GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

woensdag 24 oktober 2012

De Zwarte Ridder 10





Na de verbouwing van de staminee door een op hol geslagen zwarte ridder, die zo nodig moest gaan kotsen, keert de rust weer in de driesterren-zaak. De staminee heeft nu een deur die dubbel zo groot is als de vorige. Kwestie van ridders in harnassen de toegang gemakkelijker te maken. De kok is drukdoende bezig in de keuken en tovert voor de zwarte ridder een waar festijn uit z’n mouwen. De zwarte ridder doet zich tegoed aan acoholvrijbier van een kleine 9°. Hij wordt met de minuut zatter en heeft zo z’n bedenkingen bij het label van alcoholvrij. De knecht is de ezel aan het verzorgen en de aanwezige minnestreel streelt minzaam z’n geliefde troubadour. De bard kijkt heimelijk het geflikflooi aan…
“ Komen eten !!!”roept de kok.
“ Daar gaan ze nog een programma over maken…”zegt de kastelein profetisch.
De lange eikenhouten tafel wordt gedekt. Is dat allemaal voor diene ridder, vragen de stamgasten zich af.
De zwarte ridder ziet dat de stamgasten op hun honger blijven zitten. De aankomende verkiezingen indachtig besluit hij om ze mee aan te laten schuiven, ’t is toch gratis en ’t levert stemmen op. De drie zangers hebben eenparig besloten om het festijn op te fleuren met hun gezamenlijk gekweel. Na enig overleg zingen ze de ballade van de jonge meikever die z’n liefde verklaart aan een  vrouwelijke mestkever. Een sterk staaltje van biologische kennisoverdracht…
Het gaat er gezellig aan toe, alleen zit de zwarte ridder met een klein probleempje. Hij krijgt z’n vizier weer eens niet open. De geur van de spijzen prikkelt z’n neus en daar houdt het ook mee op. Het water loopt hem uit de mond en vult langzaam maar zeker z’n vizier. Al goed dat er luchtgaten in z’n helm zitten, anders verzoop hij ter plaatse.
“ Kastelein, roep m’n knecht met z’n hamer en beitel…”beveelt de ridder.
De waard gaat naar buiten en komt buiten adem terug binnen. Hij ziet zo bleek als een asperge.
“ Wat scheelt er? Heb je je schoonmoeder gezien?”vraagt de zwarte ridder.
“ De ….de…bende van Jan, Piet , Joris en Corneel zijn er…”stamelt de kastelein.
“ De wie of watte?”vraagt de zwarte ridder.
“ De Bende van Nijvel…”
“ Nooit van gehoord…”concludeert de ridder.
“ ’t Is een moordzuchtige bende, die eerst schiet en dan vragen stelt. De schrik van alle kruideniers en hardwerkende horeca-uitbaters. Het is uw plicht om ons te beschermen, je bent ridder of je bent het niet hé?”zegt de kastelein hoopvol.
Daar moet de zwarte ridder even over nadenken. Vechten op z’n nuchtere maag, lijkt hem niet zo aangewezen. Per slot van rekening zijn er grenzen aan het ridderschap, bedenkt hij zich. En één van die grenzen zegt dat een ridder moet strijden met een volle maag…
De deur wordt met een flinke knal opengeduwd. Een bende schavuiten eerste klas stormt binnen. Aangevoerd door de vier broers met name Jan, Piet, Joris en Corneel. De aanwezigen sidderen en beven. De zwarte ridder houdt het hoofd koel en richt zich in z’n volle lengte op.
“ Wie heeft er het lef om mij en m’n gasten te storen?”zegt hij met zware stem.
De Bende kijkt hem aan alsof ze een nieuw wereldwonder aanschouwen. Dat hebben ze nog nooit meegemaakt. Weet die kerel dan niet wie ze zijn?
Corneel doet een stap naar voren.
“ Weet je wie ik ben?” vraagt hij aan de ridder.
“ Nee, waarom zou ik dat moeten weten?”
“ Ik ben Corneel, aanvoerder van de Bende van Nijvel, vroeger de Bende van Nivelles…”
De drie andere broers zijn niet akkoord.
“ Ik ben Jan, aanvoerder van de Bende…”zegt Jan.
“ En ik ben Piet, ook aanvoerder…” zegt Piet.
“ Ik ben Joris, de sterkste van de vier en daarom de enige echte aanvoerder…”
“ Zozo en nog eens zozo? Vier aanvoerders waarvan ene pretendeert de enige echte te zijn? Hebben jullie er al eens aan gedacht het leiderschap aaan één persoon toe te vertrouwen? ’t Is toch een stuk gemakkelijker om de bevelen van één persoon op te volgen?”zegt de zwarte ridder.
De twijfel slaat toe bij de Bende. Feitelijk heeft die zwarte ridder wel gelijk, bedenkt Joris zich. Altijd dat gezever over wie de baas is, komt hem al lang de strot uit.
“ En hoe zou meneer de ridder dat oplossen?”vraagt hij.
“ Simpel, jullie vechten het uit onder elkaar en wie wint mag zich de leider noemen…”
De Bende is nu duidelijk in twee kampen verdeeld, de zwarte ridder lacht heimelijk in z’n baard. Daar gaan nog brokken van komen, denkt hij…

Einde deel 1

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage