Appartement met huurder Te Koop 2

Ik steek een sigaartje op. Samen blazen we als echte Turken de rook kwistig in ’t rond. Het ziet er naar uit dat die mooie deerne alle tijd van de wereld heeft. Ik ook. Of komt het door al die trappen? Of die uitermate frisse cola? Wie zal het zeggen hé?
“ Bon, ik zal je eventjes de waterverwarer in de douche laten zien, als u mij wil volgen…”
Ze kijkt me niet begrijpend aan, ’t ziet er nochtans een slimme uit. ’t Is misschien gezichtsbedrog, ’t is niet omdat ge er slim uitziet, dat ge het ook bent. Ik bijvoorbeeld, zie er uit als een ezel en toch stam ik af van de apen. Zelfrelativering noemen ze dat.
“ Meneer, ik begrijp u niet goed?”zegt ze met enige vertwijfeling in haar ogen.
“ De verwarming hangt in de douche, ’t is nog een oude verwarming en ze valt om de vijf voeten uit. Als ik een douche neem, krijg ik eerst warm water en na vijf minuten ijskoud water. Moest ik een ijsbeer zijn, ik zou er nog kunnen mee lachen…”
“ Tja, dat lijkt me niet zo handig, brrrr, ‘k mag er niet aan denken…”
Voilà, tenminste iemand met een levendige verbeelding. Ik mag wel aan haar denken, samen onder de douche is ook een levendige verbeelding…
“ Ik zal het noteren, daar moeten we dringend iets aan doen hé?”
“ Volledig akkoord met uw stelling. En gaat dat lang duren?”vraag ik nog altijd beleefd.
“ Nee, volgende week kan ik iemand langs sturen…”
Amai, er komt schot in de zaak, zei de pastoor tegen z’n misdienaar die z’n mond vol had. Met tanden hé?
“ Ik heb misschien een koper voor uw appartement. Hebt u m’n mailtje niet gekregen?”
Een mailtje met een koper? Ik heb helemaal geen appartement, zou m’n huisbazin het appartement verkopen? Mijn naam is Haas en ik weet van nikske. Volgens mij zit er iets in die cola of in haar sigaretten.
“ Mag ik dan nu de plaatsen eens zien en ik wil ook wat foto’s nemen om op de website te zetten…”
“ Moet ik een smoking aantrekken?” Ik begin er lol in te krijgen, te gek voor woorden.
“ Nee, hoor, ik wil alleen maar foto’s van het appartement, zodat de mensen een eerste indruk kunnen krijgen…”
Ze diept een digitaal fototrekkertje op uit haar handtas. Staat recht en vraagt waar ze mag beginnen.
‘k Wilde bijna zeggen onder de douche, maar ik slik m’n woorden in. Ze is te jong voor mij, ‘k zou haar kunnen zeer doen hé?
“ Lieve juffrouw, ( ze heeft geen trouwring, vandaar ) ik denk dat er hier een misverstand zich aan het ontwikkelen is. Dit appartement dat u wilt verkopen is helemaal niet van mij. Ik ben maar huurder. Bij mijn weten heb ik geen volmacht om het te verkopen. En moest ik eigenaar zijn, dan zou ik het verkopen met huurder erbij. Wat mij niet in dank zou afgenomen worden, veronderstel ik…”

Eventjes denk ik, die springt door het raam. Ze wordt zo rood als een pasgekookte kreeft. Ze begint te beseffen dat ze in het verkeerde appartement zit.
“ Maar u bent toch meneer X?”
“ Nee, ik ben GoNo, wereldberoemd in Hoboken en omstreken. Schrijver & dichter. U kunt m’n boeken bestellen op m’n website…” Een beetje reclame is mooi meegenomen, denk ik maar…
“ Sorry, maar dan moet ik hiernaast zijn; sorry dat ik uw tijd in beslag genomen heb…”

Ik hoor kloppen bij m’n buurman. Zachtjes alsof ze bang is dat ze deur zal inbeuken. Buurman doet niet open want gaan werken. Ze had het ook aan mij kunnen vragen. Ik had haar nog een echte cola willen geven…

Copyright GoNo