Condoom uitgevonden
“ Wist je dat 2000 jaar geleden de Marokkanen het eerste volk was dat het condoom uitvond en gebruikte? Zij gebruikte hiervoor een geitendarm. Pas veel later, omstreeks 1880, hebben de Britten deze techniek verfijnd door de darm eerst uit de geit te halen.” Vraag ik met een grijnslachje aan Achmed, m’n onderbuur.
Achmed hoort het in Mekka donderen. Hij begrijpt de Vlaamse humor schijnbaar niet goed. Geboren in Antwerpen en de fijngevoeligheid van onze humor niet begrijpen is erg, heel erg.
“ Is dat waar?”vraagt hij.
“ Natuurlijk, Achmed, zoek het maar op. Eventjes googelen en je vindt het zo…”
“ En dan beweren jullie dat wij een achterlijk volk zijn? Zonder de uitvinding van de condoom zou er een heel pak miserie meer zijn, denk ik…”
“ Ik moet eerlijk toegeven dat het gelijk volledig aan je kant staat. Maar wat ik niet begrijp is dat jullie het zelf niet gebruiken. Gezien de overvloed aan nakomelingen waarmee onze maatschappij overspoelt wordt..”
“ Begrijp je het niet? Wij zijn op veroveringstocht, duizend jaar na de kruistochten is het nu aan onze beurt. De Belgen maken geen kindjes meer, wij nog wel. In onze Koran staat praktisch hetzelfde als in jullie bijbel. Ga en vermenigvuldig u, verspreidt de leer van Mohammed, onze Profeet. En dat doen wij. Jullie maken één kindje, hoogstens twee. Wij maken een hele voetbalploeg. Dus zullen er meer en meer moslims zijn. Maar wij zijn tolerant, je krijgt de kans om je tot ons geloof te bekeren…”
Ik moet even slikken. Toch tof dat ik nog een kans krijg om op het rechte pad te geraken.
“ Maar ik ben een aanhanger van Boeddha. Ik geloof in de natuurlijke krachten. Ik ben één met de natuur, zeker als ik met teveel Kriek in m’n lijf weer eens tegen die verdomde boom loop, die ze moedwillig op m’n Verlicht Pad gezet hebben…”
Achmed schijnt me nog altijd niet goed te begrijpen. Is m’n Vlaams dan zo slecht of ligt het aan m’n Krieks accent?
“ GoNo, ik mag toch GoNo zeggen,hé?..”
Iemand die een boek koopt van mij, mag zelfs Napoleon zeggen. Of Osama bin Laden, wat kan mij het schelen. Of Bush. De klant heeft ook z’n rechten, zeg ik altijd.
“ Zeg GoNo, ken je die mop van die twee Marokkanen die samen met twee Antwerpenaren de trein namen naar Amsterdam?..”
“ Nee, die ken ik niet. Vertel ze, ’t zal me benieuwen…”
“ Wel, er waren eens twee Marokkanen die besloten om samen met twee Antwerpse vrienden een trip te maken naar Amsterdam. In het station kopen de Antwerpse vrienden twee tickets, de Marokkanen eentje. De Antwerpenaren zijn verbaasd, vragen zich af of hun Marokkaanse vrienden niet een beetje abuis zijn. Welnee, antwoorden ze. Als de controleur komt, gaan we beiden op de wc zitten. We schuiven ons ticket onder de deur en klaar is kees. De controleur komt en waarachtig het lukt ze om de reis met een enkeltje te maken. Da’s straf, denken de Antwerpse vrienden, dat moeten wij ook doen. Op de terugweg kopen de Antwerpenaren een enkel ticket. De Marokkanen kopen niets. Hé, zeggen de Sinjoren, wat krijgen nu? Dat gaat niet lukken deze keer. Wacht maar af, zeggen de Marokkanen. De controleur is in aantocht en ze vertrekken allemaal naar het toilet. De Antwerpenaren sluiten zich op in het toilet. De Marokkanen wachten even. Dan klopt de ene Marokkaan op de deur van het toilet. Het ticket wordt onder de deur geschoven…”
Wat een mop, denk ik. Ik ga ze verder vertellen, maar de rollen een beetje omgedraaid. Een beetje chauvinisme is me niet vreemd. Dat heb ik te danken aan het Franse bloed dat door m’n aderen stroomt.
“ En vond je ze goed?”
“ Jazeker, maar die van mij was beter. “ Een beetje op stang jagen kan geen kwaad.
“ Die van jou was kwetsend, denigrerend, racistisch, kortom een flauwe mop…”
Ik kijk hem aan, m’n mensenkennis is ook niet meer wat het geweest is. Raar volkje, die Arabieren. Totaal geen verstand van fijngevoelige moppen. Achmed ziet m’n vertwijfeling. Schiet in een lach…
“ ’t Was maar om te lachen, ik meende dat niet…”
Ik zie plots het absurde van dit gesprekje. Ik wou hem aanpakken voor het lawaai van zondag. Maar ’t zal voor een andere keer zijn. Achmed staat nog steeds te lachen. Ik vraag hem waarom hij zoveel plezier heeft en of ik mee mag lachen.
“ GoNo, die mop van die condoom is steengoed. Ik ga hem in de moskee vertellen…of nee, weet je wat, ik nodig je uit om hem zelf te komen vertellen. Na het gebed,want met een halve Boeddhist kunnen wij niet veel aanvangen…”
Ik heb zo m’n twijfels of ik deze uitnodiging wel zou aanvaarden. Naar het schijnt zijn die mannen nogal goed in het slachten van schapen en geiten. En om te sterven met m’n tronie richting Mekka, vind ik het nog wat te vroeg.
“ Achmed, geheiligd zij uwen profeet Mohammed en Allah ook, maar ik vind het niet zo’n goed idee…”
“ Maar je bent een schrijver en een dichter. Die staan hoog aangeschreven bij ons. Echt waar. Wat zouden we zijn zonder het schrift? Het tastbare bewijs van ons verstand? Gesproken woorden vervliegen in de wind, geschreven woorden blijven bestaan…”
Die kerel begint meer en meer in m’n smaak te vallen. Ik moet mij dringend wat meer verdiepen in hun cultuur. Misschien kan ik hen dan ook overtuigen dat we niet allemaal racisten zijn.
“ Weet je wat?” zeg ik,” ik nodig je uit om een glaasje witte wijn te komen drinken of een Kriek. Op onze kennismaking.”
“ Mag ik dan m’n vrouw en kind meebrengen?”vraagt Achmed.
Hoezo? Ik dacht dat er een scheiding was tussen de mannen en vrouwen. Een soort van Apartheid. Ik zeg het hem.
“ Maar jongen toch, ik ben wel hier geboren hé? En m’n vrouw en kind ook. Niet alle Westerse waarden zijn verkeerd. ’t Is een beetje nemen en geven, van beide kanten…”
Ik heb er toch m’n bedenkingen bij, weet niet goed wat ik moet zeggen.
“ Wat doe je feitelijk van beroep, Achmed?”
Ik verwacht dat hij zal zeggen professionele dopper.
“ Ik ben maître d’hôtel in het Crest Hotel. Ik heb gestudeerd in de Hotelschool van Oostende. Op internaat…”
Toeval bestaat niet. Ik ook. Twee jaar en dan gaan werken met leercontract. Ik kijk al uit naar het moment dat hij op m’n deur zal kloppen met vrouw en kind. Ik bedoel aankloppen hé. Gezellig een babbeltje doen over de tijd toen ik nog op dat internaat zat. Verdomme, nu ik eraan denk, ik ben vergeten om een datum vast te leggen. Morgen een briefje onder z’n deur schuiven, zeker weten…
©GoNo
Achmed hoort het in Mekka donderen. Hij begrijpt de Vlaamse humor schijnbaar niet goed. Geboren in Antwerpen en de fijngevoeligheid van onze humor niet begrijpen is erg, heel erg.
“ Is dat waar?”vraagt hij.
“ Natuurlijk, Achmed, zoek het maar op. Eventjes googelen en je vindt het zo…”
“ En dan beweren jullie dat wij een achterlijk volk zijn? Zonder de uitvinding van de condoom zou er een heel pak miserie meer zijn, denk ik…”
“ Ik moet eerlijk toegeven dat het gelijk volledig aan je kant staat. Maar wat ik niet begrijp is dat jullie het zelf niet gebruiken. Gezien de overvloed aan nakomelingen waarmee onze maatschappij overspoelt wordt..”
“ Begrijp je het niet? Wij zijn op veroveringstocht, duizend jaar na de kruistochten is het nu aan onze beurt. De Belgen maken geen kindjes meer, wij nog wel. In onze Koran staat praktisch hetzelfde als in jullie bijbel. Ga en vermenigvuldig u, verspreidt de leer van Mohammed, onze Profeet. En dat doen wij. Jullie maken één kindje, hoogstens twee. Wij maken een hele voetbalploeg. Dus zullen er meer en meer moslims zijn. Maar wij zijn tolerant, je krijgt de kans om je tot ons geloof te bekeren…”
Ik moet even slikken. Toch tof dat ik nog een kans krijg om op het rechte pad te geraken.
“ Maar ik ben een aanhanger van Boeddha. Ik geloof in de natuurlijke krachten. Ik ben één met de natuur, zeker als ik met teveel Kriek in m’n lijf weer eens tegen die verdomde boom loop, die ze moedwillig op m’n Verlicht Pad gezet hebben…”
Achmed schijnt me nog altijd niet goed te begrijpen. Is m’n Vlaams dan zo slecht of ligt het aan m’n Krieks accent?
“ GoNo, ik mag toch GoNo zeggen,hé?..”
Iemand die een boek koopt van mij, mag zelfs Napoleon zeggen. Of Osama bin Laden, wat kan mij het schelen. Of Bush. De klant heeft ook z’n rechten, zeg ik altijd.
“ Zeg GoNo, ken je die mop van die twee Marokkanen die samen met twee Antwerpenaren de trein namen naar Amsterdam?..”
“ Nee, die ken ik niet. Vertel ze, ’t zal me benieuwen…”
“ Wel, er waren eens twee Marokkanen die besloten om samen met twee Antwerpse vrienden een trip te maken naar Amsterdam. In het station kopen de Antwerpse vrienden twee tickets, de Marokkanen eentje. De Antwerpenaren zijn verbaasd, vragen zich af of hun Marokkaanse vrienden niet een beetje abuis zijn. Welnee, antwoorden ze. Als de controleur komt, gaan we beiden op de wc zitten. We schuiven ons ticket onder de deur en klaar is kees. De controleur komt en waarachtig het lukt ze om de reis met een enkeltje te maken. Da’s straf, denken de Antwerpse vrienden, dat moeten wij ook doen. Op de terugweg kopen de Antwerpenaren een enkel ticket. De Marokkanen kopen niets. Hé, zeggen de Sinjoren, wat krijgen nu? Dat gaat niet lukken deze keer. Wacht maar af, zeggen de Marokkanen. De controleur is in aantocht en ze vertrekken allemaal naar het toilet. De Antwerpenaren sluiten zich op in het toilet. De Marokkanen wachten even. Dan klopt de ene Marokkaan op de deur van het toilet. Het ticket wordt onder de deur geschoven…”
Wat een mop, denk ik. Ik ga ze verder vertellen, maar de rollen een beetje omgedraaid. Een beetje chauvinisme is me niet vreemd. Dat heb ik te danken aan het Franse bloed dat door m’n aderen stroomt.
“ En vond je ze goed?”
“ Jazeker, maar die van mij was beter. “ Een beetje op stang jagen kan geen kwaad.
“ Die van jou was kwetsend, denigrerend, racistisch, kortom een flauwe mop…”
Ik kijk hem aan, m’n mensenkennis is ook niet meer wat het geweest is. Raar volkje, die Arabieren. Totaal geen verstand van fijngevoelige moppen. Achmed ziet m’n vertwijfeling. Schiet in een lach…
“ ’t Was maar om te lachen, ik meende dat niet…”
Ik zie plots het absurde van dit gesprekje. Ik wou hem aanpakken voor het lawaai van zondag. Maar ’t zal voor een andere keer zijn. Achmed staat nog steeds te lachen. Ik vraag hem waarom hij zoveel plezier heeft en of ik mee mag lachen.
“ GoNo, die mop van die condoom is steengoed. Ik ga hem in de moskee vertellen…of nee, weet je wat, ik nodig je uit om hem zelf te komen vertellen. Na het gebed,want met een halve Boeddhist kunnen wij niet veel aanvangen…”
Ik heb zo m’n twijfels of ik deze uitnodiging wel zou aanvaarden. Naar het schijnt zijn die mannen nogal goed in het slachten van schapen en geiten. En om te sterven met m’n tronie richting Mekka, vind ik het nog wat te vroeg.
“ Achmed, geheiligd zij uwen profeet Mohammed en Allah ook, maar ik vind het niet zo’n goed idee…”
“ Maar je bent een schrijver en een dichter. Die staan hoog aangeschreven bij ons. Echt waar. Wat zouden we zijn zonder het schrift? Het tastbare bewijs van ons verstand? Gesproken woorden vervliegen in de wind, geschreven woorden blijven bestaan…”
Die kerel begint meer en meer in m’n smaak te vallen. Ik moet mij dringend wat meer verdiepen in hun cultuur. Misschien kan ik hen dan ook overtuigen dat we niet allemaal racisten zijn.
“ Weet je wat?” zeg ik,” ik nodig je uit om een glaasje witte wijn te komen drinken of een Kriek. Op onze kennismaking.”
“ Mag ik dan m’n vrouw en kind meebrengen?”vraagt Achmed.
Hoezo? Ik dacht dat er een scheiding was tussen de mannen en vrouwen. Een soort van Apartheid. Ik zeg het hem.
“ Maar jongen toch, ik ben wel hier geboren hé? En m’n vrouw en kind ook. Niet alle Westerse waarden zijn verkeerd. ’t Is een beetje nemen en geven, van beide kanten…”
Ik heb er toch m’n bedenkingen bij, weet niet goed wat ik moet zeggen.
“ Wat doe je feitelijk van beroep, Achmed?”
Ik verwacht dat hij zal zeggen professionele dopper.
“ Ik ben maître d’hôtel in het Crest Hotel. Ik heb gestudeerd in de Hotelschool van Oostende. Op internaat…”
Toeval bestaat niet. Ik ook. Twee jaar en dan gaan werken met leercontract. Ik kijk al uit naar het moment dat hij op m’n deur zal kloppen met vrouw en kind. Ik bedoel aankloppen hé. Gezellig een babbeltje doen over de tijd toen ik nog op dat internaat zat. Verdomme, nu ik eraan denk, ik ben vergeten om een datum vast te leggen. Morgen een briefje onder z’n deur schuiven, zeker weten…
©GoNo
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage