’t Leven zoals het is…

M’n leven is als de golven der zee
nu eens kabbelend, dan weer stormachtig
soms dobber ik gewoon maar mee
blij van gemoed, dan weer neerslachtig

soms ik val al eens in ‘t water
klamp mij dan vast aan de schuimende koppen
de ontnuchtering komt dan later
ik heb me voor de zoveelste keer laten foppen

zo gaat m’n leven surfend op de baren
voortgestuwd door een onzichtbare kracht
ik kan het zinloze ervan niet verklaren
ik word gestuurd door een hogere macht

ooit zal ik aankomen in een verre veilige haven
waar ik mij rustig tegen de kaaimuren zal schuren
de levenden zullen zich aan m’n schoonheid laven
kijkend naar de ondergaande zon in d’ avonduren…

©GoNo