Legaal in het zwart werken...

Hij is beroepsdopper en is er nog fier op ook. Heeft heel zijn leven nog maar enkele jaren gewerkt. Hoe hij het doet is me een raadsel, moet toch ergens connecties hebben denk ik dan…

Hij zit achterover geleund op z’n terrasstoel, een uitgezakte zak die zoals gewoonlijk het hoogste woord voert. Z’n twee vrienden, dezelfde categorie van blaaskaken en nietsnutten die al jaren leven op de kosten van de maatschappij, geven hem telkens volmondig gelijk. Waarschijnlijk omdat hij trakteert…

Ik luister z’n gesprek af en val van de ene verbazing in de andere…

“ Ik heb weer een goede slag geslagen. Eentje die me veel geld opgebracht heeft...”

“ Hoe komt het dat jij iedere keer een goeie slag slaat?”vraagt z’n collega.

“ Bij de pinken zijn en het goed kunnen uitleggen hé?”is z’n antwoord.

“ Ja, uitleggen is een kunst, je had in de politiek moeten gaan...”zegt z’n andere collega een beetje jaloers, zo te horen.

“ Weet je nog die rijke weduwe met die villa in Brasschaat? Waar ik die serre heb gebouwd die ik tweedehands en voor nieuw heb verkocht? Ja, die zelfde weduwe belde me op met de vraag of ik een tuinhuisje kon plaatsen. Natuurlijk, zei ik, ik heb er nog eentje in de aanbieding, voor een zacht prijsje omdat u het bent!”

Bij mijn weten is die kerel al jarenlang op de dop. Het begint hier deftig te ruiken naar zwartwerk. Waar zijn al die inspecteurs, als je ze nodig hebt zie je ze niet of zou die ene die weggedoken zit achter z’n krant er eentje zijn?

“ Willen jullie wat bijverdienen?”vraagt hij aan z’n collega’s.

“ Natuurlijk, maar ‘t is toch in het zwart hé?”

“ Nee, onnozelaar, alles is aangegeven aan de belastingen en je krijgt vrijstelling van stempelcontrole. En als je dat niet gelooft maak ik je wat anders wijs...”zegt hij meesmuilend.

Ze zijn eindelijk tegen de lamp gelopen. De nieuwe vriend van de rijke weduwe is hoofdcontroleur van de belastingen in Brasschaat. Een beetje navraag links en rechts leerde hem wie dat triootje nietsnutten waren. Politie en inspectie erbij gehaald. De heren mochten mee naar het bueau om verhoord te worden. Er is nog gerechtigheid, denk ik dan…

Gisteren las ik in de krant dat het trio veroordeeld is tot zes maanden voorwaardelijk met een boete van 25 000 € er bovenop. Ze kunnen nu linea recta naar het OCMW. Of ze nu hun les geleerd hebben is nog maar de vraag. Ze zullen geen dag in de cel moeten. Je wordt hier harder gestraft als je een brood steelt dan dat je de maatschappij oplicht.

Groot was dan ook mijn verwondering toe ik hen terug zag op het terras van m’n stramkroeg. Hij zat apart aan een tafeltje, de twee andere heren aan een andere tafeltje. Ze bezagen hem als een rotte vis, die een kwalijke geur verspreidde. Ik heb zo het vermoeden dat er een kink in de kabel en hun vriendschap gekomen is. Vroeg of laat gaan er hier doden vallen. Tegenwoordig smijten ze overal handgranaten binnen. Stel je voor, als ze niet ver genoeg smijten, bestaat de kans dat er een granaat onder m’n stoel rolt. Vaarwel en veeg me een beetje deftig bij elkaar hé?

Ik heb besloten om voorlopig dat terras te mijden en naar m’n andere stamkroeg te gaan. Hopelijk vergissen die granaatgooiers zich niet van locatie...want het is aan de overkant.

Als er mensen geinteresseerd zijn in een paar goeie klusjesmannen, die volkomen legaal in het zwart werken, laat het me weten. Ik vraag maar een klein percentje op de geleverde arbeid en zal er persoonlijk op toe zien dat de inspectie en belastingen in Brasschaat blijven…

©GoNo