Vergane glorie…

Ze zit aan haar kaptafel
haar rimpels bedekt ze
strooit kwistig poeder in ’t rond
rode lippenstift op haar mond

haar blonde haren kamt ze
met strak afgemeten gebaar
haar ringen flonk’ren in de spiegel
ze is eventjes terug twintig jaar

ze leest de vele kaartjes
met een vergrootglas weliswaar
haar blauwe ogen zijn moe
de wijn is van een uitstekend jaar

nog eenmaal optreden
met groot orkest en dirigent
in stijl tenonder gaan, nietwaar
ze is eventjes terug twintig jaar

het publiek draagt haar op handen
zingt luidop haar liedjes mee
roept, tiert, fluit naar haar
m’n god, ze lijkt wel terug twintig jaar

de spots zijn uit, het gordijn is gevallen
ze zit aan haar kaptafel te mijmeren
ontdoet zich van schmink en mascara
was ze maar voor eeuwig twintig jaar

maar op de kaartjes staat te lezen:
“ Proficiat met uw tachtigste jaar…”

©GoNo