Knop omdraaien....?
Knop omdraaien ?
Z’n avond begint zoals elke avond. Eenzaam, rap een broodje binnenschrokken, terwijl hij voor z’n pc zit. Tv staat op, maar hij hoort het niet. Het geroezemoes dient zuiver om hem het gevoel te geven niet alleen te zijn. Hij denkt en mijmert over vervlogen tijden, tijden die nooit meer terugkomen. Hij wordt er weemoedig en melancholiek van.
’t Waren goede en slechte tijden. Nu hij er zo over nadenkt, lijkt het hem dat er meer slechte tijden waren dan goeie. Wanneer was hij nog eens gelukkig geweest, buiten die twaalf laatste dagen ? En die waren ook in mineur geëindigd. Oja, bij de geboorte van z’n kinderen, maar die zijn al lang de deur uit. Bij de geboorte van z’n kleinzoontje? Ja, toen was hij gelukkig omdat z’n dochter ook gelukkig was.
Bij de geboorte van z’n kleindochter? Hij zou gelukkig moeten geweest zijn, maar de omstandigheden waren er niet naar. Hij kreeg die dag het verkeerde bericht op het verkeerde moment hé? Wat is feitelijk gelukkig-zijn? Tevreden zijn met wat je hebt?
Gelukkig zijn omdat anderen het zijn? Gelukkig zijn omdat je leeft? Ik denk niet dat de Schepper de bedoeling had, om ons te scheppen om alleen door ’t leven te gaan. Dan had Hij Eva gewoonweg niet gemaakt. Dan pas was er een reden geweest om homo te worden.
Bij gebrek aan vrouw hé? Nee, wij moeten er voor zorgen dat we ons voortplanten, opdat het mensdom zou overleven. Niet meer en niet minder. Per slot van rekening zijn we zoogdieren, al denken we soms dat we boven de natuur en z’n wetten staan.
Maar dit was maar een beschouwing en bracht hem geen stap verder bij het zoeken naar antwoorden op z’n vragen. Hij speelde met de gedachten er een eind aan te maken, voor de zoveelste keer. Puntje bij paaltje genomen, wat had hij hier nog verloren? Of dat hij nu stierf op z’n tachtigste of op z’n drieënvijftigste, het resultaat was hetzelfde. Doodgaan moest hij toch…….
’t Is kwestie van de knop om te draaien, verstand op nul en blik op oneindig. En zo zit hij elke avond met diezelfde gedachte te spelen, tot hij opeens de beslissing zal nemen om er uit te stappen. Hij zal zich in een diepe slaap dompelen, waar geen weg meer terug te vinden zal zijn. Een ticketje “non retour”. Hij heeft er geen zin meer in, al lang niet meer. Z’n vermoedens werden bevestigd, voor hem is er geen geluk weggelegd. Nu niet, nooit niet. Morgen is een andere dag, een nieuwe dag en ’s avonds een nieuwe avond vol eenzaamheid…….
©GoNo
Z’n avond begint zoals elke avond. Eenzaam, rap een broodje binnenschrokken, terwijl hij voor z’n pc zit. Tv staat op, maar hij hoort het niet. Het geroezemoes dient zuiver om hem het gevoel te geven niet alleen te zijn. Hij denkt en mijmert over vervlogen tijden, tijden die nooit meer terugkomen. Hij wordt er weemoedig en melancholiek van.
’t Waren goede en slechte tijden. Nu hij er zo over nadenkt, lijkt het hem dat er meer slechte tijden waren dan goeie. Wanneer was hij nog eens gelukkig geweest, buiten die twaalf laatste dagen ? En die waren ook in mineur geëindigd. Oja, bij de geboorte van z’n kinderen, maar die zijn al lang de deur uit. Bij de geboorte van z’n kleinzoontje? Ja, toen was hij gelukkig omdat z’n dochter ook gelukkig was.
Bij de geboorte van z’n kleindochter? Hij zou gelukkig moeten geweest zijn, maar de omstandigheden waren er niet naar. Hij kreeg die dag het verkeerde bericht op het verkeerde moment hé? Wat is feitelijk gelukkig-zijn? Tevreden zijn met wat je hebt?
Gelukkig zijn omdat anderen het zijn? Gelukkig zijn omdat je leeft? Ik denk niet dat de Schepper de bedoeling had, om ons te scheppen om alleen door ’t leven te gaan. Dan had Hij Eva gewoonweg niet gemaakt. Dan pas was er een reden geweest om homo te worden.
Bij gebrek aan vrouw hé? Nee, wij moeten er voor zorgen dat we ons voortplanten, opdat het mensdom zou overleven. Niet meer en niet minder. Per slot van rekening zijn we zoogdieren, al denken we soms dat we boven de natuur en z’n wetten staan.
Maar dit was maar een beschouwing en bracht hem geen stap verder bij het zoeken naar antwoorden op z’n vragen. Hij speelde met de gedachten er een eind aan te maken, voor de zoveelste keer. Puntje bij paaltje genomen, wat had hij hier nog verloren? Of dat hij nu stierf op z’n tachtigste of op z’n drieënvijftigste, het resultaat was hetzelfde. Doodgaan moest hij toch…….
’t Is kwestie van de knop om te draaien, verstand op nul en blik op oneindig. En zo zit hij elke avond met diezelfde gedachte te spelen, tot hij opeens de beslissing zal nemen om er uit te stappen. Hij zal zich in een diepe slaap dompelen, waar geen weg meer terug te vinden zal zijn. Een ticketje “non retour”. Hij heeft er geen zin meer in, al lang niet meer. Z’n vermoedens werden bevestigd, voor hem is er geen geluk weggelegd. Nu niet, nooit niet. Morgen is een andere dag, een nieuwe dag en ’s avonds een nieuwe avond vol eenzaamheid…….
©GoNo
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage