GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

donderdag 12 augustus 2010

Kitty is haar naam…



Jezus is deftig met m’n voeten aan ’t spelen. Al dagenlang bid ik op m’n blote knietjes, daarbij heel devoot kijkend tot ik er bijna scheel van zie. Ik vraag niet veel. Een beetje rijkdom en een mooie vrouw aan m’n zij. Meer moet dat niet zijn want een kinderhand is gauw gevuld hé? Geloof me of niet, er is ergens een communicatiestoornis opgetreden. Ik denk erover na om Belgacom een proces aan broek en andere kledingstukken te smeren. Als ze zelfs niet in staat zijn om een lijn naar Jezus behoorlijk te laten werken…
Dus zoals ik al zei en herhaal, vraag ik wat rijkdom ( de grote pot winnen in de lotto bvb.) en een mooie, liefhebbende vrouw. Het ene sluit het andere niet uit. Ik kan me perfect voorstellen dat als je multimiljonair bent, je niet lang zult moeten zoeken om een mooie vrouw te vinden. En hij leefde nog lang en gelukkig tot z’n centen op waren. M’n knieën zien rood-blauw van te bidden. Ze lijken meer en meer op een regeringscoalitie. Spontaan denk ik aan Elio di Poepo, die gisteren z’n loverboy een dreun verkocht met z’n nieuwe sacoche van Coccinelle. De reden? Elio z’n ossobucco was een beetje aangebrand en de couscous was ook al niet te vreten. Dat heb je met die ramadan hé? Voor je geloof moet je kunnen afzien. Elio is goed op weg om de eerste echte socialistische moslim te worden. De scheiding tussen kerk en staat zal een pak kleiner worden als hij ooit premier wordt. Ze zijn nu al bezig om het parlement in ’t roze te zetten, maar dat kan louter toevallig zijn. Bartje ’t Weverke zegt dat hij afstand neemt, letterlijk en figuurlijk. Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig hé?
’t Staat allemaal te lezen in het onovertroffen weekblad “ Dag Iedereen”. ’t Kan ook zijn dat het er nog in moet komen, maar dan lees je nu al een primeur.
’s Avonds zit ik terug op m’n knieën om m’n dagelijkse smeekbede tot Jezus te richten. M’n geloof staat op een laag pitje, ik moet oppassen dat ik niet tegen Jezus z’n goddelijke kar rijd. Dus in ootmoedige devotie bid ik tot hem. Met de onderliggende gedachte dat er rapper een nieuwe regering zal zijn dan dat m’n smeekbede verhoord zal worden.

Ik hoor het klagende gejank van een kat in de gang. Is al een uur bezig. Om gek van te worden, ware het niet dat ik al gek ben. Ik doe m’n deur open, roep dat het gedaan moet zijn. Er komt een kat naar boven, het licht in de gang gaat uit. Ik hoor niets meer, schijnbaar luistert die jankende kat. Zo, deurtje dicht en genieten van m’n vers uitgeschonken bakkie troost. Ik schrik me een pleuris en ook een lumbago. Een borstvliesontsteking en spit in de lendenstreek. Terzelfdertijd. Dat gaat me geld kosten aan dokters, m’n eerste en laatste gedachte, alvorens ik alweer aan iets anders denk. Die kat zit binnen, schurkt tegen m’n been. Kijkt me aan alsof ze door Jezus gezonden is. Wat nu geblazen zei de kikker? Dat beestje is zo mager als de zoon van Pietje de Dood, maar da’s een familietrekje weet ik uit goeie bron. Ik besluit om m’n goed hart te laten zien, wie de dieren liefheeft komt ook in de hemel dixit de H. Franciscus van Assissi. Maar die was toen nog niet heilig, da’s pas later gekomen op voorspraak van de bond van de duivenmelkers en aanverwante gevogelte.
Ik geef dat beestje kalkoenworst van de Aldi. Misschien is die kat wel foie gras gewoon met als toetje kaviaar. En een drinkbakje gevuld met champagne. Ze vreet alsof het een laatste avondmaal is. Moet ik ze nu terug buiten zetten? Het regent pijpenstelen, de pijpenkoppen volgen in een later stadium. Ik kan het niet over m’n hart krijgen. Ze gaat, na haar zelfgekozen rondleiding, op de zetel liggen. Kijkt me aan of ze thuis gekomen is. Strekt zich uit en spint. Op mijn plaats dan nog. In principe mag daar niemand zitten. Want zetel heeft zich aangepast aan m’n welgevormde achterste. Maar ze kijkt me zo vertederend aan dat ik wijn bij m’n water doe. Ik kruip dan maar aan de andere kant, streel haar voorzichtig. Ze legt haar kopje op m’n arm, ik neem haar pootje…

Jezus heeft dus inderdaad m’n gebeden verhoord. Hij zond mij een kat, een vrouwtje zou prins Philippe van België zeggen. Iemand heeft mij ooit gezegd dat rijkdom van binnen zit, wie goed doet, goed ontmoet. Waarschijnlijk zit Jezus zich nu een kriek te lachen, wat mij er doet aan denken dat m’n volgende smeekbede een vat Kriek zal zijn. Ge weet maar nooit dat er een vat Kriek binnengewandeld komt. Of een vat Chateau Neuf du Pape, om een beetje in de goddelijke sfeer te blijven hé?
Ze heeft al een naam. Kitty. Op aanraden van m’n jongste dochter, die ook in de hemel zal komen wegens haar liefde voor katten. ’t Schijnt dat het ook een merk is, dus dat zit wel goed met m’n nieuwe huisgenote.

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage