Geen ogen-blik

Ze zat aan de tafel
zegde geen woord
ze hield haar wafel
zweeg als vermoord

‘k kwam voor haar speciaal
door regen en snijdende wind
een wangkus, wat een onthaal
ze leek wel op mij kwaadgezind

was zij nu degene waarover ik
met zoveel gloed en vurig sprak
ze gunde me geen ogen-blik
’n trillende snaar die plots brak

‘k zal maar denken, wie is zij
heb ik haar ooit ergens gekend
was zij een droombeeld van mij
een illusie, adres…..onbekend?

©GoNo