Het mooiste land 2

God ziet dat het goed is en besluit om z'n jaarlijks verlof te nemen...

We zijn een paar eeuwen verder en het mensdom heeft goed geboerd. Nadat de konijnen het voorbeeld gegeven hebben hoe men kindjes moet maken, werd er volop geëxperimenteerd dat het een lieve lust was. Vandaar het gezegde “ kweken als de konijnen “. Wat ze ook deden. De Vlaamse reus was daar een typisch voorbeeld van. Woonde in Antwerpen, in het beroemde en befaamde Steen. Iedere boot of zelfs roeibootje moest tol betalen. 't Heeft niet lang geduurd want de Antwerpse bevolking, dwarsliggers bij uitstek, joegen hem over de kling en hakten z'n handen af. 't Kan ook zijn dat het andersom was, maar daar liggen we niet van wakker...
Lucifer heeft het Rijk voor hem alleen en regeert als een feodale koning over z'n lijeigenen. Omringd met mensen van hetzelfde kaliber als hij, hangt hij de ganse dag de verlichte despoot uit. Op een mooie lentedag, besluit hij dat hij beter een beetje kan delegeren. Ik ga mini-sterren maken. Maar eerst ga ik toelating vragen aan God want je weet maar nooit.
“ Kan ik God spreken?”vraagt hij aan Gabriël.
“ Voor wat is het?”
“ Ik wil biechten en het biechtgeheim is geheim...”
“ Wat hebt ge nu weer uitgevreten?”vraagt Gabriël op beminnelijke toon.
“ 't Zijn uw zaken niet, omhooggevallen engel...”antwoordt Lucifer op even beminnelijke toon.
“ Ik ben de rechter-en linkerhand van God, officieel benoemd, kijk maar in het Staatsblad van de Hemel, dus beveel ik u om te antwoorden op de door mij gesstelde vragen...”
“ Hebt ge al eens op woensdagmorgen, zo rond een uur of negen, een bokkepoot tegen uw muil gekregen?”
Gabriël moet even nadenken. Kan zich niet herinneren ooit een bokkepoot tegen z'n gevel gekregen te hebben, laat staan op een woensdag morgen om negen uur.
“ Kan het niet op een andere morgen gebeurd zijn?”vraagt hij vertwijfeld aan Lucifer.
“ Als ge eventjes wacht, zal het gelijk gebeuren...”

God staat klaar om op verlof te vertrekken. Twaalf engelen dragen z'n koffers. Aan de poort gekomen, ziet Hij nog juist hoe Lucifer een oplawaai van jewelste verkoopt aan Gabriël. De afdruk van een bokkepoot tekent zich af op het voorhoofd van Z'n favoriete aartsengel. God ziet het aan en moet z'n lach inhouden. 't Is geen zicht. Gabriël staat er beteuterd bij, maar dat duurt geen eeuwigheid. Of juist wel? Tijd is relatief in het bovenaardse. 't Is kwaad kersen eten met de duivel, die zich weert als een duivel in een wijwatervat.
“ Is 't weer zover, ja?”buldert God.
“ Hij is begonnen...”zegt Lucifer;
“ Niet waar, hij is begonnen...”zegt Gabriël.
Met wat voor een bende kleine kinderen zit ik hier opgescheept, denkt de Almachtige.
“ 't Kan me niet schelen wie er begonnen is, ge kunt elkaar de kop inslaan, maar 't zal niet helpen, ge zijt beiden onsterfelijk...”
Da's goed om te weten, denkt Lucifer.
“ Kan een God niet op vakantie vertrekken zonder dat heel den boel hier afgebroken wordt?”
Op vakantie? Nooit van gehoord. Wat betekent vakantie? Vragen beiden.
“ Vakantie zijn dagen die ge verdiend hebt met hard te werken. Om terug op uw positieven te komen om nadien nog harder te kunnen werken. Maar ik, als CEO, de grote baas dus, kan vakantie nemen zonder een klop te doen...”
“ En ik, als heerser van het mooiste land?”vraagt Lucifer met een vals lachje.
Verdomme, denkt God, die is raak...

©GoNo