GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

zondag 13 januari 2008

Bompa2: the sequel.........


Bompa 2: the sequel......




Gisteren kreeg ik een telefoontje met het heuglijke nieuws, dat ik voor de tweede keer bompa geworden ben. Mijn jongste dochter Wendy is nu moeder van een gezonde, frisse spruit. Een dochterke, een vrouwke zou onze prins Philippe zeggen.

Normaal zou de voltallige regering moeten komen constateren, dat het wel degelijk om een meisje gaat.......maar ze hebben andere dingen aan hun dikke hoofden. En daarbij, 't is maar een noodregering hé?

'k Heb de jongste telg van ons o zo roemrijke nageslacht nog niet gezien. Ik heb sowieso een aversie tegen al wat te maken heeft met gasthuizen, de reuk alleen al doet me kotsen. Neem dan nog eens al die dokters in hun witte frakken, ge zoudt op den duur geloven dat ge in een slachthuis rondloopt. En daar kom ik ook al niet.

Weet ge wat het toppunt is? Ik heb vijftig kaartjes geschreven met die kleine haar naam op en 'k ben potdorie vergeten hoe ze heet. Komt dat tegen. Zou het dan toch waar zijn dat m'n hersencellen aan versneld tempo aan het afsterven zijn? Lijkt me voor de toekomst een probleem, als ik m'n eigen naam niet meer ga weten........

Maar ik ben bompa geworden. Nog eens. 't Is nu nog wachten op het vaderschap van mijne zoon en de cyclus is rond. Kan ik met gerust hart dit tranendal verlaten. Want daar gaat het toch om hé? We zorgen dat het nageslacht gegarandeerd is, onze naam zal blijven bestaan en binnen pakweg 100 jaar kan niemand zich nog herinneren wie we waren. Maar we leven nu, in het heden.

Wat de toekomst zal brengen weten we niet, maar ik hoop voor m'n kleinkinderen een betere. Eéntje zonder geweld, haat en oorlog. Eéntje waar een mens, een mens is en geen nummertje op één of ander dossier. Maar dat hoop ik voor alle kinderen die geboren worden, overal ter wereld.......

Voor m'n dochter wens ik een vruchtbare loopbaan als moeder en 'k hoop dat die kleine wat minder koppig is, als haar moeder toen die nog klein was. Maar ze kunnen niet allemaal hetzelfde karakter hebben hé?

Voor Wesley, haren vent, hoop ik dat hij het vaderschap ter harte neemt en een goeie vader voor z'n kind zal zijn. Opvoeding is iets waar je zelf moet aan werken, door constant te observeren en in te spelen op de noden en verzuchtingen van je kind.

Met deze verwelkom ik dat kleine meisje ( waarvan ik de naam kwijt ben) in ons midden en moge de goden je gunstig gezind zijn. Ik denk dat ze Kyrie heet, maar 'k ben niet zeker. Maar what's in a name hé?

'k Ben bompa voor de tweede keer en 'k ben er fier op, ge moogt gerust zijn. En nu ga ik een Kriekske drinken op m'n bompaschap.............schollekes hé?


©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage