De Jeugd van Tegenwoordig en Daarna…7

Conversatie tussen de premier en de dienstdoende baliebediende…

“ Eindelijk. U spreekt met de premier. Kunt u me zeggen hoe het komt dat ik al een kwartier op uw antwoordapparaat terecht kom? Zo druk zullen jullie het toch niet hebben op uw departement hé?”
“ Beste vriend, de eerste beste gek kan zeggen dat hij de premier is. ‘k Heb hier ooit eens Napoleon aan de lijn gekregen. Die vroeg om alle kanonnen van het Pruisische leger onschadelijk te maken. Want hij was de Slag om Waterloo aan ’t verliezen. En dan spreek ik nog niet over de man die belde om z’n vrouw op te halen, want ze was een echte seksbom…”
“ Verbindt mij door met uw overste en ’t is verdomme dringend…”zegt de premier op bevelende toon.
“ Overste? We zijn hier bij ’t leger hé en niet in een klooster. Maar ik kan u wel het telefoonnummer geven van de paters Oblaten in Blanden. Die paters kennen iets van de biecht afnemen en zeker bij de Eskimootjes. Als u begrijpt wat ik bedoel?”
“ Nu moet u eens goed luisteren, ik ga het maar één keer zeggen. Er ligt een bom in de H. Augustijnschool in Antwerpen. De jeugd van tegenwoordig, tevens leerlingen van die school, hebben zich verschanst in de school. Ze houden een regisseur gegijzeld en gooien met krijtjes naar de ordediensten. Dus ga als de bliksem uw overste of hoe uwen chef ook mag heten, roepen…”
“ Dat zal moeilijk gaan, mijn chef of beter gezegd mijn kolonel, ligt z’n roes uit te slapen. Heeft wat naweeën van z’n jaarlijks bal. Niet dat het mij een bal kan schelen hoor. Ik begrijp toch geen bal van uwen uitleg…van een bal gesproken, vanavond is er Anderlecht-Club Brugge, voor wie supporter je?”
“ Verdomme, roep dan de tweede in bevel of de derde. Of ga heel het rijtje af tot u iemand gevonden hebt die de ontmijningsdienst kan sturen…”
“ Elaba, een beetje beleefd blijven hé? Ik roep toch ook niet tegen u? ik zal zien wat ik kan doen. Maar ik moet me ook aan de regels houden. Ik mag zomaar niet de balie verlaten. Stel u voor dat ze bellen dat er ergens een bom ligt. Wie gaat dan de telefoon aannemen als ik er niet ben? “

De premier ontploft bijna, straks mogen ze hem nog komen ontmijnen. Doet die kerel het met opzet ofwat? Wordt daar dat zuurverdiende belastinggeld ingestoken? Er kan nog een werkgroepje erbij, ik word de premier van de meest opgerichte werkgroepen aller tijden. Denkt hij.

“ Hallo, bent u er nog?”
“ Ja, ik ben er nog. Maar u niet lang meer als u niet doet wat ik zeg. Hebt u iemand gevonden die een beslissing kan en mag nemen volgens de regels?”vraagt de premier op sarcastische toon.
“ Ik heb iemand gevonden die u kan helpen. Hij neemt snelle beslissingen en is goed op de hoogte van het reilen en zeilen binnen de ontmijningsdienst. Wilt u met deze persoon spreken?”
“ Verbindt mij maar door, ’t heeft al lang genoeg geduurd…”
“ Ik kan u niet doorverbinden…”
“ Wablief? En waarom niet?”
“ Omdat de persoon in kwestie naast mij staat…’t zou onnozel zijn iemand door te verbinden die er toch niet is door de reden die ik zojuist aangehaald heb…”
“ Geef die persoon dan eventjes, kieken!”
“ Hallo?”
“ U spreekt met premier. U bent op de hoogte, neem ik aan…”
“ Ik ben vanalles op de hoogte. Ik zal er voor zorgen dat u tevreden bent. Een tevreden klant is een trouwe klant, zeg ik altijd. Ik zal u een vrijblijvende offerte toesturen. De nadere details kunnen we achteraf nog bespreken…”
“ Een offerte om een bom onschadelijk te maken? Is dat niet voorzien in de begroting? Tegen dat ik die offerte heb, is die bom al lang ontploft. Er zal wel een noodprocedure bestaan, vermoed ik? “
“ Is het zo dringend? Ik kan altijd iemand sturen om de eventuele schade aan de leiding op te nemen?”
“ Schade aan de leiding? Bent u de psycholoog van de ontmijningsdienst soms?” De premier kan niet meer volgen.
“ Soms heeft men inderdaad enige psychologisch inzicht nodig in de wirwar van buizen en leidingen…”
“ Wie bent u feitelijk, als ik vragen mag?”
“ Meneer, niet lachen hé? De loodgieter, wie anders…?

De premier laat telefoon uit z’n hand vallen. Grijpt naar z’n hartstreek. Wordt beurtelings blauw, rood en oranje. Dezelfde kleur als z’n coalitie. De minister van Onderwijs begeleidt hem naar z’n stoel. Alle ogen zijn op beiden gericht. Op de premier omdat die bijna een hartinfarct heeft, op de minister omdat die erbij staat, met z’n gulp open, en z’n ministerbalzakje dat een frisse neus komt halen. Sylvia is beschaamd, de uitslover, denkt ze. De minister van Onderwijs komt plots tot het besef dat hij hier mooi voor lul staat…

©GoNo