Sprokkelen in Sprookjesland 2.

Assepoester’s tweeling Spic & Span

Het gaat niet goed in Sprookjesland, het gaat zelfs slecht. Sneeuwwit is haren prins Choco zo beu als koude havermoutpap. Hoe zou dat komen hé? Die meerwaarde van z’n lichtelijk overdreven homofiele neigingen, is een doorn in haar oog. En zeggen dat die koning moet worden, er zal veel volk komen zien. Sprookjesfiguren die de herenliefde bedrijven liggen niet zo goed in de markt. Ze worden nergens vermeld, bij m’n weten. Ze zijn er wel, maar ze komen niet uit de kast. Zo ook met de lesbische sprookjesfiguren. We weten allemaal dat Doornroosje verliefd is op Assepoester. Toen Doornroosje uit haar honderjarige slaap ontwaakte, was het eerste wat ze vroeg hoe het met Assepoester ging…
Assepoester was intussen al getrouwd met haren charmante prins en sloeg nu af en toe eens met haar glazen muiltje op haar gemaal z’n muil als hij weer eens van een met drank overgoten diner kwam. Vroeger mocht ze nog mee naar al die gala-bals, maar sedert ze bevallen was van haren tweeling moest ze aan de haard zitten. Een haard is schoon, in de winter, maar in de zomer zit je naar een zwart gat te kijken. Je kunt evengoed een neger in z’n blote op handen en knieën zetten en een paar uur naar ’t zwarte gat kijken. Wat ze ook deed, maar ’t schonk haar geen voldoening. Haar deugnieten van prinselijke bloede staken achteréénvolgens een selder, knolraap, een paar ajuinen plus een komkommer in dat zwarte gat. Al roepende:” Da’s de Hut van Oom Tom…”. Toen ze ook nog kwamen aandraven met een stofzuiger, zette de arme man het op een lopen. Trop is teveel hé?
’t Verdiende wel goed, maar toch, er zijn grenzen.
Haren tweeling, prinsje Spic en prinsje Span, kregen les van ene mister Proper. Een Engelsman met Amerikaans accent. Gezien de jarenlange onderdanige houding van Assepoester tegenover haar beminde zusjes, vond ze het niet meer dan normaal dat haar zoontjes de geneugten leerden kennen van het poetsen en opblinken. Per slot van rekening had hun moeder Assepoester een diploma van industrieel reiniger. Met grote onderscheiding. Maar Spic & Span deden er alles aan om het leven van mister Proper zuur te maken. Ze maakten er één grote bende van. Eén van hun geliefkoosde bezigheden waren overal de kraantjes open te zetten zodat het paleis meermaals van voor tot achteren onder water stond. Properder kan haast niet, zeiden ze met een grijnslachje. Zilver en koper poetsen deden ze met zwarte schoensmeer. Mister Proper, die altijd piekfijn in het wit was, bonden ze vast, waarna ze hem overgoten met mayo, ketchup, mosterd en wat versnipperde ajuin. Om nadien met een lief gezichtje aan Assepoester te zeggen dat ze een lekkere hamburger voor haar klaargemaakt hadden in de keuken. Hun moeder plengde een traantje, ’t waren toch schatjes haren tweeling. Mister Proper stond doodsangsten uit toen ze aanstalten maken om hem ten dele in de oven te duwen. Kwestie van een beetje gaar te worden…Assepoester kwam juist op tijd binnen om hem van een gewisse dood te redden.
Mister Proper gaf z’n ontslag. Assepoester probeerde nog hem op andere gedachten te brengen, beloofde hem een dertiende maand, kinderbijslag en gratis vervoer met de gouden koets, maar het mocht niet baten. En toen ze er aan toevoegde dat het nog kinderen waren, was dat de druppel die de emmer deed overlopen. Die prinsjes waren helemaal geen kinderen, het waren kleine monsters, kleine psychopaten…
“ Ge moogt veel zeggen, meneerke Proper, maar dat m’n kinderen psycho-dinges zijn dat is er teveel aan. Wie denkt ge wel dat ge zijt?” beet ze hem vol verachting toe.
De man kon niet antwoorden want zijne mond zat vol versnipperde ajuin. En zien kon hij ook niet door de ketchup en mayo die overvloedig z’n ogen drupte. Hij voelde hoe ze hem oppakte. Verdomme, wat is die meid sterk, dacht hij nog. Hij kreeg de kans niet om er verder over na te denken, want ze kieperde hem gewoonweg door het openstaande raam. ’t Is proper, dacht mister Proper. Een geluk dat het op het gelijkvloers was en een doornenstruik z’n val een beetje brak. De tuinman knipoogde naar hem, die had al meer rare vogels uit de lucht zien vallen.
“ Zo, opgeruimd staat netjes…”zei Assepoester geheel toepasselijk.

©GoNo