen die zich geroepen voelt om discriminerend gedrag aan de kaak en andere lichaamsdelen te stellen, zich ten volle mogen uitleven in het al dan niet verzinnen van nonsens…

Laten we om te beginnen een kleine aanzet geven…

Vindt u ook niet dat we komaf moeten maken met het hele kerstgebeuren? De drie Wijzen, die helemaal zo wijs niet waren, want je moet al goed gek zijn om een ster te volgen, zijn met drie. Vandaar de Drie Wijzen hé? Ik heb ook eens een ster gevolgd, turend naar de heldere hemel, liep ik tegen een lantaarnpaal. Ik heb die nacht nog nooit zoveel sterren gezien. Waarom waren die niet met vier? Lijkt me stukken gemakkelijker om een kaartje te leggen. Het waren drie koningen en ze kwamen uit het Oosten. Ja zeg, die waren al in het Oosten hé? Palestina ligt niet in het Westen bij mijn weten. Drie koningen? Van welk land waren die koning? Bijna heel het oosten was in die tijd van de Romeinen. Dus moeten die kerels ergens uit Perzië gekomen zijn. Of uit China, maar ze zagen er niet uit als loempia’s. Als ik de afbeeldingen bekijk van die drie Wijzen, valt het me op dat er weer een zwarte bij is. Die naast de kamelen loopt. Waarom mag die zwarte ( die toch ook koning is ) niet op een kameel zitten? Discriminatie van de bovenste plank, zou ik zo zeggen. De zwarte medemens afgebeeld in een onderdanige rol. Een schoolvoorbeeld van übermensch en untermensch, apartheid bestond toen ook al…

Hebben mijn voorouders daar voor de nazi’s bestreden? Om nadien geconfronteerd te worden met deze ongelijkheid in de geschiedschrijving van de geboorte van het Kindeke Jezus?
Weg met deze traditie die de blanke overheersing promoot, denk ik dan…

De herders lagen bij nacht in het veld. Ze hadden hun schaapjes geteld. Allicht wel hé? Schapen waren een bron van inkomsten en werden verkocht aan slaploze lieden die ze dan gratis opnieuw mochten tellen. Opnieuw en opnieuw, om in slaap van te vallen hé? Feitelijk, werden die schapen gediscrimineerd. Waarom herderden die herders geen kippen? Nee, het moeten schaapjes zijn. Het kan ook zijn dat die herders geen stokken genoeg hadden om hun kippen te laten slapen. En met tweeduizend kippen een bezoekje brengen aan een pasgeborene lijkt me ook al niet voor de hand liggende. Jozef werd al horendol van het gekakel van zijn Maria. Schaapjes mekkeren wel, maar dat doen politici ook hé? Nee, het is en blijft een discriminatie ten opzichte van alle andere diersoorten. Weg dus met de traditie van schaapjes tellen, denk ik dan…

Een kerstboom zetten, waar halen ze het hé? In Palestina groeien verdorie geen kerstbomen. Je mag al blij zijn als je een palmboom vindt. Of hebben die Romeinen kerstbomen meegebracht uit het Westen? Zou kunnen. Die Romeinen waren van alle markten thuis. Maar een kerstmarkt is hier al afgeschaft, het is nu een wintermarkt. Ik, persoonlijk, vind dat een discriminatie tegenover de palmbomen. Wat is er mis met een uit de kluiten gewassen palmboom? Het zou zelfs een stimulans zijn voor de lokale bevolking in Palestina om een bloeiende economie op te zetten in het exporteren van palmbomen. Als het ware een exotisch tintje toevoegen aan onze toch wel grijze beschaving, zou ik zo denken. Versier eens een palmboom, het is weer eens iets anders. Schilder wat cocosnoten in de kleuren van de natie. Het geeft direct een samenhorigheidsgevoel, samen onder een palmboom patriottische liederen kwelen, lijkt me bevorderlijk voor de sfeer die er met kerstdag heerst..

Dus geen discriminatie meer tussen palm- en kerstboom. Weg met deze traditie, ik kan nog uren doorbomen hé?

Er zijn zo veel tradities die afgeschaft kunnen worden. Tradities die stukken van een mens kosten. In deze tijden van bezuiniging moet men nadenken of het wel nog van deze tijd is om ons zuurverdiende geld uit te geven aan meestal nutteloze cadeaus. Die nadien ergens in een onderste lade terecht komen. Wie heeft er feitelijk die traditie in het leven geroepen? Wie is er op het idee gekomen om met Kerst of Nieuwjaar cadeautjes te schenken? Iemand moet toch ooit de eerste geweest zijn? Ik denk dat de drie Wijzen de eerste waren want die hadden kamelen volgepakt met wierookstokjes, mirre en een paar kilo goud. Plus een enveloppe met een Visakaart voor Maria, om te shoppen in het winkelcentrum van Betlehem. Dat van Jeruzalem was in die tijd nog niet open, heb ik me laten wijsmaken. Je mag niet vergeten dat de Joden een ongelooflijk gevoel voor zakendoen hadden…

Dus weg met die traditie van geschenkjes te geven met die feestdagen. Iedere weldenkende mens met een beetje budgetbeheer zal me gelijk geven. Hopelijk toch?

Met Pasen rapen we eieren. Paaseieren. Van witte en zwarte chocolade. Tot dusver geen discriminatie tussen de eieren. Maar als je een zakje paaseitjes koopt, zitten er meer zwarte in dan witte. Hier zijn de blanke eitjes dus in de minderheid. Is dat nu een aanzet tot onderdrukking van de blanke eitjes? Je zou het haast denken hé? Waarom niet van elke soort even veel? Ja maar, zullen de tegenstanders van het afschaffen zeggen, dat is spijkers op laag water zoeken. Sla ik de nagel op de kop, als ik zeg dat schrijnwerkers over deze materie al gediscuteerd hebben? Niet vergeten dat Jozef, de pleegvader van Jezus, een schrijnwerker was. Het kruis waar zijn teerbeminde pleegzoon kwam uit zijn atelier. Goede kwaliteit, zeiden de Romeinen, voor die prijs nemen we er een dozijn. Ze kregen nog reductie ook. Jezus heeft later, toen hij al hangende het panorama aan het bewonderen was, zijn pleegvader meermaals vervloekt. Maar ik ben, zoals gewoonlijk, aan het afdwalen…
Vroeger brachten de klokken van Rome de paaseieren. Dat is verleden tijd hé? De klokken van Rome zijn nu ufo’s geworden. Ik heb nog nooit een ufo paaseieren zien gooien. Maar ik heb ook nog nooit een ufo gezien…
Nu is het de paashaas die de eieren in het rond strooit. Waarom geen paaskonijn, vraag ik me af. Wat is er mis met een Vlaamse reus, een raszuiver konijn, dat met zijn afgeknot staartje vrolijk kwispelend paaseieren in uwen hof strooit? In een appartement ligt het al iets moeilijker. Maar als hij zwart ziet, komt het omdat hij meegekomen is met zwarte piet, los door de schoorsteen, ettelijke maanden te vroeg, maar zo blijft de commercie draaien, zullen we maar denken hé?

Dus? Afschaffen deze traditie. Geen discriminatie meer tussen konijnen en hazen. Oplossing voor een nog in het leven te roepen probleem? Konijnen met hazenlippen, die zwarte en witte eieren leggen…en eventueel bruine eieren met dubbele dooiers…

Zo, met deze toch wel verhelderende aanzet tot het oprichten van een facebookpagina, met als hoogdravende titel: ‘ Het Nieuwe Minderheidsforum’ of kortweg HNM, hoop ik mijn medemensen een forum te bieden waar zij al hun grieven kwijt kunnen. Het zal bijdragen tot een mindere verzuurde wereld, waarvoor ze mij later nog zullen gedenken met een standbeeld, waar ze traditiegetrouw, ieder jaar een bloemenkrans zullen neerleggen tot meerdere eer en glorie van mezelf en de natie…

©GoNo






vrijdag 11 november 2016









Traditiegetrouw zal hij weer zijn intrede doen…


Het begint stilaan een traditie te worden bij hen die een traditie willen onderuit halen. De discussie over het al dan niet zwart-zijn van de hulppieten laait bij onze noorderburen weer op. Met enige verbazing kijk ik er naar, mij afvragende of die nu echt niets beter te doen hebben om te betogen bij de intrede van die in soepjurk gestoken kindervriend. De Sint is een communist of een socialist, anders zou hij niet in het rood gekleed gaan hé? Als de pieten dan toch blank moeten zijn, dan moet de Sint een kleurling zijn. Kwestie van de kerk in het midden te houden, denk ik dan….

De Sint is ontsproten uit een katholieke overlevering, iets om kinderen bang mee te maken. Voor de volwassenen hadden we het vagevuur ( ondertussen afgeschaft, wegens gebrek aan kandidaten ) en de hel. De hel bestaat nog, daar leven we momenteel al in. Het zal van ons geen grote aanpassing vergen, we zijn al het één en andere gewoon hé?
De zwarte piet was in wezen een Moor, nee, geen schoorsteenveger avant-la-lettre. Zijn zwarte kleur kwam dus niet van het roet in de schoorsteen. Nu zien we blanke pieten met enkele zwarte vegen op hun tronie. Het lijken wel commando’s. Ze moeten alleen nog hun blijde intrede doen hangende aan een parachute. Sinterklaas en konsoorten die uit de hemel dalen, ‘t is eens wat anders dan Jezus en zijn mama die ten hemel stegen hé?

Maar kom, laten we wel wezen, zij die nu het hardste roepen dat het een vorm van racisme is, hun kinderen zullen op de eerste rij staan om versnaperingen te bemachtigen. Mijn kleindochter wordt negen jaar en gelooft al sedert haar vijfde niet meer in de Sint. Ze is meer geneigd om in de Kerstman te geloven, waarvan ze denkt dat die aandelen heeft in Coca-Cola. Het zal ook wel een beetje aan mij liggen, gezien ik haar de economische noodzaak uitgelegd heb die Sancta Claus ( die dan weer zijn naam gestolen heeft van de andere sint ) op zijn palmares mag schrijven. Een wereld zonder cola, je mag er niet aan denken hé?

Zoals met al die traditionele hoogdagen, is het één grote commercie geworden. Feitelijk worden we misbruikt door de reclamejongens, die ons al die reclame door de strot duwen. Natuurlijk, we zijn vrij om hier aan mee te doen of niet. Maar probeer maar eens die op een transgender lijkende Sint van je af te houden als je kleine kinderen hebt? Waarom doet die niet mee aan het Eurovisiesongfestival? Gegarandeerd dat hij wint. Conchita Worst ( waarvan niemand nog weet wie die ook alweer is ) heeft het hem al voorgedaan. Er is nog toekomst voor die lieve Sint, denk ik dan…

De Sint doet traditiegetrouw zijn intrede in Antwerpen. De burgervader zal hem verwelkomen alsof hij de nieuwe president van de VS is. De veiligheidseisen zijn enorm. Onder zijn jurk zal de Sint een kogelvrij vest dragen. Op de daken zullen scherpschutters plaats nemen, een met machinegeweren bewapende helikopter zal constant over de massa cirkelen. Maar ze zullen ook pepernoten, chocoladen sintjes, witte en zwarte pietjes uit strooien. Waarna er een vechtpartij zal ontstaan onder de ouders om toch maar zoveel mogelijk te pakken te krijgen. Het parcours is zoals in Nederland volledig afgemaakt met nadarhekken met poortjes. Aan ieder poortje wordt je gescand op verborgen wapens en eventuele bomgordels. Tussen de zwarte pieten lopen er geheime agenten. Herkenbaar aan de witte oortjes en de zonnebril die ze dragen. Ze zijn ook een beetje minder luidruchtiger en spontaner dan de echte pieten. Dat mag de pret niet drukken hé? Het zal de aanwezige kinderen worst wezen, die vinden dat zelfs spannend.

De Sint zal dit jaar niet aankomen met de stoomboot uit Spanje. Nee, beste gelovigen, die neemt het vliegtuig vanuit Barcelona Airport, beter gekend als El Prat, stapt af in Zaventem om de trein te nemen naar de marinebasis van Zeebrugge waar ze hem op een aftandse torpedojager zullen zetten. Die met een beetje geluk Antwerpen nog zal halen. In geval van niet, zal hij de geschiedenis ingaan als een heilige bootvluchteling. Verzuipen zal een beetje moeilijk liggen, gezien die brave man al eeuwen dood is hé?

Het is een beetje zoals met dat kindeke Jezus, die alle jaren opnieuw geboren wordt. Die moet dat toch zo beu zijn als koude pap, wetende dat hij geboren wordt om op een kruis te eindigen?
Verdikke, denkt die kleine, ‘t is weer van dat, nu lig ik nog in een kribbe vol met stro, straks hang ik te bengelen aan een kruis. En iedere keer hetzelfde panorama dat ik te zien krijg. De opkomst is iedere jaar ook minder en minder. Straks staat alleen mijn mama er nog en één Romeinse soldaat. Dobbelen om mijn schamele kledij doen ze al lang niet meer, ze steken zelfs geen speer meer in mijn zijde. Om nog maar te zwijgen van mijn mede-gekruisigden. De zogenaamde goede moordenaar verwijt me dat de slechte moordenaar een beter leven heeft als hij. Die zit in de hel, het is daar alle dagen feest in plaats van een hele dag de lof te zingen van de Heilige Drievuldigheid. Ja ja, denkt kindeke Jezus, het is een traditie die zoetjesaan ten dode opgeschreven staat…

Maar deze afdwaling buiten beschouwing gelaten, het sinterklaasgebeuren is en blijft een kinderfeest. Tot spijt van wie het benijdt?


©GoNo

vrijdag 4 november 2016

Ruzie met mijn muzie...




't Is regenachtig weer, een echt herfstweertje dus. Maar we mogen niet klagen en nog minder zagen, de zomer mocht er zijn. Wat zegt u? Dat het lang geleden is dat u mij nog gehoord heeft? Daar was een reden voor, de muze had me in de steek gelaten. Kan gebeuren hé? Lag aan mijn eigen, liep te veel naast mijn schoenen, zei ze. Kan bijna niet anders, was mijn antwoord, probeer maar eens met opgezwollen voeten in uw schoenen te geraken. Vocht in uw voeten en knieën, zei mijn huisdokter. Wat kan ik eraan doen,vroeg ik. Uw zweetvoeten laten amputeren, misschien? Moet je geen dokter hebben, altijd de leukste in zijn praktijk…

Ze heeft me dus in de steek gelaten. Compleet onverwacht. Mijn kater zat op de sofaleuning te grijnslachen. Die weet er meer van, dacht ik. Katten hebben een instinct voor onzichtbare wezens. Honden voelen ook aan wanneer er iemand gaat sterven. Ik heb dat ook, maar da's meestal als ik te veel Kriek gedronken heb, dan voelt het aan alsof ik ga sterven. Vroeg of laat zal ik wel eens prijs hebben, staat als een paal boven water. Maar er zijn leukere dingen om over te schrijven, denk ik dan…

Hoe mijn muze er uit ziet? Blond, mooie borsten, een slanke leest en eindeloze benen. Kortom, een droomvrouw hé? Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik haar nog maar een paar keer gezien heb. Ze verschijnt niet zo vaak, gezien we een platonische relatie hebben.
De laatste keer dat ik haar zag was een maand geleden. 't Kan ook langer geleden zijn, mijn geheugen laat me soms in de steek…

' Dag Diana, mijn goddelijke muze…'
Ik heet haar Diana, omdat ik vermoed dat ze nogal een jachtig bestaan heeft.

' Dag GoNo, mijn zelfverklaarde schrijver en dichter van het zevende knoopsgat…'
Dat begint hier al goed,was mijn eerste gedacht.

' Wat een eer en genoegen om je nog eens te zien, toevallig in de buurt zeker?'
' Nee, ik kwam feitelijk vragen wat je van mijn nieuwe outfit vindt. Gekregen van Mars, een god met ballen aan zijn lijf.'
Ze zei het op een toon die aan duidelijkheid niets te wensen overliet. Ik voelde een opkomende jaloezie, die als een mes door mijn hart sneed…

' Je moet eens een kleedje vragen aan Atlas, die draagt een grote bal. Op zijn schouders nog wel. Tussen zijn benen zou geen zicht zijn hé?'
' Bespeur ik daar een beetje jaloersheid? Wel, wel, wel! Maar is het mooi of niet?'
' Mooi is het zeker, ik vroeg me al af waar mijn overgordijnen gebleven waren. Dat bloemetjesmotief staat je geweldig, moet ik zeggen, past perfect bij mijn behang…'

Ze keek me aan met vlammende ogen, van humor heeft ze weinig of geen kaas gegeten. Kaasfondue zal ze ook wel niet lusten…

' GoNo, soms krijg ik de neiging je naar Olympus te zenden. Honderd keer te voet naar boven, zou je conditie ten goede komen. En dan kan Atlas zijne grote bal over je heen laten rollen. Zo plat als een vijg of een pannenkoek, je kiest maar hé?'

Ik kreeg meer en meer de indruk dat ze precies kwaad was. Wat had ik nu weeral verkeerd gezegd? Soms is het over eieren lopen, denk ik dan…

' Je moet niet zo kwaad zijn, slecht voor het hart hé?'
' Goden en godinnen hebben geen last van hun hart. Onsterfelijk zijn heeft zo zijn voordelen hé?'

' Krijgen jullie ook een pensioen? En muze spelen, is dat vrijwilligerswerk? Wat als je een ongeval krijgt op weg naar één van je cliënten? Ben je verzekerd of moet je alles uit eigen zak betalen?'
Ik probeer het over een andere boeg te gooien. Ben ik geweldig sterk in, een aangeboren talent.

' GoNo, je kletst uit je nek, maar dat zijn we al gewoon hé? Zonder mij krijg je geen woord op papier, laat staan een deftige zin. Dus je vindt dat ik gekleed ben in een overgordijn?'
' Nee, helemaal niet, je doet me alleen maar denken aan The Sound of Music. Die kinderen van de kapitein kregen ook speelklederen gemaakt uit versleten gordijnen. En die stonden er ook geweldig mee…'
' Houd je sarcasme voor je zelf, als het zo zit, ben ik weg, foetsie en de wind van achteren…'

Zoals ze gekomen was, was ze plots verdwenen. Mijn smeekbeden kregen geen gehoor. Ook niet bij mijn kater. Telkens ik een bloemetjesmotief zie, begint het angstzweet uit te breken. Komt ze nog ooit terug? Zal ik later gedoemd zijn om honderd keer de Olympus op te rennen? Word ik platgewalst door Atlas zijne grote bal? Allemaal vragen waar ik nu mee zit.

Je zou voor minder wakker liggen hé?

©GoNo