Een klare kijk op Belgie…

We hebben een regering van lopende zaken. Zolang er geen nieuwe regering gevormd kan worden, moeten we het daar mee doen. Beslissingen worden uitgesteld want geen bevoegdheden meer. Behalve als het voor noodhulp is aan één of ander door natuurrampen geteisterd land. Ik hoor al jaren dat we de broeksriem moeten aanhalen, dat we moeten bezuinigen, dat er geen geld is om aan iedereens wensen tegemoet te komen. Maar bij iedere ramp toveren onze excellenties miljoenen uit hun toverhoed. Ik heb er niets op tegen om solidair te zijn met Pakistan, Bangladesh of of Koerdistan. De media probeert ons een schuldgevoel aan te praten omdat de doorsnee-Vlaming zo weinig stort op hun rampenrekening. Ik ga er vanuit dat ik m’n steentje al bijgedragen heb, gezien de miljoenen die de regering al ter beschikking gesteld heeft. ’t Is per slot van rekening ons belastinggeld hé? Zou men eens solidair kunnen zijn met de arme mensen hier? We leven in een welvaartstaat, de winkels puilen uit van goederen die ze niet kwijt kunnen aan de straatstenen. Overconsumptie. Per dag worden er tonnen voedsel op de vuilnisbelt gegooid wegens overschrijding van de houdbaarheidsdatum. Groenten en fruit met een klein rotvlekje op worden tot compost verwerkt. Of liggen gewoon verder te rotten op één grote hoop. In plaats van het goedkoper aan te bieden. Maar de mensen willen geen voedsel dat er niet meer mooi uitziet. De mensen willen geen wortelen die krom staan van de groentenreuma. Nee, ze willen mooie rechte wortelen, mooie glanzende appelen, liefst allemaal even groot. Dat is hetgeen wat men ons wil laten geloven. Iedereen klaagt over de prijs van benzine. Mar iedereen gaat z’n krant halen met de auto, zelfs al is de krantenwinkel twee straten verder. En dan spreken we nog niet over tweeverdieners die er elk hun eigen voertuig op na houden…
Langs de andere kant, hoe meer auto’s, hoe meer kans op een overtreding. Hoe meer boetes men kan uitschrijven. Kassa, kassa! Maar bij gebrek aan mankracht worden de meeste boetes niet geïnd, heb ik me laten wijsmaken. ’t Zou ook kunnen dat de Vlaming gewoon lak heeft aan al die regeltjes…Waarom zich druk maken om de medemens? Is het niet genoeg dat ik voor m’n eigen deur veeg? Moet ik zo nodig dat oude buurvrouwtje haar stoep ook vegen? Ja, al was het maar om terug wat sociaal contact te leggen. Een goede morgen zeggen kost bij mijn weten geen geld. Of eens boodschappen doen, om maar iets te noemen.
’t Is zo een beetje zoals met huizen kopen en verkopen. Vroeger kochten onze ouders, degenen die het konden, een huisje om de rest van hun leven in door te brengen. Om een gelukkige oude dag in hun afbetaalde woning uit te zitten. Waarna de langstlevende het vruchtgebruik heeft tot ook daar een einde aan komt wegens de natuurlijke verdwijning van papa of mama. Of beiden. Nu koopt men huizen en appartementen om ze na twee jaar door te verkopen. In de hoop een meerwinst te maken. Het is geen investering meer op lange termijn, maar één op korte termijn. Als er dan een crisis uitbreekt, kan men fluiten naar z’n lieve centen. De banken lachen zich krom. De maandelijkse afbetalingen moeten toch voldaan worden. Maar geen nood, we blijven onze heilige koeien trouw tot de dood er op volgt. Desnoods slapen we met onze kinderen in een aftandse woonwagen. Zo lang die twee nieuwe wagens maar blinkend voor onze neus staan hé?
Er is geen crisis, mensen blijven op vakantie gaan, mensen blijven dure hebbedingetjes kopen. Die hele crisis is een bedenksel van enkele rijke bankiers gesteund door regeringen, die zich verrijken op de kap van de werkende mens. Een loon waarvan mer dan 53 % naar de belastingen gaat, is geen loon meer. En dan spreken we nog niet over gemeente-en provincie-en milieubelastingen, Ik noem dat geen loon meer, maar een aalmoes.Teveel om van te sterven, te weinig om van te leven. En dan moet men nog blij zijn dat men werk heeft. De keerzijde van de medaiile is dat als men z’n werk kwijt raakt, men moet zien te overleven met een werkloosheidsvergoeding van pakweg 850 €. In verhouding heeft een asielzoeker die in ons landje van melk en honing mag blijven en gaat aankloppen bij het OCMW meer dan een Vlaming die altijd netjes z’n belastingen betaald heeft. Maar dat mag niet gezegd worden in dit o zo democratisch landje. We zijn bijna verplicht om de godganse dag met een gelukzalige glimlach rond te lopen. Zo van “ Kijk eens hoe goed leven het hier is…”
Ik vraag me soms af hoe lang men een mens kan uitpersen als een citroen. Vroeg of laat zal er geen sap meer uitkomen. Zal dan de bevolking massaal opstaan? Zal de bevolking dan zeggen: “ Tot hier en niet verder…”.
Maar tegen die tijd zullen onze verkozenen (?) wel de benen genomen hebben naar hun buitenverblijven, ergens op een tropisch eiland. Waar ze met weemoed zullen terugdenken aan hoe goed het wel niet was in dat godvergeten apenlandje, het bananenkoninkrijk België. En na het inschenken van de zoveelste cocktail, zullen ze samen zingen van “ O dierbaar België, o heilig land der vad’ren…” Leterme zal de Marseillaise zingen, zoals gewoonlijk, maar die weet niet beter. Dikke Dehaene zal eens goed lachen, niet alleen om Leterme maar ook omdat z’n aandelen in Dexia en Inbev weer gestegen zijn. Dewever zal scheiden van z’n vrouw en zal samen gaan wonen met Di Poepo. En België? Zal nog steeds bestaan hé? Want niemand wil ons hebben…

©GoNo