Buren-vrienden 3

Lily sluipt naar beneden. Als ze bijna beneden is, hoort ze rare geluiden die uit de living komen. Ze hoort zuchten en kreunen, het lijkt wel of ze een goedkope seksfilm aan het draaien zijn. Zou het kunnen dat Michael zich te buiten gaat aan ersatz-seks? Wel, wel, wel, de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Bedenkt ze zich. De laatste trede van de trap kraakt, ze houdt haar pas in, de deur van de living staat op een kier...

't Moet er toch eens van komen, denkt Jan. Ze vraagt er gewoon om. Maar hoe moet het dan verder? Als Michael het te weten komt, is hij capabel om m'n ballen van m'n lijf te schieten en op te dienen op een bedje van gestoofde penis. Het vooruitzicht om z'n edele delen te verliezen gaf hem te denken. Anderzijds, die kans kreeg hij misschien nooit meer. Waarom moet dat mij altijd overkomen? De meisjes in bar “ Tropicana” waar hij na het vele overwerk soms naar toe ging, die konden zwijgen als een graf. Van Annemarie wist hij in feite totaal niks. Was het een spel om te zien hoever ze beiden zouden gaan? Was het een middel om hem nadien te kunnen chanteren? Met mooie vrouwen is het altijd oppassen geblazen, was z'n conclusie.

Lily blijft eventjes achter de deur staan, luistert met ingehouden adem naar de geluiden die uit de living komen. Kijkt door de kier van de deur en ziet de rug van Michael. Z'n rechterhand zit in z'n short, maakt op-en-neer gaande bewegingen. Lily kan niet zien wat er op het scherm gebeurt. Maar dat hoeft ook niet, het tafereel dat zich afspeelt zegt genoeg. Ze trekt langzaam de deur verder open, staat in twee stappen achter Michael. Michael hoort of ziet niets, behalve het seksgedoe op z'n laptop. Z'n hoofd is rood van de inspanning die hij levert. Masturberen vergt concentratie, het lijkt gemakkelijk maar soms is er de schrik van betrapt te worden. Lily geniet mee. Zou ze het durven om een handje toe te steken? Wat in zijn geval uitermate welkom zou wezen, twee handen kunnen een berg werk verzetten. Ze bukt zich en grijpt nar z'n lid...

“ Jan, wil je aan de bar een cocktail bestellen?”
“ Zo vroeg in de morgen al?”
“ Jan, het is vakantie voor iets hé? Je lijkt wel Michael, die moet ook altijd vitten op alles wat ik doe...”
“ Sorry, het was zo niet bedoeld, 't was maar een grapje...”probeert Jan te redden wat er te redden valt. Hij moet oppassen, tweemaal nadenken voor hij iets zegt. Geen kritiek geven, gewoon doen wat ze vraagt is de beste oplossing, daarna zien we wel verder.
“ Niet huilen Jantje met de trouwe hondenogen. Da's ook een grapje. Drink samen met mij een cocktail in de vroege morgen, laten we al beginnen te feesten. Misschien heb ik nog een surprise in petto voor jou...lieverd...”
Had hij goed gehoord? Zei ze “ lieverd” tegen hem? Of zei ze dat tegen iedereen? Hij kijkt haar aan, ziet de twinkeling in haar ogen. Ze grapt maar.
“ Oké, ik feest met je mee, op Michael en Lily hoeven we toch niet te rekenen. Michael zit te werken en Lily is bezig haar façade te plamuren. Ik bestel alvast twee cocktails, heb je nog sigaretten genoeg, m'n engeltje?” Dat engeltje was bedoeld als testcase, zien hoe ze reageert...
Ze kijkt hem aan en ziet de twinkeling in z'n ogen. Hij grapt maar of juist niet? Hoe zou hij zijn in bed, vraagt ze zich af. Erop en erover? Of zou hij haar laten genieten van een voorspel? Zouden ze samen de finale bereiken? Of ligt hij er al uit tijdens de eerste ronde? Ik praat en denk al zoals Michael met z'n stomme voetbal. Ze moet glimlachen, ziet in haar gedachten Jan die achter z'n eigen ballen aanloopt om ze nadien met een ferme trap in het doel te sjotten. Wat hem een kreet van pijn ontlokt, want ze hangen nog vast aan z'n lichaam. Hoe stom kan een vent toch zijn, denkt ze.

©GoNo