Hij komt, hij komt…( bijna klaar )

De goede en tevens brave sint is weer in ’t land. Zoals ieder jaar, zeggen m’n schijtduiven. En die kunnen het weten want die hebben het van horen zeggen. Mijn kleindochter heeft een waslijst aangelegd van al wat ze zou willen. Ik vermoed dat de brave sint een verhuiswagen zal nodig hebben om haar cadeautjes te brengen. Ik zie het hem nog niet doen op zijne schimmel, laat staan dat z’n zwarte pieten zoveel pakjes mogen dragen van hun vakbond.
Ze moet nog vier jaar worden, dus zitten de ouders nog gebeiteld. De laatste nieuwe snufjes op technologisch gebied zijn op haar nog niet van toepassing. Ze is al tevreden met een paar poppen, een kasteel met bijbehorende attributen, een kinderwagen of zes, kortom alles wat een kind van bijna vier kan verlangen. Ik persoonlijk en geheel vrijblijvend, zou haar een paar nieuwe oren geven. Gezien haar oude nu al versleten zijn. Oren die voor één keer wel luisteren. Een nieuwe tong zou haar ook niet misstaan. Of een rits op haar mondje. Eentje met afstandsbediening. Knopje drukken en haar bebbeltje is dicht. Niet meer het laatste woord hebben, geen ‘maar’ of “ ik wil dit of dat’, gewoonweg mondje dicht…
Maar ik denk dat de lieve brave sint daar geen kaas van gegeten heeft. Wat zou je willen, een stokoude man die geen steek ziet, die nog altijd rondscheurt met een groot boek onder z’n stinkende oksel. Die na alle schandalen het lef heeft om te vragen of die lieve kindjes op z’n schoot willen komen zitten. Z’n zwarte piet straalt ook al geen vertrouwen uit. Doet me denken aan een Somalische piraat. Waarschijnlijk heeft hij de stoomboot van Sinterklaas in vroegere tijden gekaapt. Maar niemand wilde losgeld betalen voor een bejaarde bisschop uit Turkije.
Ieder jaar is de sint er weer, komt z’n stoomboot uit Spanje weer aan. Crisis of geen crisis. Met een stoomboot. Alsof de lucht in Antwerpen nog niet genoeg bezoedeld is. Voor hem tellen geen milieuwetten. Van co2-uitstoot heeft die overjaarse hippie schijnbaar nog nooit gehoord. Ik haat die kerel met z’n lange baard, zijn mijter en zijn staf. Hij ziet een beetje teveel de kindjes graag. Vangheluwe heeft in zijn studentenjaren ook eens voor sinterklaas gespeeld. We weten allemaal tot wat het geleid heeft…
Geef mij maar de Kerstman. Die dikke gezellige Santa Claus. Die komt met een hele vrachtwagen Coca Cola, da’s pas aan marketing doen. Die vliegt door de lucht met een arrenslee, getrokken door rendieren. Turbo-rendieren. Hohoho, hohoho enzovoort. En het past perfect bij de sfeer van het in aantocht zijnde kerstgebeuren. De kerstmarkten die, ook zoals ieder jaar, als paddenstoelen uit de grond rijzen. Ieder zich zelf respecterende boerengat heeft een kerstmarkt. In ’t stad krijg je er dan nog een ijsbaan bij. Met kraampjes om de dorstige medemens te laven. Glühwein & jeneverkes. Waarna de politie, uw beste vriend in deze mooie traditiedagen u traditiegetrouw op de bon slingeren. Wegens openbare dronkenschap en het niet dragen van uwen veiligheidsgordel.
En de kerstboom staat te pronken op de Grote Markt. De lichtjes verspreiden een bijna goddelijke sfeer. Het Kindje Jezus ligt met een lachje en twinkeloogjes te verrekken van de kou. Maar dat mag en kan de pret niet drukken. De os en de ezel zijn er ook, hebben vrijaf gekregen in het parlement. Een nieuwe regering kan evengoed gevormd worden onder een kerstboom. Zegt Di Rupo. En zo heeft men toch nog een beetje voeling met het plebs. ’t Zijn mooie tijden die aanbreken, zegt meneer pastoor. M’n schijtduiven geven hem volmondig gelijk…

©GoNo