Waar is de tijd gebleven? 5.
Zo, dat reclameblok zit er weer op. ’t Is altijd leuk om te weten dat er een nieuw waspoeder bestaat dat nog beter is dan het vorige. En dat de inlegkruisjes een nog grotere absorbeervermogen hebben. Dat de vliegreizen naar Japan en Libië de helft in de prijs gedaald zijn. Hoe kun je een Japanner in Antwerpen herkennen? Aan z’n lichtgevend fototoestel…
Max Cosi twijfelt of hij z’n plan zal uitvoeren of niet. Hij is alles zo moe als koude pap. Met het ouder worden is ook z’n geweten beginnen knagen. Nee, hij is geen gelovig mens, maar toch, je weet maar nooit dat er inderdaad een Schepper bestaat. Die hem uiteindelijk verantwoording zal vragen over z’n tijdelijk leven hier op aarde.
Hij staat recht, grijpt naar z’n binnenzak en trekt het Lugerpistool . Le moment suprême. De ultieme rol, hij schittert, de camera’s zoemen. Het publiek klapt in de handen, denken dat het allemaal opgezet spel is. De kijkers thuis ook. Iedereen weet dat men alles op tv manipuleert. Maar ze zien het graag. De kranten en de boekskes zullen vol staan. En degenen die in de studio zaten, zullen aan hun kleinkinderen vertellen dat ze erbij waren…
“ Is dit een grap?”vraagt Jeroen Kruitnaegel, de eerste angstzweetdruppels trekken een spoor op z’n voorhoofd.
“ Heel het leven is één grote grap, Jeroen, vandaag leef je en morgen ben je dood hé?”
Hilde van Boxtaele zit lijkbleek naar Max te staren. Z’n ogen kijken haar koud aan. Dodemansogen. Dezelfde ogen die ze zoveel gezien heeft in het concentratiekamp. Ze begint te trillen, haar handen grijpen de leuning van haar rolstoel, ze wil zich oprichten maar heeft er de kracht niet voor. Het ziet eruit als een slecht geregisseerde film. Waar is die verdomde security? Tja, die zijn buiten een sigaretje aan het roken. Of ze zitten mee in het complot, wie zal het zeggen hé?
Max richt het pistool beurtelings op Jeroen en Hilde. Twee vliegen in één klap. Hij moet lachen, ze zien er uit als strontvliegen. Afgaande op de reuk hebben ze beiden in hun broek gedaan. Max geniet van de aanblik.
“ Doe geen ondoordachtte dingen, steek dat pistool terug weg, laten we als volwassenen verder praten…”zegt Jeroen met overslaande stem.
“ Ondoordachtte dingen? Denk je dat ik dit alles zomaar uit m’n mouw schud? Denk je dat je mensen kunt blijven beledigen? De alomgevierde interviewer, de grote Jeroen Kruitnaegel, zie hem hier zitten beven. Cameraman, zoom eens in op het gezicht van Jeroen, kunnen ze thuis wat beter meegenieten. In feite ben je geen haar beter dan ik. Hoeveel mensenlevens heb je al naar de kloten geholpen met je reality-programma? Weet je nog dat meisje dat op haar veertiende zwanger was? Ze heeft zelfmoord gepleegd omdat ze constant gepest werd op school, na haar verschijning in uw programma. Dat meisje was m’n kleinkind, onnozelaar. Je had je research wat beter moeten doen. Haar vriend werd veroordeeld. Vier jaar gevangenis. Drie mensenlevens kapotgemaakt op één uur tijd. En jij zou me les lezen? Sukkelaar…” Max Cosi begint zich kwaad te maken.
Hij gaat naar Jeroen, drukt het pistool tegen z’n slaap. Jeroens mond valt open, als een vis op het droge. Hij wil iets zeggen, maar kan alleen naar adem happen.
“ Hoe voelt het om als een lammetje naar de slachtbank geleid te worden?”sist Max hem toe.
Hilde van Boxtaele grijpt met beide handen naar haar borststreek.
“ Mevrouw van Boxtaele, ’t is nu niet het moment om dood te gaan hé? Een beetje geduld hé? Of wil je niet weten hoe het zal aflopen? Niet dat je nog lang te leven hebt, maar ik ook niet. Er is een tijd van komen en gaan, nu is de tijd gekomen om te gaan. Dus blijf rustig zitten in uwen rolstoel, ge zit op de ereplaats hé?” Hoe cynisch kan een mens wezen…
De regie brengt alles mooi in beeld, vergeten zelfs dat het derde reclameblok er tussen gegooid moet worden. Komt er dan niemand op het idee om de politie te bellen? Schijnbaar niet. Zal Max Cosi z’n plan nu werkelijk uitvoeren? Of maakt het allemaal deel uit van de show?
©GoNo
Max Cosi twijfelt of hij z’n plan zal uitvoeren of niet. Hij is alles zo moe als koude pap. Met het ouder worden is ook z’n geweten beginnen knagen. Nee, hij is geen gelovig mens, maar toch, je weet maar nooit dat er inderdaad een Schepper bestaat. Die hem uiteindelijk verantwoording zal vragen over z’n tijdelijk leven hier op aarde.
Hij staat recht, grijpt naar z’n binnenzak en trekt het Lugerpistool . Le moment suprême. De ultieme rol, hij schittert, de camera’s zoemen. Het publiek klapt in de handen, denken dat het allemaal opgezet spel is. De kijkers thuis ook. Iedereen weet dat men alles op tv manipuleert. Maar ze zien het graag. De kranten en de boekskes zullen vol staan. En degenen die in de studio zaten, zullen aan hun kleinkinderen vertellen dat ze erbij waren…
“ Is dit een grap?”vraagt Jeroen Kruitnaegel, de eerste angstzweetdruppels trekken een spoor op z’n voorhoofd.
“ Heel het leven is één grote grap, Jeroen, vandaag leef je en morgen ben je dood hé?”
Hilde van Boxtaele zit lijkbleek naar Max te staren. Z’n ogen kijken haar koud aan. Dodemansogen. Dezelfde ogen die ze zoveel gezien heeft in het concentratiekamp. Ze begint te trillen, haar handen grijpen de leuning van haar rolstoel, ze wil zich oprichten maar heeft er de kracht niet voor. Het ziet eruit als een slecht geregisseerde film. Waar is die verdomde security? Tja, die zijn buiten een sigaretje aan het roken. Of ze zitten mee in het complot, wie zal het zeggen hé?
Max richt het pistool beurtelings op Jeroen en Hilde. Twee vliegen in één klap. Hij moet lachen, ze zien er uit als strontvliegen. Afgaande op de reuk hebben ze beiden in hun broek gedaan. Max geniet van de aanblik.
“ Doe geen ondoordachtte dingen, steek dat pistool terug weg, laten we als volwassenen verder praten…”zegt Jeroen met overslaande stem.
“ Ondoordachtte dingen? Denk je dat ik dit alles zomaar uit m’n mouw schud? Denk je dat je mensen kunt blijven beledigen? De alomgevierde interviewer, de grote Jeroen Kruitnaegel, zie hem hier zitten beven. Cameraman, zoom eens in op het gezicht van Jeroen, kunnen ze thuis wat beter meegenieten. In feite ben je geen haar beter dan ik. Hoeveel mensenlevens heb je al naar de kloten geholpen met je reality-programma? Weet je nog dat meisje dat op haar veertiende zwanger was? Ze heeft zelfmoord gepleegd omdat ze constant gepest werd op school, na haar verschijning in uw programma. Dat meisje was m’n kleinkind, onnozelaar. Je had je research wat beter moeten doen. Haar vriend werd veroordeeld. Vier jaar gevangenis. Drie mensenlevens kapotgemaakt op één uur tijd. En jij zou me les lezen? Sukkelaar…” Max Cosi begint zich kwaad te maken.
Hij gaat naar Jeroen, drukt het pistool tegen z’n slaap. Jeroens mond valt open, als een vis op het droge. Hij wil iets zeggen, maar kan alleen naar adem happen.
“ Hoe voelt het om als een lammetje naar de slachtbank geleid te worden?”sist Max hem toe.
Hilde van Boxtaele grijpt met beide handen naar haar borststreek.
“ Mevrouw van Boxtaele, ’t is nu niet het moment om dood te gaan hé? Een beetje geduld hé? Of wil je niet weten hoe het zal aflopen? Niet dat je nog lang te leven hebt, maar ik ook niet. Er is een tijd van komen en gaan, nu is de tijd gekomen om te gaan. Dus blijf rustig zitten in uwen rolstoel, ge zit op de ereplaats hé?” Hoe cynisch kan een mens wezen…
De regie brengt alles mooi in beeld, vergeten zelfs dat het derde reclameblok er tussen gegooid moet worden. Komt er dan niemand op het idee om de politie te bellen? Schijnbaar niet. Zal Max Cosi z’n plan nu werkelijk uitvoeren? Of maakt het allemaal deel uit van de show?
©GoNo
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage