De filosofie achter prietpraat verkopen…

Een mooi woord voor iets dat op niets slaat. Woorden omgevormd tot zinnen, met als enig bedoeling niets te zeggen. Onzin, onnozele praat, kletspraat, nonsens, flauwekul en kinderpraat. Evenveel synoniemen als dat er mensen zijn die zich een aureool aanmeten van geleerdheid in de overtreffende trap. Misschien behoor ik er ook wel toe. Sommige van m’n verhalen zijn uit het leven gegrepen. Met een vleugje humor, een scheutje sarcasme en een portie cynisme. Andere verhalen zijn uit m’n duim gezogen, aan de lezer(es) om uit te zoeken wat waar is of niet hé?
’t Is de kunst om, hoe onwaarschijnlijk een verhaal ook moge klinken, de lezers te laten geloven dat het zou kunnen. Ik lees graag verhalen waarbij ik m’n fantasie de vrije loop kan laten. Bij het lezen van een verhaal, vraag ik me steeds af hoe ik het zou geschreven hebben. Ik kan je verzekeren dat de meeste verhalen een totaal andere wending nemen. Op het belachelijke af, zelfs…
Ik heb altijd de neiging om mijn versie neer te pennen. Het enige dat mij tegenhoudt is de beschuldiging van eventueel plagiaat. En ’t is ook niet bijster origineel om iemands gedachtengoed te massacreren. Daarom schrijf ik zelf nonsens en prietpraat. De wereld is al triestig genoeg, vind ik. Aan filosofische bedenkingen heb ik weinig of niets. ’t Is goed om er eens bij stil te staan, maar daar houdt het ook mee op. ’t Zal de wereld niet veranderen, denk ik altijd. Met alle respect voor mensen die een filosofische kijk op de wereld hebben, maar de patatten groeien niet als er geen water uit de hemel valt. Ik ken een filosoof die te weinig heeft om van te leven en teveel om van dood te gaan. Bekijk het filosofisch, zeg ik altijd, er zijn ergere dingen op deze wereld. Zonder kriek en sigaretten vallen en de nachtwinkel is op verlof. Da’s pas erg. Of naar de sterren kijken en tegen een lantaarnpaal botsen. Of uw ex-schoonmoeder die je verliefd zit aan te kijken, terwijl ze je laatste fles witte wijn achterover slaat. Je bent vijvenzeventig en je wilt nog wat hé? Filosofie of wijsbegeerte is de term om een levensbeschouwing of wijsheid mee te delen. De Grieken, zowat de bakermat van de filosofie, hadden er een handje van weg om de goedgelovige mensen te overtuigen van hun visie. Oorspronkelijk betekende filosofie liefde voor de wijsheid. Niet meer en niet minder. Mijn filosofie is er ene van bedenkelijk allooi. Ze is gestoeld op levenswijsheid, doordrenkt met humor. Het algemeen geweten dat de grote filosofen zoals Plato, Socrates, Pythagoras en Cicero het leven niet zagen als een lachertje. Ze gingen ten onder aan hun eigen zwaarmoedigheid. Maar vraag aan de gemiddelde burger wie die kerels waren en ze zullen zeggen dat het de Griekse nationale voetbalploeg is. Of de nieuwe regering die Griekenland er terug bovenop moet helpen. Is dit nu prietpraat of niet, vraag ik me af. Ik zal er eens over moeten filosoferen bij het drinken van een frisse kriek. De volgende keer dat ik Kamiel zie, zullen we onze visie over bepaalde levensbeschouwingen alle eer aandoen. Waarna ik de onderwerpen in een verhaal zal gieten, met als enige doel om weer eens wat nonsens te verkopen. Zo ben ik nu eenmaal hé?

©GoNo