Positief denken hé?
Er
zijn zo van die dagen dat ik alles zo beu ben als koude pap. Soms
vraag ik me af waar deze planeet naar toe gaat. Sla er de krant op na
en de ene onheilstijding na de andere komt op je af. Het is alsof de
wereld louter nog bestaat uit dieven, moordenaars en gespuis die
normaal thuis horen in een slechte B-film. Onze planeet lijkt bevolkt
met een horde psychopaten en er komen er steeds meer bij. Steek-en
vechtpartijen zijn als het ware schering en inslag geworden….
Als
ik mijn beklag maak (inherent aan het ouder worden, vermoed ik),
krijg ik als antwoord dat er ook nog positieve kanten aan deze
maatschappij zijn. Wat is er dan zo positief aan iemand die zijn
ex-liefje vermoord omdat ze niet langer zijn bezit wil zijn? Wat is
er zo positief aan asielzoekers die onze vrouwen en kinderen
verkrachten? Of zelfs vermoorden? Wat is er positief aan
beleidsmakers die hun kop in het zand steken en zeggen “ wir
schaffen das “? Overal oorlog en als er ergens geen oorlog is,
zullen die zelfde oenen er wel voor zorgen dat we met angst gaan
slapen, niet zeker of er morgen geen waterstofbommetje op onze kop
terecht komt hé? Moest ik geld hebben, ik stak het in aandelen van
de wapenproducenten. Naar het schijnt is de rendement geweldig hoog.
In atoomwapens nog hoger. Er is veel vraag naar. De handleiding is
geweldig verhelderend. Druk op de rode knop van uw afstandsbediening,
nadat je die raket afgeschoten hebt van uit uwen hof. Doe dat na de
barbecue want als die raket kuren heeft en toevallig gewoonweg naar
beneden valt, is er veel kans dat heel het boeltje een beetje
aangebrand zal zijn. Zeker als het eentje is van Chinese makelarij…
Maar
ik moet het positief bekijken hé?
Ze
hebben deze bol verkloot. Verkloot met hun nooit aflatende drang naar
overheersing en geldgewin. Geldgewin op kap van de armen, die zijn de
dupe van de rijke elite. Ze zetten ons aan om te consumeren met hun
valse reclamespotjes. Wij trappen er met open ogen in. Zijn het zo
gewoon geraakt om alles te kopen op krediet, dat we er zelfs niet
meer bij stil staan of we het wel zullen kunnen betalen. We verdienen
toch genoeg en dat ene krediet kan er nog wel bij. Vroeger had je een
volle winkelkar voor tweeduizend Belgische franken, nu is de bodem
van je winkelkarretje amper bedekt voor vijftig euro. Alles wordt
steeds duurder en het einde is nog niet in zicht. Hoe ver kan men nog
gaan met het kaalplukken van Jan met de pet? De wereld moet vroeg of
laat ontploffen in complete anarchie. De ware aard van het beest dat
de mens is, zal dan bovenkomen. Het recht van de sterkste en de meest
gewetenloze. Toestanden zoals in dat befaamde kalifaat…
Maar
laten we het positief bekijken hé?
Het
enige positieve aan het droppen van een bom op mijn met grijze haren
bevolkte kop is, dat het in flits voorbij zal zijn. Onze elite en
politici zullen dan wel in hun bunker zitten. Na verloop van tijd
zullen ze elkaar afmaken wegens gebrek aan voedsel en water. Als ze
tegen die tijd al niet verzopen zijn, want door de verplaatsing zal
er wel een tsunami plaats vinden. Ik vraag me af over wie die dan nog
gaan regeren? Ze roepen het parlement bijeen in hun bunker, vaardigen
nieuwe wetten uit en er is geen kat, laat staan een hond die deze
wetten kan afdwingen. Om zelfmoord te plegen van frustratie hé? En
graaien in de vetpotten is er ook al niet meer bij, het geld heeft
totaal geen waarde meer. Als we het overleven moeten we geen
belastingen meer betalen, de banken niet meer terug betalen en
huishuur waarschijnlijk ook niet meer. Om nog maar te zwijgen van
gas, elektriciteit en andere nutsvoorzieningen die ons leven zo
aangenaam maken…
Da’s
pas positief nieuws hé?