De bruine koffiehaai.

Deze haai heeft nog geen koffie gedronken...



“ Hallo meneer, sorry dat ik u even stoor, maar ik bel u om te vragen of u wilt meedoen aan ons onderzoek over de politieke toekomst van België…?”
“ Juffrouw of mevrouw, ik sta juist onder de douche en ik weet niet of mijne gsm waterdicht is. Maar daar zal ik wel rap achterkomen zeker?”
“ Meneer, ’t zijn maar enkele vraagjes, hoop en al een kwartiertje…”
“ Op een kwartiertje heb ik mij drie keer gewassen en vier keer geschoren, terwijl ik intussen m’n patatjes schil, om maar te zeggen wat een mens allemaal niet kan doen op een kwartier, hé?”
“ Mag ik u een vraag stellen?”
“ Natuurlijk, maar of u een antwoord krijgt is een andere vraag hé?”
“ Wat vindt u van het huidige politieke klimaat dat er heerst in België?”
“ Bewolkt, wreed bewolkt met kans op onweer…”
“ Wat bedoelt u juist?”
Ik denk dat m’n antwoord niet klopt met de lijst die voor haar ligt.
“ Ik bedoel dat er onweer op komst is, waarschijnlijk komt dat door die depressie die boven Wallonië hangt. Volgens De Wever is er geen vuiltje aan en in de lucht. Maar één zwaluw maakt de lente nog niet hé?”
Stilte doorbroken door een zucht.
“ Meneer, spreekt u altijd in beeldtaal?”
“ Alleen als ik meedoe aan een onderzoek over toekomstbeelden…”
“ Bent u voorstander van een scheiding tussen Wallonië en Vlaanderen?”
“ Mevrouw, wat gaan we dan doen met de Oostkantons? En het Brussels Gewest? De Oostkantons kunnen misschien naar Duitsland gaan, die zijn toch Duitsgezind. Van het Brussels Gewest maken we een soort van Vatikaanstad. We droppen daar alle pedofielen, junkies en andere marginalen. De asielzoekers zijn er ook welkom. En de Roma-zigeuners mogen gratis kamperen op de Heizel. Een echt multi-cultureel Gewest, zou ik zo zeggen. We laten alles betalen door de Europese Gemeenschap. Door het nog op te richten Fonds voor de Solidariteit onder de Achtergestelden. Kortweg het F.S.A. Natuurlijk is het aan te raden om die mensen zelf hun vertegenwoordigers te laten kiezen. Democratischer kan haast niet. Noteert u dat maar…”
Ik hoor niets meer, zal waarschijnlijk naarstig aan ’t schrijven zijn. Veronderstel ik toch. Intussen sta ik in m’n badkamertje als een hond die pas uit ’t water komt, nadat z’n baasje een stok erin gegooid had. De baas vindt het plezant, de hond ietske minder, maar om alle dagen je kost te verkrijgen moet je er iets voor overhebben.
Ik hoor alleen maar gekreun en gezucht. Lijkt me een leuk onderonsje op dat bureel.
“ Hallo meneer?”
Hé, daar is ze weer, ze leeft nog, hoe gaan we dat schrijven?
“ Ik heb je gemist, waar was je ?”
’t Gaat goed vooruit , zei de slak terwijl ze op de ochtendspits tussen de wagens laveerde.
“ Ik had mijn koffiebekertje omgestoten…”
Vandaar dat zuchten en kreunen wellicht. Waarom heb ik toch altijd seksueel-getinte gedachten? Ik probeer me voor te stellen hoe al haar paperassen wegdrijven in een zee van koffie. Uren werk naar de haaien. In haar geval de koffiehaaien. Een nieuwe soort bruine haaien dus.
“ Mag ik u vragen om uw laatste antwoord nog eens te herhalen?”
“ Mevrouw, u moogt dat vragen, maar m’n laatste antwoord telt ongeveer veertig bladzijden. En dan nog in steno…”
“ Oei, da’s wel wat veel hé?”
“ ’t Is bijna zoveel als die halve meter water waar ik momenteel insta…”
“ Staat u dan nog onder de douche? Vandaar dat geruis dat ik hoor in m’n oortje…”
“ Wat zegt u? Ik hoor niets anders dan geruis, zou het kunnen dat uw telefoon onder de koffie zit? Bent u er nog? Hallo? Hallo?”

M’n gsm geeft het op, batterij is leeg. Verdorie toch, net nu het spannend begon te worden. Het volgende onderzoek zal hoogstwaarschijnlijk gaan over de toekomst van de bruine koffiehaai…

©GoNo