Boer, let op je ganzen als…

Boer Janssens is stinkendrijk, toch klaagt hij steen en been. Er is altijd wel een reden om te klagen. Schijnt de zon teveel, dan is het te droog. Regent het, dan is het te nat. Doet het geen van beiden, dan klaagt hij over z’n vrouw, z’n kiekens die niet willen leggen of z’n zoon die het verschil niet kent tussen een bok en een geit…
Boer Jannsens is van huis uit katholiek opgevoed, z’n ouders waren dat ook. Zestig jaar geleden had de kerk nog een grote aanhang. Maar tijden veranderen, mensen ook. De moderne jeugd heeft haar eigen goden geschapen hé? We moeten terugkeren naar de basis van de leer van Jezus. Wat die basis dan mag wel wezen, laat hij wijselijk in ’t midden. Vraag het aan meneer pastoor, ieder op z’n eigen weide hé?
Boer Janssens heeft zich voorgenomen om in de politiek te gaan. In z’n voorhof staat nu een groot bord: “ STEM VOOR JAN JANSSENS- DE MAN DIE ER EEN PATAT GAAT OP GEVEN !!!. Origineel en zelf gevonden, zegt hij. Hij staat er met een foto op, gekleed als boer met inbegrip van rode bolletjeszakdoek en scheve klak. Vanavond moet hij spreken in de parochiezaal, naast de kerk. Na de avondmis worden de boeren en andere burgers verwacht. Er is gratis koffie, thee en koffiekoeken. Een Wortegemse jeneverke kan men ook krijgen…

“ Ik ga het op z’n Amerikaans doen…”zegt boer Janssens tegen Marie, z’n vrouw, die tevens boerin is.
“ Op z’n Amerikaans? Dan moet ge in een Amerikaanse slee aankomen. En de rode loper moet uitgerold worden…en de fanfare moet staan spelen…”antwoordt Marie.
“ De rode loper? Dat ziet ge van hier hé? Ik ga geen reclame maken voor de socialisten, zoek maar een oranje loper of iets dat er op trekt…”
“ Misschien kunnen we een groene loper leggen?”oppert Marie.
“ Een groene loper? Zie ik er uit als een groene? Die verpesten de edele stiel van het boerenschap…”
“ We moeten het vragen aan Patrick, uwen kozijn uit Antwerpen, die kent toch iets van reclame?”zegt Marie, die het ook niet meer weet.
“ Den Patrick? Die zit bij de verkeerde partij, die denkt dat heel Antwerpen van hem is. maar z’n slogan “ Antwerpen van “A” is goed gevonden, ik zou ook zo iets moeten hebben…zoiets als “ Koedrecht is van “ U”. Dat de helft van de gronden van mij zijn, is maar een detail. Maar laat me nu even nadenken, ik moet m’n speech nog voorbereiden. Zijn de koeien al gemolken? Hebt ge de vlaggetjes al uitgedeeld aan de chirojeugd? Is de fanfare al verwittigd? Hetb ge de 1263 inwoners van dit godvergeten dorp al een uitnodiging gestuurd?”
“ Veel vragen waarop ge weinig antwoorden zult krijgen, gezien ge dat alles overgelaten hebt aan uwen zoon. Die is verantwoordelijk voor marketing, hebt ge zelf gezegd. Omdat hij dichter bij de jeugd en de jonge boeren staat…”zegt Marie, die al vanaf haar geboorte lid is van de Vrouwengilde van de Boerenbond. En daardoor haar handen meer dan vol heeft…

Boer Janssens trekt zich strategisch terug en gaat z’n speech voorbereiden in de varkensstal. Betere toehoorders zijn er niet te vinden. Ze zijn een beetje zoals het kiesvee, die knorren ook altijd. Eerst verkiezen ze iemand om daarna te klagen dat ze voor de verkeerde gekozen hebben. En bij de volgende verkiezing stemmen ze terug op dezelfde, kwestie van hem of haar nog een kans te geven om alsnog de vele loze beloften die ze maken gestand te doen. Maar met mij, gaat het veranderen, denkt boer Janssens. Eindelijk zullen de boeren krijgen waar ze recht op hebben. We hebben niet voor niets de Guldensporenslag gewonnen…
Boer let op je ganzen als de vos de passie preekt…

©GoNo