Overleven is een kunst 13.

Psycholoog Decoster is in z’n nopjes, hij glundert. Een streep door de rekening van jeugdrechter Streger. Wat denkt die wel. Decoster z’n vermoedens worden bevestigd, die jongen is gewoon een rotkereltje zoals de rest. Niet meer en niet minder. Het pak slaag heeft hem, zo te zien, goed gedaan. De methode van de harde hand begint nu al vruchten af te werpen. Nu nog de nodige medicatie en de jongen wordt zo mak als een lammetje.
Jeugdrechter Streger kijkt in de ogen van de jongen, ziet de hulpeloze blik. Z’n ogen spreken een ander verhaal dan z’n mond. Begint zich af te vragen waarom hij naar sectie D moet. Die jongen is helemaal geen zwaar geval. Streger besluit om de stier bij de horens te vatten, frontaal in de aanval te gaan. Hij begint er stilletjesaan genoeg van te krijgen. Pater Siegfried heeft er al lang genoeg van, maar moet zwijgen van z’n overste. Doe uw job als begeleider en meer moet dat niet zijn. Zelfs al komen de kinderen hun geheimen vertellen in de biechtstoel, dan ben je nog gebonden aan het biechtgeheim. Begrepen, waarde confrater? Daarmee is de kous af voor de eerwaarde overste, die knielt op z’n kerkstoel om te bidden tot de Heer. Die hem waarschijnlijk de H.Geest zal sturen in de vorm van een witte duif. ..Van Verlichting gesproken.
“ Ik kom straks nog eventjes langs, rust nu nog maar wat…”zegt jeugdrechter Streger.
De jongen is dankbaar dat ze hem gerust laten. Voorlopig toch. Zo krijgt hij de tijd om na te denken wat de beste strategie is om hier te overleven. Tegen de stroom inroeien of zich laten meedrijven…

Ze zitten in de grote vergaderzaal, Jezus kijkt vanop z’n kruis alsof Hij hen in de gaten moet houden. De zaal ruikt naar boenwas. Op een lange eikenhouten kast branden twee kaarsen voor een Mariabeeld. Jeugdrechter Streger denkt er het zijne van. Hij is tegen al die symbolen van het katholiek geloof. Vindt dat een gesticht onpartijdig moet zijn. Maar met een meederheid van katholieken in de regering zal er weinig of niets veranderen.
Op de lange tafel staat geurende koffie met zelfgemaakte boterkoekjes. Jeugdrechter Streger steekt een sigaret op. Vandewoestyne, de directeur, is nu ook aanwezig.samen met z’n secretaresse Peggy. Hoofdopvoeder Maurice zit naast dokter Decoster. Maurice trekt het zich allemaal niet veel meer aan, nog zes maanden en dan kan hij genieten van een welverdiend pensioen. Z’n taak bestaat erin om het werk van de opvoeders in goede banen te leiden. Opvoeder Marcel is de gedoodverfde opvolger van hem. Hij is er vierkant tegen, maar legt zich neer bij de beslissing van de directie. De procedure, die een examen voorschrijft wordt netjes omzeild, want mensen met meer dan vijf jaar ervaring in het opvoeden van kinderen hoeven geen examen te doen. Die wet zou moeten veranderen, maar voorlopig blijft alles bij het oude.
“ Zo, mijne heren en mevrouw, laten we beginnen met deze vergadering. U bent vrij om mij vragen te stellen. Vragen die betrekking hebben op de sociale dienst van de jeugdrechtbank, vragen over de toekomst van het jeugdbeleid. Maar laat ik me eerst eens voorstellen, ik ben jeugrechter Streger. Licenciaat criminologie, afgestudeerd op het proefschrift socio-psychologische theorieën. Hoewel ik nog jong ben, verdiep ik mij al jaren in deze materie…”
’t Is plotseling stil in de vergaderzaal. Decoster verslikt zich bijna in z’n kopje koffie. Begint aan een complot te denken. Negen kansen op tien dat die jeugdrechter er ene is van de socialistische strekking. Ze zitten overal tegenwoordig. Decoster weet dat hij moet oppassen met het verkondigen van z’n theorieën, die kerel kent er waarschijnlijk evenveel van als hij.
“ Geen vragen? Iedereen schijnt hier alles te weten? Goed zo. Kunnen we overgaan tot de essentie van deze vergadering. Want in tegenstelling tot jullie, heb ik wel enkele vragen…”
Zijn dat zweetdruppels die plots verschijnen bij Decoster? De paters schuiven van de ene bil op de andere, zitten er ongemakkelijk bij. Peggy wordt rood, waarom weet ze zelf niet. Het lijkt hier wel de Inquisitie, straks verbranden ze haar nog als heks. Waar een mens allemaal niet aan denkt hé?
“ M’n eerste vraag is de volgende: wie is opvoeder Marcel? Ik bedoel wat is z’n staat van dienst hier? Ik heb stellig de indruk dat die man spanningen veroorzaakt. Geef me eens een beschrijving van de opvoedkundige waarde van die man. Welk diploma heeft hij, hoeveel jaren dienst en hoe het komt dat hij hoofdopvoeder wordt? Wie gaat mij inlichten? U, meneer de directeur? Of misschien de hoofdopvoeder? Of pater Siegfried? Nee, Decoster, netjes uw beurt afwachten hé? Spreken als het u gevraagd wordt.” Decoster wordt fijntjes op z’n plaats gezet, krijgt de kans niet om het spel naar z’n hand te zetten. Voelt zich plots een kind dat z’n speelgoed afgepakt wordt.
Daarmee is de toon gezet en het bewijs geleverd dat jeugdrechter Streger helemaal niet een onnozele rechtertje is, die men met een kluitje in het riet kan sturen…

©GoNo