GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

vrijdag 11 januari 2008

Ik ben een kat en gene hond hé?

Ik ben een kat en gene hond hé?

Ik ben Musti. De kat van GoNo, bij leven en welzijn. Ik hoor je al denken: is dat diene GoNo, die denkt dat hij kan schrijven en dichten? Awel, dat is 'm. Hij moest eens weten dat z'n kat het even goed kan als hij. Hij kreeg op slag een kletskop zonder haar op. Maar dit buiten beschouwing gelaten hé?
Maar er ligt toch iets op mijne lever. Niet dat m'n baasje slecht voor mij is, maar toch.
Er zijn grenzen hé, ook in een kattenbestaan. Sedert hij een date gehad heeft, valt er met hem geen land meer te bezeilen. Sjonge, nog an toe zeg. Die leeft letterlijk met zijne dikke kop in de wolkjes. Vroeger kwam hij binnen van z'n werk en streelde me al eens en vroeg of ik braaf geweest was. Ook zo'n stomme vraag in feite. Buiten zijne gsm, zijne printer en nog wat kleinigheden, die ik per ongeluk naar de verdoemenis geholpen heb, ben ik altijd braaf. En dan was 't één nog 't gevolg van 't andere.
Dus, tegenwoordig komt hij binnen en hupsakee, recht naar zijne pc. Kijken of er geen mailtjes zijn van zijne nieuwe aanwinst. 't Moet zijn dat die jongen een beetje te lang alleen geweest is, want hij doet me denken aan zo'n snotneus met acné, die pas de kalverliefde ontdekt heeft. Een mens zit toch raar in elkaar hé?
Nu leert hij mij kunstjes, waarschijnlijk om te kunnen stoefen tegen z'n uitverkorene.
Ge gelooft het of niet, voor ik m'n eten krijg moet ik als een hondje op m'n poep gaan zitten. Zeg nu zelf, 'k ben toch geen hondje, 'k ben verdomme een kat en dan nog een toffe ook, vind ik toch van mezelf. Ik begin stillekes aan een identiteitscrisis te lijden. De dag dat ik begin te blaffen, is heel m'n kattenbestaan om zeep. Dat zou hij wel willen, die zotte GoNo, dat ik blaf in plaats van mauwen. 'k Denk er nog niet aan, zoals ik al zei: er zijn grenzen hé?
Maar ja, je hebt honger en je wilt eten en wat doe je dan? Juist, op m'n poep gaan zitten, want anders vertikt hij het om m'n diner te serveren. Hij zo fier als een gieter, ik ietske minder. Kunstje gelukt, welkom bij Circus GoNo! Mijne kop er af dat de volgende act, er uit zal bestaan dat ik in een rondeke moet draaien. Die hondjes in 't circus moeten dat ook doen. Er zal veel volk komen zien, maar 'k zal hem eens een loer draaien, zie. Weet hij ook eens wat draaien is. 'k Zit er sterk over na te denken om nog eens in zijn nek te springen, zo op 't onverwachts. Als hij aan 't knikkebollen is voor den tv. 't Kan goed zijn dat hij met zijne kop tegen 't plafond plakt, maar hij leeft toch al in hogere sferen. 'k Zie het al voor m'n kattenogen, 't zal een serieuze knal geven. Is ie gelijk met beide voetjes terug op de grond, weliswaar met een pijnlijke buil op zijne knikker, maar 't zal hem leren hé? Voor wat hoort wat, zei m'n overgrootkat en die kan het weten want die heeft nog meegespeeld in de Aristokatten. Zo beweert hij althans. Maar dit terzijde en langs de kant gelaten.
Maar voor de rest valt hij feitelijk wel mee, 'k heb er gene last van, ik mag hier m'n gangetje gaan, heb een propere kattenbak en eten à volonté, als ik maar op m'n gat ga zitten..........

©Musti

Antwoord van 't baasje:

Orde en tucht moet er heersen, ook in een kattenbestaan. En wat is er mis mee, dat ge kunstjes leert? Ik vertoon m'n kunstjes al sedert ik geboren ben. En 'k ben nog bezig hé? En daarbij, als nieuw lid van m'n beperkt gezinnetje, moet ge u aanpassen aan de normen en waarden, die gelden ten huize GoNo. Tussen haakjes, wanneer gaat ge eindelijk eens leren rondekes te draaien..........?

Uw teerbeminde baasje.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage