AFVALCONTAINER 1

De stad heeft nog een beetje geld gevonden, ergens in een zwarte kous, onder de matras van de schepen van Financiën. Verleden jaar en de jaren voordien moest men nog de gevallen bladeren in een soort van geïmproviseerde mand doen. Nu heeft men een zwarte container op de hoek van de straat gezet. ’t Is een beetje zoals de kat bij de melk zetten of de vos in het kippenhok. Ik zat me al af te vragen hoe lang het zou duren eer de plaatselijke jeugd haar baldadige neigingen zou botvieren op dat zwarte ding. Niet lang dus.
Om drie uur in de vroege ochtend hoor ik een kabaal alsof er een onweer is losgebarsten. Ik rep me uit m’n warme bed, vinnig als een jonge meikever in de vroege middeleeuwen. ‘k Weet het, ’t slaat op niets, maar ’t klinkt goed in m’n oren. Ik trek m’n raam open en zie twee bezopen kerels met hun fiets tegen de grond liggen. Hoe ik weet dat ze bezopen zijn? Gezien hun taaltje dat ze gebruiken heb ik er geen tekeningetje bij nodig hé?
Dit wordt de nacht van m’n leven, denk ik. Hier en nu valt er iets te beleven. De zwarte container staat half in de goot, de klap moet hevig geweest zijn. Maar hij is van pvc en kan tegen een stootje. De twee lawaaimakers schijnbaar ietske minder. Hun fiets nog minder. Hoe kan men, in godsnaam, nu tegen een afvalcontainer botsen die op de stoep geparkeerd staat? Vraag ik me af. Hoeveel moet men gezopen hebben om zo’n ding niet te zien? Wat denkt zo een verzopen kieken als hij plots tegen een zwarte muur aanrijdt? Uit de weg, uit de weg? Opzij, opzij, we hebben ongelooflijke haast?
Ze rapen elkaar op, wat niet meevalt, gezien hun toestand van “ eentje-teveel-gedronken “. Schijnbaar kennen ze maar drie woordjes. Fuck, fuck, en nog eens fuck… De ene trekt zich op aan de container, maar dat moet je niet doen, ze hebben de vrijdag hem komen ledigen. Dus het gewicht van diene bak is niet van die aard om een tegengewicht te vormen. Resultaat? Bak speelt het spelletje mee en geeft zich gedwee over. Onze held voor één nacht krijgt de bak over zich heen, met inhoud, niet veel maar toch genoeg om hem er uit te laten zien als een buitenaards wezen. Fuck, fuck en nog eens fuck. Z’n vriendje trekt hem er onderuit, maar valt zelf met z’n dik achterste in een plas met water. Ik besterf het bijna, probeer niet in een schaterbui uit te barsten, maar ’t is hopeloos. Zou deze slapstick de hele nacht duren? ’t Is te hopen, er is toch niets op tv. Het lukt hen beiden om op hun voeten te staan. Zich rechthoudende aan elkaar. Vriendschap is een mooie deugd hé? De ene gaat zitten op het scheidingsmuurtje, de andere schopt tegen de container. Ook niet slim als je maar één schoen draagt. Wat een kieken. Schop dan met de voet waar er nog een schoen aanzit. Het levert weer de nodige fuck’jes op. Plus een blauwe grote teen, daar ben ik zeker van. Z’n vriend waggelt naar de container, waarschijnlijk staat de moordlust in z’n ogen te lezen. Hij zet de fiets tegen de boom, inspecteert hem met kennersoog, zo lijkt het toch. Mijn kennersoog zegt dat z’n voorwiel paraplu staat, z’n stuur op halfzeven en z’n zadel staat nu in tegenovergestelde richting. ’t Ziet er nochtans een duur merk uit.
“ Fuck, fuck, fuck…ons pa zal niet content zijn…”
Z’n collega-drinkebroer hinkt nu ook naar de fiets.
“ Waar is m’n schoen, waar is m’n schoen? Ziet gij ergens m’n schoen liggen?”
“ Fuck you, mijne fiets is naar de knoppen, ons pa zal niet content zijn…”
“ Waar is m’n schoen, waar is m’n schoen?”
Ik heb de indruk dat de ontnuchtering nabij is, de ontluistering ook. Iemand uit onze onovertroffen straat heeft de politie gebeld. Ik hoor van verre hun sirene. ’t Is dringend zo te horen. Een terroristische aanval op een zwarte afvalcontainer. De stad beschermt z’n eigendommen. Zeker als ze betaald zijn met belastinggeld van de werkende burger. ’t Is dus inderdaad voor onze straat. Ik verwacht nog een in de luchthangende helicopter, een ambulance en een MUG. Om het plaatje compleet te maken.
De flikken stappen uit, instappen zou belachelijk zijn, gezien ze al in de wagen zaten. ’t Zien er nieuwe uit, waarschijnlijk hun eerste patrouille bij nacht en ontij. Er is een agente bij, een kruising tussen een bouvier en een pitbull. Zo ééntje van “ ’t is niet omdat ik een vrouw ben, dat ik m’n mannetje niet kan staan”. Eentje met haar op haar tanden en aanverwante lichaamsdelen.
“ Zozo, wat is het probleem?” Da’s vragen om problemen, denk ik.
Wat een vraag, lees hem z’n rechten ook voor, zoals in de Amerikaanse feuilletons. Mijn inziens is dat die container in overtreding staat, gezien hij op de stoep staat en een hindernis vormt voor eventuele zatlappen. Er hangt ook geen geel licht aan om de in dronken toestand verkerende burger te waarschuwen. In Amerika zou dit een schadeclaim zijn van ettelijke miljoenen, maar we zijn hier in Vlaanderen, hoor ik jullie al zeggen…

Wordt vervolgd of misschien niet..

©GoNo