Recht-of kromspraak?
Hemeltergend
noem ik dat. Een meisje van Kosovaarse afkomst, die als baby naar
hier gekomen is, wordt het land uitgewezen. Ze is zestien, heeft haar
hele leven hier doorgebracht en mag nu opkrassen. Na zestien jaar
moet ze terug naar haar land van herkomst...
De ouders
krijgen het verwijt dat ze de procedure nodeloos getrokken hebben.
Maar is het niet de plicht van elke ouder om zijn kind de best
mogelijke toekomst te geven?
Zelfs al zouden
de ouders in de fout gegaan zijn, dan kan men toch geen kind straffen
met deportatie naar een land waar ze geen enkele band mee heeft? Ze
is verdomme hier opgegroeid, spreekt onze taal beter dan sommige
federale ministers, die verondersteld worden beide landstalen onder
de knie te hebben...
Na zestien
jaren in dit apenland, moet men niemand meer uitwijzen. Ze studeert
hier, heeft haar kennissen en vrienden hier en niet in Kosovo. Regels
zijn regels, zeggen ze bij Vreemdelingenzaken. De wet moet toegepast
worden. Ja, denk ik dan, dat zeiden ze onder de Duitse bezetting ook.
Ja maar, als we telkens uitzonderingen maken, heeft dat een
aanzuigingseffect. Bullshit hé, komen ze nu pas tot die conclusie?
Na zestien jaar? In mijn ogen zijn die van Vreemdelingenzaken zo zot
als een achterdeur. Er lopen hier sujetten rond met een strafblad
waar ze een kruiwagen voor nodig hebben om hun bewijs van goed gedrag
en zeden te vervoeren. Dat meisje heeft niemand iets misdaan, heeft
een vlekkeloos parcours afgelegd en weet hoe men bloemkolen met worst
moet klaarmaken...
Nee, dit is
hemeltergend. Mensonwaardig. Dit is spelen met de toekomst van een
tiener. Een zoveelste politiek spelletje op de kap van een onschuldig
kind. Om te bewijzen dat ze hun werk goed doen? Onnozelaars, je moet
niet gestudeerd hebben om iemand uit wijzen. Je heeft het bevel aan
de politie om die personen op te pakken, op te sluiten en klaar is
kees. Het gezin was niet ondergedoken, zat dus niet in de
illegaliteit. Opgepakt voor de schoolpoort terug opengaat. De timing
is perfect hé? Geen gedoe met medestudenten, die petities en
betogingen organiseren. Geen pottenkijkers dus, maar ze hadden de
sociale media vergeten. Kan gebeuren als men in ivoren toren zit..
Alle hoop is nu
gevestigd op een rechter, die voor één keer zijn of haar hart laat
spreken. Niet in het belang van de politieke kaste, maar in het
belang van dat meisje. Zouden er nog zulke rechters bestaan? Ik heb
er mijn twijfels over, gezien de rechtspraak hier. Of moet ik zeggen
de kromspraak?
©GoNo