Verzin maar wat…

’s Morgens bij ’t ontwaken
verzin ik een nieuwe dag
terwijl de nevel langzaam verdwijnt
wacht ik tot het zonnetje schijnt

m’n hersens zijn nog moe
van al die gevechten in m’n dromen
maar wat doet het er toe
laat de morgenzon maar komen

eerste lauwe zonnestralen
zo rond een uur of negen
’t is soms een beetje balen
de wolken houden ze tegen

de nachten duren nu al langer
de dageraad is ’s morgens nog moe
de maan mag nog even blijven staan
maak plaats, de zon komt eraan

’s morgens bij ’t onwaken
verzin ik een nieuwe dag
‘k zal een stevige zucht slaken
en zoeken naar een lach

af en toe vind ik er eentje
plots, geheel onverwacht
’t komt niet van de grote mensen
maar van een kind dat lacht…

©GoNo