Herinner er me dan aan…

Ik begrijp van jou geen snars
die eeuwige koppijn zit me dwars
we slapen kont tegen kont
't vuur is duidelijk uit de lont...

die allesoverheersende tederheid
is ook al lang geen sprake meer van
we zijn op weg naar vergetelheid
in plaats van genieten, nu het nog kan

we worden oud, m’n lieve schat
zeggen elkaar niet zoveel meer
die rimpelende huid, ’t is me wat
na een strijkbeurt is ze er weer

maar één ding moet je weten
je bent de mooiste vrouw die ik ken
en moest ik het ooit vergeten
herinner er me dan aan wie ik ben…

©GoNo