GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

donderdag 21 februari 2013

Laatste gesprek van Z.H. Paus Benedictus XVI met Kerk en Beven…

Help, m'n keuken staat in brand...







“ Uwen Heiligheid, mag ik u bedanken voor dit allerlaatste gesprek dat u zult geven alvorens de vergetelheid van het kloosterleven op te zoeken?”
“ U moogt mij bedanken met een donatie van enkele honderdduizenden eurookes. Dit ter ondersteuning van pausen die op vervroegd pensioen gaan. En tot meerdere glorie van God, uwen Schepper, waarvan ik de plaatsvervanger ben…”
“ Ik zie dat u nog altijd even grappig bent als vroeger in de jaren veertig van de vorige eeuw hé?”
“ Ja jong, ik lach me nog altijd te barsten met deze vergankelijke wereld. Maar ‘k moet eerlijk toegeven dat het wat minder aan ’t worden is. M’n kaakspieren willen niet goed meer mee.  M’n onderste kaakspieren ook al niet, maar ’t zal me worst wezen, ik draag toch een pamper…”
“ Maar uwen Heiligheid, bisschop van Rome, laat u feitelijk de Kerk niet een beetje in de steek?”
“ M’n goedgelovige vriend, ik ben de spirituele leider van een genootschap die de leer van Christus hoog in het vaandel voert. Met een kruis als symbool, dat staat voor het lijden van Jezus, de zoon van God. Die job van paus heb ik nooit gewild, ik had al een mooie carrière achter de rug. Maar al die verplichtingen die deze functie met zich meebrengen zijn er teveel aan. Ik heb verdorie geen moment rust, altijd maar reizen en overal de clown moeten uithangen, kruipt niet in je kouwe kleren hé?”
“ Maar uwen Geiligheid, U kon toch weigeren?”
“ Dat geloof je zelf niet hé?”
“ Jawel, ik zou geweigerd hebben als ik mij niet ten volle kon inzetten voor dit ambt…”
“ Luister eens goed, beste onwetende en goedgelovige, als God u roept kan je niet weigeren. En de meerderheid heeft beslist dat ik Zijne Zaligheid Paus Johannes-Paulus II moest opvolgen. Ik voelde het al aankomen, na de tweede ronde lag ik met vier stemmen voor. Ik probeerde vlug nog wat vijanden te maken onder de kardinalen en heb zelfs gedreigd dat ik alle kardinalen die voor mij gestemd hebben de laan uit te sturen. In hun geval de Via Dolores, kwestie van de kerk in ’t midden te houden…
“ ’t Heeft schijnbaar niet veel geholpen, zo te zien?”
“ Nee, laten we wel wezen, die mannen zijn allemaal vast benoemd hé. Vaste positie met uitzicht op een mooi pensioen. Dus waarom zou ik ook niet nog een beetje mogen genieten? ’t Is allemaal begonnen toen ik me niet meer kon bukken. Ik zag een briefje van tien euro liggen op ’t St-Pietersplein toen we een rondritje aan ’t maken waren tussen de tienduizenden gelovigen. Ik zeg tegen m’n kamenier, de eerwaarde heer Schnitzelfrits, die heet echt zo, de man kan er ook niets aan doen, ik zeg dus tegen hem: kijk 10 euro, bukt u…- doet die kerel toch wel z’n broek naar beneden zeker in de pausmobiel. Ik was van de hand Gods geslagen. Ik hoorde plots de klokken van Rome en ’t was nog geen pasen. Ik zag de klepel met bijbehorend klokkenspel. Halleluja, dacht ik, toen ik hem een stevige trap met m’n legerbottine gaf. De eerwaarde kamenier jankte het uit, maar ik moet eerlijk toegeven dat hij jankte in het Latijn. Ik heb hem overgeplaatst naar het klooster waar ook monseigneur Vangheluwe verblijft. Die twee gaan goed overeenkomen, denk ik…
“ Heilige Vader, hebt u nog een goede raad voor uw schaapjes, die aan het verdwalen zijn en niet goed meer weten waar het Licht brandt?”
“ Euh, ik zou zeggen dat de Heer als Hij een deur sluit, altijd wel een venster laat openstaan. Maar een beetje verluchting is gezond. De Kerk zal niet ten onder gaan omdat ik aftreed. En als troost zal ik voor jullie bidden. Hierbij geef ik uw lezers de pauselijke zegen Urbi en Orbi. Ga nu allen heen in vrede en vergeet den offerblok niet…”
“ Uwen Heiligheid, ik dank u voor dit verhelderend gesprek en moge uwen pauselijkheid het aanschijn van de Heer zo vlug mogelijk prijzen…”
“ Zo gehaast ben ik nu ook weer niet hé?”

©GoNo

dinsdag 12 februari 2013

Vacature: Paus gezocht, zelfstandig kunnen werken…





Paus Benedictus is aan het einde van z’n Latijn. De H.Vader houdt het voor bekeken. Z’n gezondheid laat veel te wensen over en hij wil niet eindigen zoals z’n voorganger die niet meer wist of het nu Kerstmis of Pasen was. ’t Is zeshonderd jaar geleden dat ze in het Vaticaan nog zo’n grap meegemaakt hebben. Een paus treedt niet af, die sterft op z’n H.Stoel. Zelfs al is het een kakstoel met een vergulde pot.
De man is vijfentachtig en lijdt aan artrose en nog wat van die ongemakken die de leeftijd van een hoogbejaarde met zich meebrengen. Hij is acht jaar paus geweest, genoeg is genoeg moet hij gedacht hebben. Ik kan niet blijven lullen over Onze Lieve Heer, niemand gelooft me nog. Alleen de arme negerkes geloven nog, maar die krijgen dan ook zilverpapier. En voetbaltruitjes met reclame van Taxi Verboven. Of de te grote kostuums van Bart De Wever. Nee, paus zijn de dag van vandaag is geen lachertje. Altijd maar er moeten opwijzen dat abortus, euthanasie, condoomgebruik tegen de leer van Christus is, je zou voor minder er de brui aangeven hé? En dan spreken we nog niet over homo-lesbienne huwelijken. Toen er een gayparade vlak voor z’n deur passeerde, was dat de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen. Hij mompelde iets van dat den Duits moet terugkomen en ’t scheelde niet veel of hij had z’n kostuum van de Hitlerjugend terug aangetrokken. Z’n kamenier kon hem juist op tijd nog tegenhouden door met gestrekte arm voor hem te gaan staan. Na het klakken van de hielen was de paus gekalmeerd; Hij deed een schietgebedje, in de hoop dat de Heer zou ingrijpen en met enkele fikse blikseminslagen heel die gayparade de eeuwigheid in zou sturen. Toen hij zich zelf eens goed bekeek in de spiegel, kwam hij tot de conclusie dat hij zelf bijliep als een overjaarse travestiet. God in de hemel en ik op aarde, zeg dat het niet waar is hé, riep hij uit. Je donne la pipe à Saint-Martin, zei hij met Duits accent en een lichte Latijnse ondertoon…
Hij gaat vanaf 28 februari op pensioen, maar eerst neemt hij nog vakantie in z’n buitenverblijf. Omringd door nonnen, die z’n zweetvoeten mogen wassen, want da’s de traditie hé? Moesten ze geen nieuwe paus direct vinden, ik stel me altijd kandidaat voor deze job. M’n Latijn is wel niet zo goed, maar daar kan aan gewerkt worden. Rome is ook niet gebouwd op één dag…

©GoNo

maandag 11 februari 2013

Paus treedt af...

Uit welingelichte bron vernemen wij dat de kogel door de kerk is, de paus treedt af en zal in dienst treden bij Studio Vandersteen. Er waren al langer geruchten dat de paus z'n hart en keppeltje verloren had in Kalmthout. Als grote kindervriend ( zoals bijna alle paters en priesters ) zal hij kerkelijk geïnspireerde Urbi & Orbi's tekenen. We wensen hem bij deze een vaste hand en een vruchtbare oude dag in het klooster van Opgrimbie.

De redactie van Kerk & Beven

Op foto klikken voor vergroting