Koken met Piet Luizentrui 2.

Wat voorafging:
Pietje , zeg maar Piet, heeft Cyriel en niet Kyriel, een ferme patat op z’n hoofd gegeven met een staalharde pan van inox, dat geheel toevallig z’n naam draagt. De pan bedoel ik hé? De schedelpan, ook een pan, vertoont nu een ferme bult. Een beetje zoals de klokkenluider van Notre Dame, maar dan op z’n hoofd. Cyriel hoort op de achtergrond vogeltjes fluiten en ziet sterretjes verschijnen boven z’n geteisterde hoofd…

Piet Luizentrui heeft de pan waar normaliter in gebakken wordt met een ferme graai vastgenomen. Het arme hoofd van Cyriel moet voor de tweede maal in amper vijf minuten een dreun incasseren. Deze mep is er teveel aan, Cyriel is nu totaal van de kaart en begint de uiterlijke tekenenen van een vergevorderde debiel te vertonen.
“ Hoort ge het verschil? Ja? Voilà, da’s nu hetgene wat ik bedoelde. U hoort duidelijk dat deze pan niet de heldere toon heeft van mijn pan. Kwaliteit, daar moet ge op studeren hé? Mijn pannen worden in de Westhoek gemaakt, worden duizenden keren getest alvorens ze op de markt komen…”
De animator steekt z’n bordje omhoog met: “ JOELEN ZOALS IN AMERIKA !!”
Een bejaard vrouwtje joelt met fijne piepstem, begint op en neer te springen als een pasgeboren veulen in een groene wei. “ Ik wil ook zulke pan, ik wil ook zulke pan,” roept ze. ’t Is aanstekelijk want op slag begint de helft van de cursisten mee te roepen:” Wij willen ook zulke pan…” Kamiel die hardhorig is roept het luidst: “ Ik wil dakpannen voor m’n duivenkot, dakpannen voor m’n duivenkot…”
Katrijntje, die doof is langs ene kant, vraagt aan haar buurcursiste of ze die bedpannen ook in andere kleuren hebben. Wacht, zegt de buurvrouwcursiste, ik versta u niet zo goed, ze roepen hier de pannen van ’t dak. De animator is dik tevreden, geen Bananasplit dus. Hij steekt het bordje met:” STOP!!” in de hoogte, maar da’s gemakkelijker gezegd dan gedaan. Probeer maar eens een losgeslagen meute bejaarden tot de orde te roepen. ’t Lukt niet in Benidorm, waarom zou het hier dan lukken hé?
“ Pietje, mag ik er u attent opmaken dat we hier samen zijn om een spiegelei te leren bakken?”vraagt Mia Croissant.
“ ’t Is Piet en geen Pietje, hoeveel keer moet ik dat nu nog zeggen? Als ik Pietje hoor, moet ik denken aan m’n Charelke dat tussen m’n benen hangt. ‘k Krijg er verdomme een complex van.”
“ ’t Was maar een grapje hé?”probeert Mia om z’n gemoed te bedaren.
“ Kan er niet mee lachen, Mie Boterkoek, ik kan er niet mee lachen…”
“ ’t Is Croissant, Pieterman…”
“ Met of zonder koffie? Grapje hé?”
De gemoederen zijn bedaard, er heerst terug stilte in de keuken. Één onverlaat vraagt aan de regie-assistente wanneer ze nu eindelijk koffie krijgen. De animator steekt z’n bordje omhoog: “ STRAKS IS ER KOFFIE MET CROISSANTS !!”
Mia’s gezicht heeft nu veel weg van een donderwolk. Piet Luizentrui doet moeite om niet de slappe lach te krijgen. Cyriel is nog aan ’t bekomen van de donderslag op z’n schedelpan, maar wordt nu met zachte dwang weggeleid naar een stoel op de achtergrond. Vaag horen ze hem mompelen dat hij geen spiegeleieren lust.
“ Wat hebben we nodig om een perfect spiegelei te bakken? Gij Katrijntje, zeg het me eens…”
“ Een spiegel?”
“ Gaat gij een ei bakken op een spiegel? Denkt ge dat ge in de woestijn zit?”
Katrijntje is haren kluts kwijt en gezien ge spiegeleieren nooit moogt klutsen, want anders hebt ge een omelet…
“ Katrijntje, we hebben eieren nodig, eieren hé? En niet zomaar eieren uit een legbatterij, nee, eieren van kiekens die loslopen. Scharreleieren dus. ( Dit om een bepaalde lezeres waarvan ik de naam om deontologische redenen niet mag vernoemen, tevreden te stellen.) Zoals de boer die met z’n meid scharrelt. Of de pastoor die met z’n misdienaartjes…Grapje hé? Kijk, ik heb hier twee bakjes met eieren staan. Het ene bakje bevat eieren uit een legbatterij en het andere zijn scharreleieren. Ik zal u het verschil laten zien. Kamiel kom een keer naar hier, gij ziet er nogal een slimme uit…”
Kamiel is zich van geen kwaad bewust en denkt dat hij eindelijk z’n dakpannen voor ’t duivenkot gewonnen heeft. Pet Luizentrui verkneukelt zich al op hetgeen komen gaat. De kijkcijfers zullen weer de hoogte ingaan. Kassa, kassa…
“ Bukt u een keer in onderdanige nederigheid, Kamiel, BUKKEN zeg ik u !”
“ Ik moet geen krukken, ik wil dakpannen voor m’n duivenkot…”zegt hardhorige Kamiel.
“ Als ge niet oppast, gaat ge hier buiten op krukken, dove kwartel…”sist Piet Luizentrui tussen z’n tanden en gehemelte.

©GoNo
Wordt vervolgd ?