Stof om na te denken

Ik schrijf m’n naam in ’t stof op de schouw
hé, collega, denk ik, zo zal ik ook eindigen
ergens liggend op een wildvreemde schouw
tot een stofdoek mij zachtjes zal opnemen
en mij door het open raam zal kieperen
zodat ik blijgezind en welgemoed naar
de volgende schouw kan zweven
waar ik mij zal verpozen, heel even
om dan verder m’n weg te gaan
tot ik rust zal vinden in m’n toch wel stoffig bestaan...

©GoNo