Sprookjes bestaan niet meer of wel?

Er zijn geen sprookjes meer, meneer……
't Was in de tijd toen de dieren nog spraken, de mensen nog tevreden ( min of meer toch) waren met het weinige dat ze hadden.
Dit verhaal is echt gebeurd en is mij verteld door m'n bomma, toen ik nog klein en onwetend met grote ogen keek naar die grote mensenwereld. Sedertdien is er weinig of niets veranderd, want ik kijk nog steeds met grote ogen enz……
Roodkapje was op weg naar haar grootmoeder, die ergens afgelegen in een bos, haar buitenverblijfke had. Ze woonde er knus en gezellig, weliswaar een beetje afgeschermd van de buitenwereld, maar daar maalde ze niet om.
Af en toe kwamen de jager, Hans en Grietje, en niet te vergeten Doornroos-
je eens op bezoek, als die wakker was. Want dat mens viel om de vijf voeten in slaap. 't Schijnt dat haar ouders dezelfde ziekte hadden, maar die waren koningin en koning, wat ergens te verklaren valt hé?
Bon, Roodkapje was dus op weg naar haar teerbeminde bomma, om haar wat zelfgebakken pannenkoeken uit den Aldi te brengen. Ze had ook nog een fleske wijn van Zr. Godelieve, een nieuwe tandenborstel en 6 rollen wc-papier in haar Hema-mandje. Waarvoor die tandenborstel moest dienen, mag Joost weten, want bomma had een vals gebit en gebruikte al jaren bruistabletten. Maar soit, Gods wegen zijn ondoorgrondelijk en de mijne ook.……
Ze passeerde het stulpje van de boze heks, die aan de rand van het bos woonde en bloemen, kruiden en allerlei ongedierte kweekte om in haar brouwsels te verwerken. Roodkapje dacht: ik ga dat mens met diene pukkel op haren dikke neus eens wat koejoneren en ga wat van haar bloemekes ratten. Bomma zal content zijn, de heks ietske minder, maar 't is goed voor m'n zakgeld. Zo gezegd, zo gedaan. En hupsakee, de helft van de heks haren bloemenwinkel moest er aan geloven, 't is wreed, maar het doel heiligt de middelen hé? En daarbij, dat zal die stoute heks leren om Hans en Grietje vet te mesten met hamburgers van den Mc Donald of waren het er van den Quick? Sjonges, dat waren nogal eens tijden hé? Heksen die kinderen opaten, wolven die grootmoeders opaten, prinsesjes die vergiftigd werden met bespoten appelen, anderen die de helft van hun vingers kwijtraakten omdat ze op een spinnewiel zaten te tokkelen, een houten pipo die z'n neus langer werd, en ga zo maar door……Heerlijk toch, die sprookjes? En op 't einde kwam alles goed, 't waren altijd de slechten die verloren en zo hoort het ook!
En de kinderen groeien op, en zien dat er nikske klopt van al die sprookjes.
Maar ze zijn toch een paar jaren zoet geweest en da's de bedoeling hé? Alhoewel, de dag van vandaag, ik sterk m'n twijfels heb of er nog sprookjes verteld worden ……
GoNo