Oef, oef zei Schele Vinkenoog…

In een land , ver hier vandaan
leefde een krijger, een indiaan
hij was beroemd, teerde op z’n faam
Half Arendsoog was z’n naam

dat kwam, geloof het of niet
hij alles maar voor de helft ziet
hij was van geen kleintje vervaard
ook al sprong hij soms naast z’n paard

hij trok gezwind mee op het oorlogspad
schoot meestal z’n pijlen in z’n eigen gat
scalperen was ook al niet aan hem besteed
omdat hij telkens weer een oor afsneed

Half Arendsoog had z’n warmbloedige zinnen gezet
op Bloeiende Cactus, dochter van Sprekende Gazet
maar, o wee, Rennende Beer was haar minnaar
Half Arendsoog liep nu toch wel groot gevaar

Rennende Beer, een boom van een vent
ging naar opperhoofd, Depressieve Dement
stelde een tweegevecht voor onder de totempaal
de winnaar kreeg Bloeiende Cactus helemaal

Schele Vinkenoog had al langer een dubbel oogje op hem
wierp af en toe geile blikken, naar hem, onder de totem
maar hij wimpelde haar steeds af met veel misbaar
hij hield nu eenmaal van Bloeiende Cactus en niet van haar

Half Arendsoog zag dat niet zo goed zitten
wilde liever in z’n wigwam nog wat pitten
ge moogt, zei hij spontaan, Bloeiende Cactus hou’en
‘k zal wel met Schele Vinkenoog een nestje bouwen

negen maanden later, een kindje geboren, een echte deugniet
spijtig met maar één oogje dat een beetje scheeltjes ziet…

©GoNo