Chatten met een Filippijnse, ’t had erger gekund..

Dankzij m’n teerbeminde zus uit Wondelgem, ben ik terug beginnen chatten. Ze stuurde mij een mailtje door, van een site om te daten. Gezien m’n huidige staat van vrijgezel zag ik het plaatje wel zitten. Gedaan met alleen de afwas te doen, gedaan met de was te doen, eindelijk de kans om iemand te leren kennen die dat allemaal met veel liefde voor mij zou doen… Ik word dus lid van die site. Ziet er goed uit en je kunt rechtstreeks chatten met je toekomstige uitverkorene. Ik ben amper een halfuurtje lid en de aanvragen stromen al binnen. Ik heb maar te kiezen. Ik kies voor Tess. Mooie naam, als nu de vlag de lading dekt, zijn we vertrokken voor een gezellig onderonsje. In geval de vlag de lading niet dekt, kan ik haar zelf nog wel dekken. M’n horoscoop indachtig. Impotent zijn heeft z’n voordelen, ge kunt eeuwig bezig blijven…Viagra? Viagra is voor mietjes, voor strandjeanetten. Een echte vent blijft doorgaan tot het lukt hé? Ik moet er toch geen tekeningetje bij maken? “ Hallo, ik ben Tess…” “ Ook hallo, ik ben ( bijna zei ik “ Napoleon”) Noël…” “ Is Noël uw echte naam?” “ Ja, dat staat toch op m’n paske…” “ Paske? Wa is paske?” “ Da’s dat kaartje waarop je naam, geboortedatum en rijksregisternummer staat en als je kunt schrijven ook uw handtekening…” “ Ok” Ze is Filippijnse, zie ik op de site. Drieënveertig lentes jong. Woont al dertig jaar in Gent. ’t Is er aan te zien, denk ik. “ Waar woon jij?”vraagt ze. “ In Hoboken bij Antwerpen, op een appartement drie hoog…” “ Ok” De conversatie begint goed te lopen. We schieten geweldig op… “ En waar woon jij?”vraag ik, kwestie van te checken of die site wel klopt. “ In Gent. Ik eigen huis met tuin en garage. Ik werk in school. Kuisen…” Er moet nogal geld te rapen vallen met in een school te kuisen, is m’n bedenking. Hoe kom ik er op hé? “ En wat doe jij?”vraagt ze. “ Ik werk momenteel voor de staat…” “ Ok” Diene “ Ok” begint me nu al de strot uit te komen. Zo gaat dat chatten nog uren duren, denk ik. Maar gentlemen van het zevende knoopsgat die ik ben, zeg natuurlijk niets. Ik zit me af te vragen moest ik plotseling vragen om te neuken of ze dan ook nog “ Ok” zou zeggen… “ Hoeveel verdien jij?” “ Meer dan jij…”is m’n antwoord. “ Ik verdien 1485 €…en jij?” De aanhouder wint, denkt ze waarschijnlijk. “ 1485 €? Per jaar?” “ Nee, Noël, per maand…” “ Netto of bruto?” “ Netto…” In rekenen zijn ze goed die Filippijnen. “ Ok” antwoord ik. ’ T Is eventjes stil in Gent. Zit waarschijnlijk nu uit te rekenen hoeveel een staatsambtenaar verdient. “ Hallo Noël?” “ Hallo Tess?” “ Is dat appartement van de sociale…hoe zeg je dat?” “ De sociale dienst?”probeer ik. “ No, no,…” Prachtig toch, ze begint m’n naam al af te korten, ik voel dat de liefde aan het ontluiken is… “ Ok” “ Wat “ Ok”, ik heb niets gezegd, nog minder geschreven…” “ Sorry…” “ Zeg Tess, ik moet eventjes m’n laptop afdrogen…” “ Laptop afdrogen? Waarom?” “ Omdat ik onder de douche sta en het water loopt er langs alle kanten uit…” “ Oei, oei, is da niet gevaarlijk?” “ Gevaarlijk, welnee, af en toe krijg ik een schokske van een slordige 220 volt door m’n goddelijk lijf, maar naar het schijnt is dat goed voor uwen tikker..” “ Tikker? Wa is tikker?” “ Uwen wekker…” “ Horloge?” “ Ja, zoiets…” “ Horloge niet waterdicht, Noël?” “ Nee en laptop ook niet…” ’t Wordt erger met de minuut, dat chatten is een lachertje. Voor mij toch. “ Zoek je een man, Tess?” “ Ja, maar hij moet werken, en ook eigen huis hebben.. “ Dus als ik het goed versta en niet doof ben, zoek je iemand met veel geld en een eigen huis.?” “ Ja, Noël…” “ Dus met iemand die gaat doppen, kun je niets aanvangen?” “ Dopen? Ik gedoopt en jij?” “ Doppen, ( bijna zei ik “ kieken”) niet dopen. Doppen met twee p’s…” “ Ok, stiempelen?” “ Ja, stiempelen, maar ’t wordt stempelen geschreven…” “ Ok, ik werken voor mijn geld, ik werk in school…” Volgens mij zit die met een man of tien te chatten en weet ze niet meer tegen wie ze bezig is… “ Tess, dat heb je al gezegd, nog geen tien minuten geleden…” Geduld is een schone zaak, maar ge wordt er zo moe van hé? “ Ok.” “ Zeg Tess, ik stiempel ook…” A la bonheur, ik begin al als een Filippijn te praten. “ Ik bedoel, ik stempel ook…”verbeter ik mezelf. Weer radiostilte, de vijand is aan ’t overleggen. Is aan het uitzoeken wie ik ben… “ Hallo Noêl?” “ Hallo mevrouw de uil, waar breng je ons naar toe? Naar Fabeltjesland…” “ Ik kan niet volgen…”zegt ze. “ Ik ook niet…” “ We kunnen altijd blijven chatten…” Ik denk dat ze het door heeft. Nog even van kromme haas gebaren alvorens ik met de noorderzon verdwijn… “ Wil je dus zeggen dat ik geen kans maak om je beter te leren kennen?” “ Maar we kunnen blijven chatten toch?” Chatten? Katten, zal ze bedoelen. Ik besluit er nog een schepje bovenop te doen. Omdat ik haar zo graag zie… “ Ik zit hier te huilen als een klein kind, ik dacht dat het klikte tussen ons…” Ik zit bijna te huilen, maar dan van ’t lachen… “ Noël, niet huilen, wij chatten morgenavond om 9 uur? Ok?..” “ Oei, oei, laptop is mee aan ’t huilen, zie het verschil niet meer tussen traantjes en douchewater. Morgenavond 9 uur? Ok!!” Ik zie dat m’n geliefde zus uit Wondelgem online is. Ik ga haar uit de grond van m’n hart bedanken voor het doorsturen van deze site. Lang geleden dat ik nog zo verliefd geweest ben en nog langer geleden dat ik zo gelachen heb.. ©GoNo