Je bent er maar voor even…

Ik loop door de grijze straat
de regen geselt m’n gelaat
’t zal weer vroeg donker zijn
d’ouden van dagen zitten
te kijken achter hun raamkozijn

een hond springt tegen ‘t raam
toont z’n scherpe tanden
ik kijk hem onnozel aan
heeft die niets anders omhanden

een kat loopt een eindje mee
de weg met twee is korter nietwaar
ze luistert en volgt me gedwee
een doodrijder mist haar op een haar

de vogels hebben geen zin om te zingen
zitten mistroostig op halfontbladerde tak
vandaag geen concert over kleine dingen
’t regent nu harder, ’t is daarboven volle bak

ze zijn de hemel netjes aan het opkuisen
de lucht ziet grijs met zwarte donderwolken
bliksemschichten die ’t zwerk doorkruisen
kleine beekjes worden draaiende kolken

de nacht neemt het over van de dag
een keuterboertje zegt me: wat een weer
ik probeer met m’n mooiste glimlach
de weg te vragen aan die brave meneer

ga altijd rechtdoor tot aan ‘t kerkhof
daar is ‘t schuilhokje aan de halte van ’t leven
‘k vind hem nogal vaag, kort van stof
wat bedoelde hij : “je bent er maar voor even”…?

©GoNo