ZIJN dorp 3

Ze herkenden hem niet, hij, de grote Philibert Dezwever. Philly voor de vrienden, opgegroeid voor galg en rad. Met een moeder, die niet meer wist of Philly van een Duitse soldaat was of wel degelijk van Fernand. Maar Fernand, god hebbe z'n ziel, had zulke grote oren niet, Fritz daarentegen...Men zegt altijd dat een moordenaar terugkeert naar de plaats van z'n eerste misdaad, zo was het ook bij Philly. Z'n pleegvader, waarvan z'n mama zei dat het z'n echte vader was, liep niet hoog op met z'n nieuwbakken zoontje. Vond het een echt duivelskind. Het werd er niet beter op, toen hij hem betrapte bij het koelbloedig opsnijden van een levende kikker. Notabene met het knipmes dat hij hem gegeven had omdat hij zo z'n best gedaan had bij de chirojeugd. Meester Rik, nu schooldirecteur en gevierde held van het verzet, vond Philly ook al een rare kwast. Eentje die zich altijd afzijdig hield en weinig of geen vrienden had. Een gemakkelijk slachtoffer voor de pesterijen in z'n klas. Maar Philly zou wraak nemen, te beginnen met diene Rosse van Jean de bakker. De Rosse, die iedereen omkocht met chocolade en allerlei klein gebak, dat hij zogezegd naar de nonnen moest brengen. Philly wist dat ze een kamp gebouwd hadden naast de bunker in de duinen. Waar ze iedere zaterdag hun veldslagen uitvochten. De Duitsers verloren tegen de Amerikanen. Philly vond dit belachelijk en kinderachtig. Hij moest de Rosse zien weg te lokken van het kamp, zonder dat het opviel dat ze hun leider kwijt waren. Hij wist dat de Rosse een oogje had op Sientje. Ze heette feitelijk Celestine, maar iedereen heette haar Sientje. Als hij nu eens een liefdesbriefje zou schrijven? Hem vragen of hij naar de bunker kwam, alleen?
Philly staat in het werkkot aan de slijpsteen z'n mes te slijpen. Vlijmscherp is het. Hij streelt het met z'n hand. Met z'n voet is ietske moeilijker hé? Hij verheugt er zich al op hoe de Rosse als een gekeeld varken te keer zal gaan. Hij moet hem langs achteren de keel oversnijden, zo geraken z'n kleren niet bespat. Het beste is om een plastiek zak over zich heen te trekken. Dat weet hij nog van toen hij de kat van Lange Jaak opensneed om te kijken of ze geen jongkes had. Ze had er geen en zou er nooit meer krijgen...

De twee boeren herkennen hem nog altijd niet. Praten over koetjes en kalfjes. Over de nieuwe regering die zoals, altijd en steeds, op geen kloten trekt. De sossen( socialisten ) hebben weer verloren, de tjeeven ( katholieken) vieren feest. 't Zal er niet op beteren, besluiten ze. Die ene boer herkent Philly niet, de andere komt hem bekend voor. Is dat niet Prosper Van Campenhout? Hij twijfelt, kan het moeilijk vragen. Heeft die hem niet in een vat opgesloten en hem met vereende krachten de beek in gesodemieterd? Waar hij doodsangsten uitstond omdat het water langzaam maar zeker binnensijpelde. Misschien moest hij hem na al die jaren ook eens laten voelen wat het is om de dood in de ogen te kijken? Er begint een plan te rijpen, z'n kennis van bommen maken kan hem nog goed van pas komen. 't Zal een beetje op een fuif lijken, een knalfuif, als z'n boerderij de lucht zal ingaan. Hij grinnikt bij de gedachte alleen al. 't Zal een ongeval zijn, kan gebeuren hé?
Hij neemt afscheid, zegt beleefd een goeiendag, waarop geen antwoord komt. Hoeft ook niet. Mensen nog aan toe, wat haat hij dit godvergeten boerengat. Hij wandelt verder langsheen z'n herinneringen, z'n verloren jeugd, z'n obsessie's en zoveel meer. Misschien is het beter dat hij heel dit dorp van de kaart veegt, wie zou er om treuren? Eventjes nadenken, eerst een bezoekje brengen aan de kerk. Waar hij ooit nog in het wijwatervat gepist heeft. En al die godsvruchtige parochianen maar een kruisteken maken. Met de heilige urine van Philly. Hij barst bijna in lachen uit, ziet al die devote pilaarbijters, die een geur gewaar werden, maar niet goed wisten waarvan het kwam. En toen de pastoor ook nog kwistig met z'n wijwater in het rond strooide, was het hek helemaal van de dam. Philly voelt of z'n commando-mes nog in de schede aan z'n been zit. Het zit er nog...

©GoNo