GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

dinsdag 1 maart 2011

Vaarwel en nooit tot ziens…

Hij zag haar dood-graag
met de nadruk op dood
nadat ze z’n bankrekening geplunderd had
stond hij nog jaren in ’t rood

nu was ze weg voorgoed
een leeg huis achterlatend
zelfs de geraniums nam ze mee
en ook de matras van de bedstee

potten, pannen en moemoe haar servies
foto’s zijn vakkundig in twee geknipt
die liggen nu verspreid op de grond
tussen het stinkende eten van de hond

hij moest bijna huilen van zelfmedelij
maar in kleine dingen schuilt het geluk
zes juiste lottonummers op de zaterdag
ontlokten hem terug een schaterlach…

toen ze het te weten kwam, belde ze hem op
m’n kleine lieve schat, ’t was maar voor de grap
je weet toch dat ik je hartstochtelijk bemin
hij gooide de hoorn neer met een ferme klap…

‘k zal m’n geld wel zelf potverteren
‘k hoef geen lesjes meer te leren
ze kan de pot op, die frisse madam
was ‘t eerste dat in hem opkwam…

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage