Buur-vrienden...

Dikke vrienden zullen ze wellicht nooit meer worden, daarvoor is er teveel gebeurd in het verleden. Tijdens de vakantie die ze samen doorgebracht hebben, leerden ze elkaars kleine kantjes beter kennen. Een bron van ergernis voor beide partijen. Dat ging van rondslingerende sokken tot maandverband in de lavabo. Om nog maar te zwijgen van tandpasta, waarvan het dopje verdwenen was. De veelvuldig uitgevallen lichaamsharen die zowel in het ligbad, de inloopdouche en de lavabo achterbleven waren ook al niet van die aard om de vakantiesfeer naar hogere regionen op te tillen...
De vakantie draaide uit op een fiasco. Meer en meer gingen ze hun eigen weg, probeerden elkaar zoveel mogelijk te mijden. Wat niet gemakkelijk is in een gezamenlijk gehuurde bungalow. De vrouwen, die het eerst zo goed met elkaar konden vinden, bekeken elkaar nu met vijandige kattenogen, bereidt om iedereen die ook maar enige vorm van kritiek zou kunnen opbrengen, de ogen uit te krabben.
De druppel die de emmer deed overlopen, was toen iemand vergeten was de wc door te spoelen. Aankijken tegen diarree van iemand anders op een zonnige morgen, is niet bevorderlijk voor de spijsvertering, laat staan dat men nog goesting zou hebben om aan te schuiven aan de ontbijttafel.
De koffie geurde en verspreidde haar aroma door de bungalow. Het glaasje versgeperste sinaasappelsap kleurde de tafel. Spijtig dat de vakantiegangers stuk voor stuk onderhevig waren aan een beetje ochtendhumeur. De eerste tweed dagen niet, toen was alles nog koek en ei. Toen werden er volop plannen gemaakt over de uitstapjes die ze gingen maken. Wat ze ook deden. Een cultureel uitstapje, een vleugje plaatselijke folklore opsnuiven, het hoorde er allemaal bij. Na afloop gezellig een pintje drinken in de bar van het recreatiecentrum en nog wat keuvelen, meer moest dat niet zijn...

Buurman kon z'n ogen niet afhouden van de buurvrouw. Hij had zo een vermoeden dat er onder haar kledij een prachtig lichaam zat. Aan tafel had hij, geheel per ongeluk, tegen haar welgevormde been gewreven. Z'n naakte voet tegen haar naakte been. Ze liet het toe. 't Gaf hem en haar een tinteling. De warme tinteling van het spelen met vuur. Hoever kan ik gaan, denkt buurman. Hoever kan ik gaan, denkt buurvrouw. Gaan we zwemmen? Vraagt buurvrouw. Ik niet, zegt haar man, ik moet nog wat werken op de laptop. 't Is vakantie, onnozelaar, werken moet ge op 't kantoor. Vraag het aan de buurman, die zwemt als een rat. Ja, waarom niet hé?
Ga je ook mee zwemmen, vraagt de buurman aan z'n vrouwtje wetende dat ze 's zondagsmorgens nooit gaat zwemmen omdat ze een uurtje of twee nodig heeft om haar gezicht in de juiste plooien te krijgen. Buurvrouwtje gaat zich omkleden, verschijnt even later in blauwe bikini. Buurman voelt een erectie opkomen, verdwijnt vliegensvlug naar de kamer alvorens iemand kan zien wat z'n heimelijke gedachten zijn. Keek ze nu echt zo verleidelijk met haar amandelvormige ogen? Of beeldde hij het zich allemaal alleen maar in? Wie niet waagt, niet wint. En wat is er verkeerd aan wat geflirt? We zijn toch volwassenen onder elkaar?

Jan rept zich achter Annemarie aan. Weinig volk zo vroeg op een zondagmorgen. De zon is al van de partij en het belooft een schitterende dag te worden. De zoveelste op rij, de lente bestaat niet meer, de zomer heeft
haasje over gesprongen. Annemarie duikt het water in, komt enige meters verder terug boven water. Zwemt sierlijk als een dolfijn. Haar stijve tepels zijn zichtbaar door de dunne stof van haar topje. Haar kaalgeschoren venusheuveltje ook. Ze weet het en laat zich de blikken van het aanwezige mannelijk publiek welgevallen. Jan doet alle moeite van de wereld om niet uit z'n vel te bibberen. Verrek, wat is dat water koud. Maar z'n mannelijke hormonen nemen de bovenhand. Stoer doen en de macho uithangen gaan hand in hand. Annemarie heft zich op aan de rand van 't zwembad. Er zorg voor dragende dat Jan haar weelderige boezem kan bewonderen. Jan probeert z'n ogen af te wenden, maar wordt onweerstaanbaar aangetrokken door die prangende tepels. En weer is het vechten tegen een opkomende erectie...

Michael zit te werken op z'n laptop. Het puntje van z'n tong likt langs z'n lippen. Dat heb je als je op een betaalde sekssite toevallig bent terechtgekomen. Je kunt er zo in opgaan dat je compleet van de kaart geraakt. Als het ware in een andere wereld vertoeft. En zeggen dat hij een bloem van een vrouw heeft. Wat drijft een man tot zoiets hé?
Lily legt de laatste hand aan het schilderij dat ze van haar gezicht gemaakt heeft. Ze glimlacht tegen zichzelf in de spiegel. Zo, ze mag er nog wezen voor haar leeftijd. Haar man denkt er anders over, maar houdt al jaren wijselijk z'n mond. Hoe anders zou haar leven misschien verlopen zijn, moest ze niet in verwachting geraakt zijn. Wie had kunnen voorspellen dat na het bijna verplichte huwelijk, er een miskraam zou volgen? Het duurde bijna een volle twee jaar voor ze nog seks met elkaar hadden. De weinige seks die ze nadien hadden, bracht haar geen voldoening. Faken werd een tweede natuur voor haar. Jan geloofde het sprookje van de man die z'n vrouw vijftig keer na elkaar doet klaarkomen. In alle opzichten begon ze haar man te haten. De miskraam was zijn schuld. Moest hij haar niet volgespoten hebben met z'n nakomelingetjes, dan zou er niets gebeurd zijn. En waarom moet hij, na de daad, steeds vragen of het deugd gedaan heeft? Een bevestiging van z'n mannelijke potentie? Ja schat, 't heeft deugd gedaan en houdt nu even je grote muil, ga van mijn lijf af, draai je kont naar mij toe en laat me verdomme slapen. En vergeet zeker niet te snurken...


Wordt vervolgd

©GoNo