DUIFF.

Moest ik vleugels hebben, ik vloog ver weg van hier. Maar ik ben een mens, geen vogel die ongehinderd door grenzen, overal vrij kan rondvliegen. No fly-zone of niet, een vogel trekt er zich weinig van aan.
De blauwgestreepte regenwoudfuut is een vogel die zelfs te lui is om te vliegen. Is de enige vogel, bij m’n weten, die zich op de vleugel van een vliegtuig laat meevoeren. Hij stoot daarbij schrille kreten uit, maar die gaan verloren door het gebrul van de motoren. Herhaaldelijk heeft men al geprobeerd de roep van een blauwgestreepte regenwoudfuut vast te leggen. Het afzetten der motoren is geen optie, gezien de laatste keer een hele expeditie schijnbaar spoorloos verdwenen is in de oneindige uitgestrekte wouden van het Amazoniëgebied…
De Zoo van Antwerpen biedt grof geld om de hand te kunnen leggen op deze uiterst zeldzame vogel, die zoals zovele dieren, met uitsterven bedreigd is. Van een goede vriend, die op het Ministerie van Landbouw werkt, weet ik dat het gevangennemen van de blauwgestreepte regenwoudfuut één van de prioriteiten is van de Dienst voor Uitheemse Vogels en het Instandhouden Fauna & Flora.. Kortweg DUIFF. Uitgesproken als DUIF. Zonder die 2de ‘F’. Want die hoor je toch niet. Maar de blauwgestreepte regenwoudfuut laat zich niet gemakkelijk in de luren leggen. Het beestje heeft een dermate hoog gehalte van zelfvertrouwen, dat het bijna onmogelijk is deze vogel te pakken te krijgen. Dit leidt natuurlijk tot frustraties bij de DUIFF. Hoeveel directeurs die dienst al gehad heeft is moeilijk te zeggen. Vuile tongen beweren dat dit de uitgelezen plek is om je carrière te beëindigen als je politiek benoemd bent. Ik persoonlijk, denk dat er andere plaatsen zijn om je loopbaan in vrede af te sluiten. Bijvoorbeeld het Europees Parlement. Of de Senaat. In de rode pluche zetels van de Senaat zou ik met veel plezier seniel willen worden. De Belgische Senaat doet me altijd denken aan een revue waar vrouwen met blote borsten, elk moment hun french cancan kunnen komen opvoeren. Tot groot jolijt van de senatoren en het weinige publiek gezeten in de wandelgangen.
En uitgerekend vandaag ging het debat over of het nog verantwoord is in tijden van crisis belastinggeld te spenderen om uitheemse vogelsoorten in stand te houden. Nu België eensgezind meedoet aan de oorlog in Libië, moeten de miljoenen die dit ons landje zal gaan kosten toch ergens vandaan komen.
“ Vogels en katten gaan niet samen, Gezien wij momenteel andere katten moeten geselen, stel ik voor om af te stappen van het steeds weerkerende idee dat ons landje de complete vogelhuishouding moeten redden.”zegt senator K. Boutertje.
“ Mag ik er u attent opmaken dat de DUIFF al meer dan dertig uitheemse vogels van de ondergang behoedt heeft? Het is dankzij de DUIFF dat het publiek nu de Witte Kraamvogel in al z’n glorie kan bewonderen. Om nog maar te zwijgen van de Gele Tornadokever, de Byzantijnse Hoornslak en de Hobokense Spotvogel. Die is nu z’n nestje aan het maken op de Hobokense Polder. Waar wij, binnenkort, een nieuw voetbalstadion gaan neerpoten…”
“ Hoeveel mensen gaan er kijken naar een snotvogel? En hoeveel mensen gaan er kijken naar voetbal? De keuze is toch gauw gemaakt hé? Of moet ik er, waarde collega van Groen!, er een tekeningetje bij maken? Als de mensen mogen kiezen tussen hun portemonnee en de natuur, zullen ze wel kiezen voor het eerste hé?” K. Boutertje kan het , zoals gewoonlijk, goed uitleggen.
De oppositie bestaat uit twee oude vrouwen van de Groenen. De socialisten liggen meestal te slapen en mogen alleen gewekt worden als er verse koffie opgediend wordt. De liberalen zijn er nog altijd niet uit wie de Senaat in het blauw mag schilderen. De Franstaligen Socialisten opteren voor roze, gezien hun voorzitter. Een compromis is in de maak, zo verzekert ons de woordvoerder van de Katholieke Allochtonen Partij. De KAP. Het zal waarschijnlijk blauw worden met rode bollekes. Waarvan akte.
“ Als voorzitter van de KAP, zeg ik u en ik ga het geen twee keer herhalen, dat er al genoeg vreemde vogels in dit landje rondlopen. Afschaffen die geldverkwistende zichzelf instandhoudende departementen. En dat zeg ik niet om op de “ kap “ te zitten van de vogelliefhebbers. Ik vogel zelf ook graag, waarvoor ik mezelf en ons Fatima een pluimpje wil opsteken. Twaalf kinderen op negen jaar, doe het maar eens na hé? De kinderen zijn de toekomst van dit land. ’t Is als het ware een toekomstgerichte investering …”

De Senaat heeft met éénparigheid van stemmen de volgende resolutie aangenomen. De voltallige Senaat zal ter plaatse in Brazilië onderzoeken of er nog een toekomst weggelegd is voor de met uitsterven bedreigde vogelsoorten. De Missionarisstand-vogel komt niet meer voor op de lijst. Die zijn uitgevogeld. En de blauwgestreepte regenwoudfuut? Die lacht met schril geluid. Fwuut-fwuut tureluut, fwuut-fwuut weergekluut…

©GoNo