de vijver

de droom vannacht
kon ik niet sussen

tussen zwarte waterplanten
dwong hij mij om gebaren
over te nemen

aldoor voelde ik de pijn
van ieder bewegend blad, verward
en opzij gedraaid

klokken lagen verspreid
op iedere begaanbare
rimpel

haalden mij
terug

naar de diepe grond
waar lakens lagen, dicht
bij elkaar

met vlekken als donkere ogen, als een koud weerzien
die rond kinderballonnen krioelden
en alle kleuren hoonden
nergens heen

ik verzonk in doorzichtige lijfjes
toen het watervlak
brak

moeizaam
boven het blauwe leven

©kerima_ellouise